Ακροδεξιά φενάκη

Του Δρος Ιωάννη Σ. Χριστοδούλου

Τα πρόσφατα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία επιβεβαίωσαν την τάση των ψηφοφόρων στην Ευρώπη -και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα της- να εμπιστεύονται μαζικά ακροδεξιές ψευδοπολιτικές παρεμβάσεις στον δημόσιο βίο. Οι αιτίες του φαινομένου είναι, υποτίθεται, γνωστές.

Οι σχετικές αναλύσεις, όμως, δυστυχώς αναπαράγουν την αιτιολόγηση που εξυπηρετεί τις μεθοδεύσεις για τη διοχέτευση πρώην χαμένων ψήφων στην ακροδεξιά: χρεοκοπία κοινοβουλευτισμού στη Δύση, οικονομική κρίση, μαζικές εισροές μεταναστών, νόμιμων και παράνομων, κύματα προσφύγων από τη φλεγόμενη Μέση Ανατολή. Όσο κι αν οι αιτίες αυτές για την εκλογική στήριξη της ακροδεξιάς εμφανίζονται ως εύλογες, είτε δεν αρκούν για να εξηγήσουν το φαινόμενο είτε είναι καθεαυτές ψευδεπίγραφες.

Θα μιλήσω για τη δεύτερη εκδοχή. Είναι γεγονός ότι η κοινοβουλευτική αντιπροσώπευση στις δημοκρατίες δυτικού τύπου αφήνει κενά τόσο σε ό,τι αφορά την πολιτική εκπροσώπηση των πολιτών στον κοινωνικό βίο όσο και σε ό,τι αφορά την άσκηση της εξουσίας προς όφελος, έστω, της πλειοψηφούσας εκλογικής κοινωνικής δύναμης. Τόσο οι δεξιές κυβερνήσεις όσο και οι σοσιαλδημοκρατικές, αμιγώς ή σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις, διαψεύδουν τις προσδοκίες που καλλιεργούν στους πολίτες.

Η ακροδεξιά έρχεται να καλύψει, υποτίθεται, αυτό το πολιτικό κενό. Το παράδοξο είναι ότι τα ακροδεξιά κόμματα αναδεικνύονται από το ίδιο το σύστημα που καταγγέλλουν. Λαμβάνουν μέρος στις γενικές εκλογές, συμμετέχουν στον πολιτικό διάλογο και η θέση που καταλαμβάνουν, τελικά, είναι στην ήδη υπάρχουσα πολιτική σκηνή ως εκτρωματικά απότοκά της. Γίνονται, έτσι, οργανικές συνιστώσες της πολιτικής μηχανής που αλέθει τη βούληση των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Το ερώτημα είναι το εξής: ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος των ακροδεξιών κοινοβουλευτικών δυνάμεων;

Επηρεάζουν, μήπως, την πολιτική των κρατών στα οποία αναδεικνύονται; Αλλάζει η εθνική ή η οικονομική τους στοχοθεσία; Βελτιώνεται η κοινωνική θέση των μη προνομιούχων, κατά κανόνα, ψηφοφόρων τους; Αλλάζει η προοπτική επιβίωσης των νέων ανέργων; Σε καμία περίπτωση, σε ό,τι αφορά τη Δυτική Ευρώπη. Η ακροδεξιά «πίεση» στα δυτικά πολιτικά καθεστώτα είναι μια εκτυφλωτική φενάκη.

Τα κόμματα που την ασκούν έχουν διατεταγμένη αποστολή. Απορροφούν τους κοινωνικούς κραδασμούς και την αγανάκτηση μεγάλης μάζας πολιτών. Αν αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις αφήνονταν ελεύθερες, θα ήταν δυναμίτης στα θεμέλια των δυτικών δημοκρατιών. Οι ακροδεξιές βαλβίδες εγκλωβίζουν την πυρηνική κοινωνική δύναμη ανθρώπων που θα ήταν διατεθειμένοι να διοχετεύσουν την εξτρεμιστική τους διάθεση και με άλλα μέσα, καταστροφικότερα ίσως, στο εσωτερικό του κοινωνικού σώματος.

Οι πολιτικές αποφύσεις της βαθιάς δεξιάς, με τη ριζοσπαστική ρητορική τους και τις αλλοπρόσαλλες στάσεις τους, έλκουν εύκολα την προσοχή ανθρώπων που δεν σκέφτονται προτού να διοχετεύσουν τα συναισθήματα στις αποφάσεις τους. Είναι άνθρωποι καθημερινοί, ανά πάσα στιγμή κοντά μας, έτοιμοι να πειστούν από ανδρείκελα που θρέφει το παλαιό και κραταιό τροφείο πρόθυμων πολιτικών και άλλων μπράβων.

Η δεξιά πλευρά της πολιτικής σκακιέρας, έτσι, μένει αλώβητη, αφού εφεδρείες δυναμικών πλην άνοων ψευδοπαλλήκαρων στρατολογούν ψηφοθηρικά πολίτες που κανονικά, αν ήθελαν να αντιδράσουν στην άλωσή τους, θα έπρεπε να βρίσκονται στην απέναντι πλευρά της σκακιέρας και όχι έξω και κάτω από αυτή, παροπλισμένοι και χωρίς, ουσιαστικά, εκπροσώπηση.

Η ακροδεξιά παραπλάνηση, ιστορικά, επιτελούσε το ρόλο της και υποχωρούσε με την αυγή καινούριων ελπίδων για μια ομαλή πολιτική ζωή, συνήθως μετά από τις καταστροφές στις οποίες συνέβαλαν ή κυριαρχικά προκαλούσαν οι ακροδεξιοί. Κάθε φορά οι περισσότεροι πολίτες εύχονται, και σήμερα ευχόμαστε, οι σκιές τους να βυθιστούν γρήγορα εκεί που ανήκουν: στο σκοτάδι…

Εκεί, φυσικά, πηγαίνουν όταν η κραταιά δεξιά κρίνει ότι δεν έχουν πια ρόλο στο θέατρο των πολιτικών σκιών, στην κεντρική σκηνή της πολιτικής φενάκης!

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy