Αγκαλιασμένοι στους αγώνες και στο θάνατο

Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστας Μισιαούλης πότισαν με αίμα το δέντρο της κοινής ταξικής πάλης.

Του Νικόλα Νικόλα Στις 11 του Απρίλη 1965 έπεσαν από τα δολοφονικά βόλια της φασιστικής ΤΜΤ οι ήρωες της ελληνοτουρκικής φιλίας, Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστας Μισιαούλης. Οι φασίστες έστησαν καρτέρι στους δύο αγωνιστές και τους δολοφόνησαν άνανδρα. Τους βρήκε ο θάνατος αγκαλιασμένους στον παλιό δρόμο ΛευκωσίαςΛάρνακας κοντά στην Κόσιη. Aύριο συμπληρώνονται 53 χρόνια από τη θυσία τους, όταν Μισιαούλης και Καβάζογλου έγιναν σύμβολα της φιλίας και της συνεργασίας των δύο κοινοτήτων, σύμβολα της κοινής ταξικής πάλης, σε μια δύσκολη περίοδο για τον κυπριακό λαό.

Οι ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις αξιοποιώντας τα φασιστικά στοιχεία και στις δύο κοινότητες δεν σταμάτησαν ποτέ να πολεμούν την κουτσουρεμένη κυπριακή ανεξαρτησία. Μπροστά στα μαύρα σχέδιά τους στάθηκε τότε το ΑΚΕΛ και το Λαϊκό Κίνημα με την αντίσταση και την αντιιμπεριαλιστική πάλη. Οι κομμουνιστές που αγωνίζονταν για τη συνεργασία των δύο κοινοτήτων στα πλαίσια της ταξικής πάλης ήταν απειλή τόσο για τα «εθνικά όνειρα» των σοβινιστών όσο και για τις ΝΑΤΟϊκές μεθοδεύσεις για μετατροπή της Κύπρου σε βάση των ιμπεριαλιστικών τους επιθέσεων.

Λαϊκή αγανάκτηση για τη δολοφονία των ηρωομαρτύρων

Η άνανδρη δολοφονία των δύο ηρωομαρτύρων προκάλεσε την οργή και την αγανάκτηση ανάμεσα στον κυπριακό λαό και ειδικότερα στην τ/κ κοινότητα. Τα μηνύματα αγανάκτησης κατέφθαναν και από το εξωτερικό. Τέτοια ήταν η οργή, που οι δειλοί φασίστες δολοφόνοι δεν τόλμησαν να ομολογήσουν το έγκλημά τους και επιχείρησαν να ενοχοποιήσουν τους Ε/κ σοβινιστές… Παρ’ όλα αυτά δεν προσπάθησαν να κρύψουν το μίσος τους για τον Καβάζογλου, «τον κομμουνιστή που ήταν ανεπιθύμητος στην τουρκική κοινότητα»…

Δεν δείλιασε ο Καβάζογλου μπροστά στο φασισμό

kavazoglou mishaoulis

Ο κομμουνιστής Ντερβίς Αλί Καβάζογλου ως μέλος της ΚΕ του ΑΚΕΛ όργωνε όλη την επικράτεια της Κύπρου μεταφέροντας τις θέσεις της Αριστεράς ανάμεσα στους Τ/κ. Θέσεις για την κοινή πάλη ενάντια στο σοβινισμό και τον ιμπεριαλισμό. Οι απειλές των θρασύδειλων της ΤΜΤ δεν τον πτόησαν. Συνέχισε τον αντιφασιστικό αγώνα, όταν άλλοι Τ/κ κομμουνιστές έπεφταν νεκροί από τα φασιστικά βόλια. Γνώριζε πολύ καλά το τέλος του, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται για την Κύπρο, για τον εργαζόμενο, για την ειρήνη. Η ιδέα του φονικού δεν τον φόβιζε. Πολλές φορές εκμυστηρεύτηκε σε στενούς του συντρόφους ότι γνώριζε τι τον περίμενε, αλλά δεν δείλιασε ποτέ.

Μια μέρα ενώ εντείνονταν οι ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις ενάντια στον κυπριακό λαό, ο Καβάζογλου έγινε δέκτης μιας απειλητικής επιστολής από την Άγκυρα με ένα λακωνικό «μήνυμα»: «Θα πεθάνεις προδότη». Δεν λύγισε ούτε μετά τις απειλές. Παρά τις αντιξοότητες και τον αυτοπεριορισμό του στο σπίτι του συντρόφου του, Χριστόφορου Τζιωνή, συνέχισε την πάλη για την Κύπρο. Συνέχισε την πορεία που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο. Αλλά παράλληλα οδηγούσε και στην πρακτική εφαρμογή των στίχων του αγαπημένου του ποιητή, Ναζίμ Χικμέτ: «Σαν δεν καώ εγώ, σαν δεν καείς εσύ, σαν δεν καούμε εμείς, πώς θε να βγούνε τα σκοτάδια στο φως;»…

Εκείνη τη μοιραία μέρα συνόδευε στο ταξίδι του τον Καβάζογλου, ο φίλος και σύντροφός του Κώστας Μισιαούλης, στέλεχος του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ. Στο τελευταίο τους ταξίδι, αγκαλιασμένοι στη ζωή και στο θάνατο, έγιναν σύμβολο του κοινού αγώνα, σύμβολο της συμβίωσης και μετέπειτα σύμβολο της επαναπροσέγγισης.

Και αυτό σε πείσμα των προθέσεων των δολοφόνων τους που πίστεψαν ότι με το θάνατό τους θα σκότωναν τη φωνή ενάντια στη διχοτόμηση για μια κοινή πατρίδα.

Ιμπεριαλισμός και φασισμός ευθύνονται για τα δεινά

Φωτογραφία: Μάριος Ιωάννου
Φωτογραφία: Μάριος Ιωάννου

Σήμερα η θυσία τους είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Στις μέρες μας τιμούμε για άλλη μια φορά τη θυσία τους και οφείλουμε να κρατούμε ζωντανή την κοινή πάλη όλων των Κυπρίων ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό.

Ο αγώνας για απαλλαγή από την κατοχή και πραγματική επανένωση του λαού μας σε μια κοινή πατρίδα, χωρίς εγγυητές, κηδεμόνες και ιμπεριαλιστική εμπλοκή συνεχίζεται.

Όσο και εάν επιχειρεί να σηκώσει ξανά κεφάλι ο φασισμός εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης είναι καθήκον των εργαζομένων να σταθούν ανάχωμα στους νεοναζιστές και τη μισαλλοδοξία που εκπροσωπούν. Να σταθούν ανάχωμα στον ιμπεριαλισμό μέσα από ταξική πάλη.

Ο Καβάζογλου και ο Μισιαούλης παραμένουν σύμβολα της πάλης ενάντια στο φασισμό. Είτε ο εκφραστής του μιλά Ελληνικά, είτε μιλά Τουρκικά, είτε θα ήθελε να μιλά Γερμανικά.

Όπως και τότε, τόσες δεκαετίες μετά, το αίμα τους ποτίζει ακόμη την αντι-ιμπεριαλιστική και αντιφασιστική πάλη και το δέντρο της επανένωσης και της οικοδόμησης μιας κοινής πατρίδας, για όλους τους Κυπρίους.

Ο Καβάζογλου σε μια από τις ομιλίες του λίγο πριν τη δολοφονία του, στηλιτεύει τους κύκλους που επιδίωκαν το διαχωρισμό Ε/κ και Τ/κ και με τη μισαλλοδοξία τους έσπερναν οι ιμπεριαλιστές και τα ζιζάνια του εθνικισμού: «Οι ιμπεριαλιστές τα κατάφεραν να οδηγήσουν τους νέους της Κύπρου, Έλληνες και Τούρκους, στα βουνά για να πολεμούν ο ένας τον άλλο. Αυτοί οι νέοι που ως χτες ακόμα δούλευαν μαζί στα ίδια εργαστήρια και γραφεία, στα ίδια μεταλλεία, αυτοί που πότιζαν με τον ιδρώτα τους την ίδια γη για να τους δώσει ψωμί για τα παιδιά τους. Αυτοί οι ίδιοι νέοι που αγωνίζονταν χέρι με χέρι για να κάμουν τη ζωή τους καλύτερη και να οδηγήσουν τη χώρα τους στην πρόοδο, αυτοί που στα κοινά αθλητικά γήπεδα συναγωνίζονταν με ευγενή άμιλλα για την ωραία νίκη, σήμερα δυστυχώς κουρδίζονται από τους ιμπεριαλιστές να σκοτώνει ο ένας τον άλλο. […] Οι ιμπεριαλιστές για να προωθήσουν τους απαίσιους σκοπούς τους δημιούργησαν το μύθο και το ψεύδος πως είναι τάχα αδύνατο να συνυπάρξουν ειρηνικά οι δύο κοινότητες στην Κύπρο. Και με τη βοήθεια των πρακτόρων τους ξεσπίτωσαν κάπου 20 χιλιάδες Τούρκους και τους μάντρισαν σε τόπους που δεν διαφέρουν από στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σήμερα χιλιάδες Τούρκοι ζουν σαν νομάδες σε αντίσκηνα και στην ύπαιθρο μακριά από τα σπίτια τους, τα χωριά τους, τα χωράφια τους, τις ειρηνικές τους ασχολίες. Τα τουρκικά σχολεία είναι κλειστά και χιλιάδες παιδιά στερούνται τη μόρφωσή τους. Μια δράκα φασίστες, βοηθούμενοι από τους ιμπεριαλιστές και χρησιμοποιώντας όπλα και φασιστικές μεθόδους άρπαξαν την ηγεσία της τουρκικής κοινότητας. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για τα βάσανα του τ/κ πληθυσμού. Η φασιστική αυτή ομάδα εμποδίζει τον τουρκικό πληθυσμό να εκφράσει τα αληθινά του αισθήματα και τις σκέψεις του που στρέφονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Δεν είναι υπερβολή να συγκρίνουμε αυτά τα στρατόπεδα των Τ/κ προσφύγων με τα χιτλερικά στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μπούχενβαλτ και άλλων. Στο σκοτάδι της νύκτας πυροβολούν και δολοφονούν δημοκρατικούς δημοσιογράφους και προοδευτικούς παράγοντες της κοινότητάς μας. Συλλαμβάνουν, απαγάγουν και φυλακίζουν όσους τολμούν να μιλήσουν ελεύθερα και να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Τους βασανίζουν με μεσαιωνικά όργανα χιτλερικής επινόησης. Είμαστε σε θέση να αποδείξουμε με στοιχεία αδιάψευστα αυτά τα τρομερά πράγματα».

Ίδια τα φασιστικά βόλια ανεξαρτήτως εθνικών χρωμάτων

Τα φασιστικά βόλια δεν ξεχώριζαν Ε/κ και Τ/κ. Οι γριβικοί φασίστες και οι δολοφόνοι της ΤΜΤ πυροβολούσαν τον ίδιο στόχο: Την Κύπρο και το λαό της.

Ο Καβάζογλου και ο Μισιαούλης, γνήσια τέκνα του Λαϊκού Κινήματος, έκαναν πράξη τη διαχρονική πολιτική του ΚΚΚ-ΑΚΕΛ. Γιατί ο ιδρώτας των εργατών και η εκμετάλλευσή τους δεν ξεχωρίζει εθνικά χρώματα και ιδεοληψίες. Όπως και το 1958, όταν εντάθηκαν οι πολιτικές δολοφονίες κομμουνιστών και στις δύο κοινότητες από την ΕΟΚΑ και την ΤΜΤ, έτσι και στην περίπτωση των δύο ηρωομαρτύρων, τα φασιστικά βόλια δεν ξεχώριζαν Ε/κ και Τ/κ… Οι μαριονέτες των ιμπεριαλιστών άλλωστε υπηρετούσαν τον ίδιο αφέντη. Μόνο το γεγονός ότι η πρώτη φορά που ο ακροδεξιός Ραούφ Ντενκτάς ζήτησε αριθμητική ισότητα ήταν για το μοίρασμα της χρηματοδότησης της CIA για αντικομμουνιστικά εγκλήματα, τα λέει όλα… Ενώ οι ομοϊδεάτες του Ε/κ ήθελαν η μοιρασιά αυτών των αιματοβαμμένων χρημάτων από το ιμπεριαλιστικό κέντρο να γίνεται 80-20 στη βάση πληθυσμιακής αναλογίας, ο Ντενκτάς απαιτούσε όπως τα λεφτά της CIA μοιράζονται 5050… Η δράση των φασιστών ένθεν κακείθεν κορυφώθηκε το 1974 με την εκτέλεση του δίδυμου ΝΑΤΟϊκού εγκλήματος, ανοικτή πληγή του οποίου παραμένει μέχρι σήμερα η τουρκική κατοχή.

O Iχσάν Αλί (σύμβουλος του Προέδρου Μακαρίου) έχει καταγράψει στα απομνημονεύματά του τη συνεργασία ΝτενκτάςΓιωρκάτζη για λογαριασμό της CIA αναφέροντας ανάμεσα σε άλλα ότι «ενεργούσαν για τα ξένα συμφέροντα» στα «πλαίσια ενός καλά προγραμματισμένου σχεδίου». «Σ’ εκείνες τις τραγικές μέρες (σ.σ. 1963) που οι οπαδοί του Γιωρκάτζη δολοφονούσαν αθώους Τούρκους και οι οπαδοί του Ντενκτάς δολοφονούσαν αθώους Έλληνες, ένας Τούρκος, που δεν είναι ορθό ν’ αναφέρω το όνομά του, βρισκόταν τυχαία στο γραφείο του Ντενκτάς. Σε μια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο και το σήκωσε ο Ντενκτάς. Στην άλλη άκρη του σύρματος ήταν ο Γιωρκάτζης με τον οποίο άρχισε να γελά και ν’ αστειεύεται σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Την ίδια στιγμή οι οπαδοί τους αλληλοτρώγονταν», αναφέρει ο Αλί.

Ο Ιχσάν Αλί στην αναφορά του για τη θυσία του Καβάζογλου, αναφέρεται και σε προσπάθεια Πουλίτσα-Γιωρκάτζη να τον ξεγελάσουν ότι ο Μακάριος τον ήθελε ομιλητή στην κηδεία. «Για να με εκθέσουν σαν κομμουνιστή ηγέτη των Τούρκων, μιας και ο Καβάζογλου ήταν γνωστός αριστερός. Είναι όπλο στα χέρια των φασιστών η κατηγορία ενός ηγέτη σαν κομμουνιστή. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα εξυπηρετούσε (σ.σ. ο Γιωρκάτζης) τον φίλο και συνεργάτη του Ντενκτάς», γράφει ο Ιχσάν Αλί.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy