ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΚΟΛΠΑΚΙΝΤΙ: Μόνο η Οκτωβριανή Επανάσταση θα έσωζε το λαό

Οι σημερινοί ψευδο-ιστορικοί επαναλαμβάνουν ψέματα, ανοησίες και χαλκευμένα-πλαστά έγγραφα.

 

Η εκατονταετηρίδα της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης
δεν είναι μια επέτειος, την οποία μπορούμε να προσπεράσουμε απαρατήρη-
τη. Μύθους και παραχαράξεις γύρω από το γεγονός αυτό αντίκρουσε στο ρω-
σικό ραδιόφωνο της «Κομσομόλσκαγια Πράβντα» ο γνωστός ιστορικός Αλε-
ξάντρ Κολπακίντι. «Το οποιοδήποτε άλλο σενάριο, εκτός της επανάστασης
των Μπολσεβίκων θα σήμαινε κατάρρευση της Ρωσίας», τονίζει στη μακρο-
σκελή συνέντευξή του ο διάσημος Ρώσος ιστορικός.

 

Kάθε σημαντικό γεγονός στην ιστορία της Ρωσίας αν δεν επαναγραφεί αρκετές φορές τότε περιβάλλεται από ένα πέπλο μυθολογίας. Σε σχέση με αυτό τι θα μπορούσαμε να πούμε για τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, τα 100 χρόνια της οποίας γιορτάζουμε αυτές τις μέρες;

Στη Ρωσία μπορείτε να απαριθμήσετε τρεις περιόδους επανεγγραφής και γενικής παραποίησης της Οκτωβριανής Επανάστασης. Τη σοβιετική περίοδο που ήταν για καλό σκοπό. Όμως δεν μπορείτε να ψεύδεστε έστω και για καλό σκοπό. Ακόμα και σ’ έναν ετοιμοθάνατο από καρκίνο δεν πρέπει να λέτε ψέματα γιατί σε κάποια στιγμή θα πρέπει να δώσετε λόγο γι’ αυτό. Έστω κι αν ήταν για καλό σκοπό. (…) Μετά είναι οι φιλελεύθεροι ιστορικοί στην περίοδο της περεστρόικα. Αν και αυτοί δεν είπαν τίποτε το νέο. Επαναλάμβαναν όλα τα λεχθέντα από τη CIA, τα οποία είχαν επεξεργασθεί διάφοροι σοβιετολόγοι στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Τίποτε το νέο δεν σοφίστηκαν. Η τρίτη περίοδος αφορά τις μέρες μας και θα την αποκαλούσα μαυροεκατονταρχική σκοταδιστική επανεγγραφή, η οποία έχει ήδη ξεπεράσει κάθε όριο. Στην πρώτη περίοδο με διαφόρους τρόπους υπερμεγέθυναν την αριθμητική δύναμη των Μπολσεβίκων. Οι ιστορικοί του Κόμματος έκαναν αναφορά ότι τα κομματικά μέλη κατά την Επανάσταση του Φλεβάρη του 1917 αριθμούσαν γύρω στις 24 χιλιάδες. (…) Για μεγάλο χρονικό διάστημα προσωπικά καταμετρούσα σχολαστικά κατά Κυβερνείο και Περιφέρεια τα κομματικά μέλη, αλλά η αριθμητική τους δύναμη δεν ξεπερνούσε τις 3 χιλιάδες άτομα σε μια τόσο αχανή χώρα. Μας είναι όμως αδύνατο να κατανοήσουμε πώς μπόρεσαν 3.000 άτομα να πετύχουν αυτό που έκαναν, αν δεν λάβουμε σοβαρά υπόψιν τα λόγια του Λένιν: «Ναι είμαστε ολιγάριθμοι, αλλά αν με το μέρος μας είναι η αλήθεια και είμαστε οργανωμένοι, αν ενεργούμε ως εμπροσθοφυλακή του λαού, τότε οι δυνάμεις μας πολλαπλασιάζονται κατά 100 φορές. Δηλαδή οι τρεις χιλιάδες μετατρέπονται σε 300 χιλιάδες».

 

Ναι, αλλά από την ανοιξη του 1917 η αριθμητική δύναμη των Μπολσεβίκων αυξάνεται με άλματα.

Με το μήνα. Το Καλοκαίρι τα κομματικά μέλη ήταν ήδη 180 χιλιάδες. Τον Αύγουστο, κατά το κομματικό συνέδριο τα κομματικά μέλη ήδη ήταν 270 χιλιάδες. Τεράστιο άλμα. (…)

.Οι παραχαράξεις που γίνονται στην εποχή μας σε τι στοχεύουν;

Υπερβαίνουν τα όρια. Όλα τα αφηγήματα για το γερμανικό χρυσό. Δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία. Αλλά και ο Τρότσκι είναι πράκτορας των Αμερικάνων. Ο Κερένσκι των Άγγλων. Ο Λένιν των Γερμανών. Και αυτοί οι τρεις πράκτορες μοιράζονταν την εξουσία μεταξύ τους στα Χειμερινά Ανάκτορα. Την τελευταία στιγμή ο Λένιν ξεγέλασε τους άλλους δύο. Αν και οι Αμερικάνοι πλήρωσαν τα περισσότερα. Και σχετικά με τους μεταμφιεσμένους στρατιώτες – Φινλανδούς πεζικάριους που δεν γνώριζαν να μιλούν ρωσικά, τους οποίους έφεραν για να επιτεθούν στα Χειμερινά Ανάκτορα. Όλα αυτά ξεπερνούν τα όρια της πραγματικότητας.

 

Για τους Φινλανδούς πεζικάριους που εφόρμησαν στα Χειμερινά πρώτη φορά από εσάς το ακούω.

Εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχει μια τέτοια ταινία. Στο τηλεοπτικό κανάλι «Ιστορία», η ιστορία μετατρέπεται σε χωματερή. Ακόμα και σ’ αυτές τις μέρες του Νοέμβρη από τηλεοπτικούς σταθμούς πανρωσικής εμβέλειας θα δούμε τηλεοπτικές σειρές για τον Παρβούς και τον Τρότσκι. (…)

 

Yπάρχει ο θρύλος ότι ο Λένιν αποφάσισε να εκδικηθεί για την εκτέλεση του μεγαλύτερού του αδελφού.

Ανοησίες! Αν αυτό ήταν αλήθεια, στη διάρκεια της ζωής του κάπου θα είχε εκφράσει αυτή τη σκέψη και κάποιοι θα την είχαν καταγράψει. Στην πραγματικότητα κατανοούσε ότι ο αδελφός του σκοτώθηκε, ακολουθώντας λανθασμένο δρόμο. Αυτό το αντιλήφθηκε πολύ νωρίς γι’ αυτό και δεν έδωσε στο θέμα αυτό ιδιαίτερη σημασία. Θεωρώ ότι το κύριο που επέδρασε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ήταν όταν εργαζόταν ως δικηγόρος ότι έβλεπε όλους εκείνους τους αγρότες σε ποια πραγματικά δύσκολη θέση βρίσκονταν, σε τι άθλιες συνθήκες ζούσαν –αναλφαβητισμός, φτώχεια, τεράστια παιδική θνησιμότητα. Βλέπετε μόνο σήμερα μας ζωγραφίζουν με ωραία χρώματα έναν καλοφτιαγμένο πίνακα για την ευημερούσα τσαρική Ρωσία. Πάλι προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν. Η πραγματικότητα όμως ήταν τελείως διαφορετική. Οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν υψηλοί πράγματι. Όμως ο πληθυσμός αυξανόταν με γρηγορότερους ρυθμούς. Εδώ είναι που λένε ψέματα, εδώ κρύβεται η μεγαλύτερη αναλήθεια. Ο πληθυσμός ουσιαστικά ξεπερνούσε τους οικονομικούς δείκτες. Κι αυτό για το λαό σήμαινε ότι τα πράγματα γίνονταν όλο και χειρότερα. Οι αγρότες υποσιτίζονταν πραγματικά. Αν οι προπαππούδες μας άκουγαν όλα αυτά που λέγονται σήμερα θα καταλαμβάνονταν από απερίγραπτο ενθουσιασμό και έκπληξη γιατί δεν καταλάβαιναν πόσο καλά ζούσαν! (…)

 

Αν στην εξουσία παρέμενε η Προσωρινή Κυβέρνηση σε ποια Ρωσία θα ζούσαμε σήμερα;

Δεν μπορούσε να κρατηθεί στην εξουσία. Η τσαρική κυβέρνηση έχασε τα νήματα της εξουσίας και οδήγησε τη χώρα σε κρίση. Στην πράξη μέσα σε 8 μήνες η Προσωρινή Κυβέρνηση ξεπέρασε τον Τσάρο, υποτιμώντας για παράδειγμα 8 φορές το ρούβλι και ούτω καθ’ εξής. Έλλειψη τροφίμων. Ουσιαστικά δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Υπήρχε τεράστια κρίση διοίκησης. Ό,τι και να λέγεται η Προσωρινή Κυβέρνηση δεν εκπροσωπούσε κανέναν. Αυτοδιορίζονταν. Δεν διεξήγαγαν εκλογές. (…) Οι Μπολσεβίκοι έβαλαν τάξη. (…) Ο Κορνίλωφ δεν μπορούσε να επιβληθεί στους στρατιώτες στο μέτωπο. Τα πάντα εκεί είχαν καταρρεύσει και κανένας δεν εκτελούσε διαταγές. Ακόμα και μια ανταρσία δεν μπόρεσε να οργανώσει κανονικά. Τελικά τίποτε δεν του έβγαινε. Πώς θα μπορούσε να κυβερνήσει τη χώρα; Είχε τη στήριξη όλων των βιομηχάνων, του στρατού, των Άγγλων, της ΑΝΤΑΝΤ. Και κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις, κρατώντας όλα τα ατού στο χέρι ως ηλίθιος ηττήθηκε. Ήταν μια γελοία κατάσταση. Κατά την άποψή μου ο Άγγλος πρέσβης είπε ότι ήταν απλός ένας βάρβαρος και όχι κάποιος δικτάτορας. Άλλος δεν υπήρχε. Ποιος; Ο Ντενίκιν ακόμα πιο αδύνατος. Ο Αλεξέεφ γενικά ένα τίποτε. Ο Κορνίλωφ έχοντας όλα τα ατού στο χέρι απέτυχε με την ανταρσία του. Η κατάσταση απαιτούσε τη λύση των προβλημάτων και ο Κορνίλωφ ή οποιοσδήποτε άλλος δεν μπορούσε να λύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα. Προβλήματα που δεν μπόρεσε ούτε ο Τσάρος να λύσει. Το πρόβλημα της γης ήταν ένα κολοσσιαίο θέμα –η αγροτιά αποτελούσε τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Το εργατικό ζήτημα – ήδη Εργοστασιακές Επιτροπές είχαν αναλάβει τον έλεγχο αρκετών επιχειρήσεων. (…) Ούτε η δικτατορία, ούτε η Συντακτική Συνέλευση θα μπορούσαν να διατηρήσουν ενωμένη τη χώρα. (…)

 

 

Ήδη είπατε ότι το πρόβλημα της γης ήταν πολύ σημαντικό. Αλλά την αγροτιά της Ρωσίας παραδοσιακά στήριζαν οι Σοσιαλιστές-Επαναστάτες (Εσέροι).

Απλώς φλυαρούσαν. Και γιατί φλυαρούσαν; Οι Εσέροι ήταν να πούμε το Κόμμα των Ρώσων αγροτών. Λέξη κλειδί – των Ρώσων. Από πού λάμβαναν χρηματοδότηση; Από συγγενείς κ.λπ., κ.λπ. Ήταν οι τραπεζίτες όπως οι Γκότσοι, οι Γκαϊβορόνσκοι, οι Βυσόσκοι και ούτω καθ’ εξής. Κατ’ ακρίβεια μη Ρώσοι. Αλλά το βασικότερο δεν είναι αυτό, αλλά ότι είναι τραπεζίτες. Και η γη ήταν υποθηκευμένη στις τράπεζες από τους ευγενείς. Και οι αγρότες – κουλάκοι έπαιρναν δάνεια. Αν λοιπόν οι Εσέροι τον Αύγουστο υλοποιούσαν τη μεταρρύθμισή τους για τη γη, τότε αυτό θα σήμαινε θάνατο για τους τραπεζίτες. Ο μόνος που αποφάσισε να κόψει αυτό τον γόρδιο δεσμό είναι ο Λένιν, ο οποίος δεν είχε κανέναν πεθερό δισεκατομμυριούχο, όπως τον Γκότσι ή άλλους. Όλοι οι άλλοι ήταν συνδεδεμένοι με ισχυρούς δεσμούς με την αστική τάξη, με τους τραπεζίτες. Ο Λένιν δεν ήταν συνδεδεμένος με κανέναν από αυτούς.

 

Πώς με κανέναν από αυτούς; Τα γερμανικά χρήματα με τα οποία οργάνωσε την επανάσταση;

Δεν υπάρχει κανένα έγγραφο μέχρι σήμερα που να αποδεικνύει ότι ο Λένιν πήρε χρήματα. Δεν ξέρω αν έπιασε ή όχι. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Υπάρχουν δύο φάιλς εγγράφων, τα ούτω καλούμενα έγγραφα Σίσσον και τα έγγραφα Νικίτιν. Έχουν από χρόνια αποκαλυφθεί (ως χαλκευμένα). Ακόμα και ο Κένναν, ο θεμελιωτής του Ψυχρού Πολέμου, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ, έγραψε βιβλίο για τα έγγραφα Σίσσον ότι είναι πλαστά, αλλά αυτοί οι παλιάνθρωποι δεν το κυκλοφόρησαν και το φύλαξαν σε ειδική θυρίδα. (…) Και εδώ ένας απατεώνας πώλησε τα χαλκευμένα έγγραφα στους Άγγλους. Οι Άγγλοι σύντομα είχαν αντιληφθεί τι αγόρασαν. Και τα πούλησαν στους Αμερικάνους ξεζουμίζοντας από αυτή την πράξη 10.000 δολάρια. (…) Σχετικά με όλα αυτά έχουν γραφτεί πάρα πολλά στο βιβλίο των Κοζλώφ και Κορνέεφ «Η αλήθεια για τον Λένιν. Απάντηση στους συκοφάντες». (…) Οι σημερινοί ψευδο-ιστορικοί επαναλαμβάνουν ψέματα και ανοησίες. Κάθε χρόνο εκδίδονται τέτοια πλαστά έγγραφα. Πρόσφατα υπήρξε σε μια μεγάλη έκθεση για το 1917 ένα σοβαρό σκάνδαλο. Σε ένα αρχείο τοποθέτησαν ένα χαλκευμένο έγγραφο. Και μόνο μετά από πολλές απαιτήσεις από τίμιους ιστορικούς, μετά τη δημιουργία σκανδάλου το έγγραφο αυτό αποσύρθηκε. Έλεγαν: ναι είναι πλαστό, αλλά βρίσκεται μέσα στο αρχείο. Τους απαντούσαν: έτσι να το παρουσιάζετε ότι είναι ένα χαλκευμένο έγγραφο από το αρχείο. Αντί άλλης απάντησης έλεγαν: Γιατί να το γράψουμε;

 

Για την τσαρική Ρωσία κανένας δεν θα επαναστατούσε

 

Αλλά έτσι κι αλλιώς να εύχεσαι την ήττα της χώρας σου στον πόλεμο (Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος) υποδηλώνει ότι ο Λένιν δεν ήταν Ρώσος πατριώτης. Ακόμα ένα ψέμα είναι οι συζητήσεις ότι οι Μπολσεβίκοι ήταν ηττοπαθείς. Λένε ότι ήθελαν να ηττηθεί η Ρωσία. Στην ουσία σταθερά δήλωναν ότι αγωνίζονται για την ήττα όλων των (καπιταλιστικών) κυβερνήσεων των εμπόλεμων χωρών. Ενάντια όλων.

Ο Λένιν οργάνωσε τους σοσιαλιστές της Ευρώπης, την Ομάδα του Τσίμμερβαλντ, η οποία περιελάμβανε Γερμανούς, Γάλλους, εκπροσώπους άλλων χωρών, οι οποίοι ήταν ενάντια στον πόλεμο και απαιτούσαν ο καθένας την ήττα των κυβερνήσεών τους. Αν δεν υπήρχε ο Λένιν δεν θα υπήρχε μια τέτοια ισχυρή οργάνωση όπως εξελίχθηκε η «Ένωση Σπάρτακος» υπό την ηγεσία του Κ. Λίμπνεχτ. Στενοί φίλοι του Λένιν από τους Πολωνούς σοσιαλδημοκράτες βρίσκονταν στην καθοδήγηση της «Ένωσης Σπάρτακος».

Μεταξύ άλλων όχι μόνο η Ρόζα Λούξεμπουργκ, αλλά και οι Μαρχλέφσκι Ράντεκ κ.ά. Ακριβώς η Επανάσταση του Νοέμβρη στη Γερμανία δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε η επαναστατική δράση της «Ένωσης Σπάρτακος». (…) Υπήρχε και το δυναμικό απεργιακό κίνημα σε Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Αγγλία. Τα ανοικτά σαμποτάζ, μέχρι του σημείου να τεμαχίζουν τεθωρακισμένα, που αποστέλλονταν με πλοία στα επεμβατικά στρατεύματα στη Ρωσία. Αν δεν υπήρχε αυτός ο διεθνισμός θα κερδίζαμε άραγε στον Εμφύλιο Πόλεμο; Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη συμμετείχαν στην εκστρατεία «Κάτω τα χέρια από τη Σοβιετική Ρωσία»! Για την τσαρική Ρωσία σίγουρα κανένας δεν θα επαναστατούσε.

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy