Αλλαγή κατεύθυνσης

Μέρος Ζ, τελευταίο

Του Σωτήρη Βλάχου

Αδίστακτα πια ξεκινούν την επίθεση

Αυτή η τελευταία εβδομάδα του Οκτώβρη, που ξεκίνησε με τους πανηγυρισμούς για τα τεστ αντοχής, τις προειδοποιήσεις για τα κόκκινα δάνεια και έκλεισε με την γνωμάτευση του Ανωτάτου, ήταν αλλαγή εποχής.

Επέλεξαν το πεδίο της σύγκρουσης

Οι προθέσεις τους παρόλα αυτά, αλλά και η προετοιμασία του εδάφους για να περάσει η επίθεση τους νικηφόρα, ήταν σαφείς τουλάχιστον από το καλοκαίρι. Πριν κλείσει μήνας από την σαββατιάτικη συνεδρία της Βουλής στις αρχές Φθινοπώρου που έγκρινε το κυβερνητικό νομοσχέδιο σε σχέση με τις εκποιήσεις, η Τράπεζα Κύπρου προχώρησε σε μαζικές αγωγές προς δανειολήπτες αλλά και τους εγγυητές. Το γεγονός είχε επιβεβαιωθεί από το Διευθυντή Διεύθυνσης Λιανικής Τραπεζικής και Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, Χάρης Πουαγκαρέ:

«Ναι έχουμε αρχίσει να αποστέλλουμε επιστολές όποτε παρουσιάζονται καθυστερήσεις στα δάνεια ώστε να είναι ενήμεροι τόσο οι οφειλέτες όσον και οι εγγυητές τους, ότι σύντομα θα ακολουθηθεί η διαδικασία όπως προβλέπεται από το νόμο».

Στο όνομα της επανεκκίνησης της οικονομίας ανοίγουν το δρόμο για κοινωνία αστέγων και απόκληρων δημιουργώντας συνθήκες βαρβαρότητας.

Δείχνουν τα κόκκινα δάνεια των ανέργων και δυσπραγούντων σαν το εμπόδιο της επανεκκίνησης, χωρίς ακόμα να εξηγήσουν πως η οικονομία και οι τράπεζες κατάρρευσαν όταν δεν υπήρχαν κόκκινα δάνεια. Πως, με τεράστια κεφάλαια προς διάθεση και τεράστια ρευστότητα, βρέθηκαν από την ανάκαμψη στην κρίση;

Σαν ο διάολος το λιβάνι αποφεύγουν οι οικονομικοί αναλυτές του κατεστημένου ακόμα και απλή αναφορά σε αυτή την πραγματικότητα. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι αποτέλεσμα της κρίσης και όχι το αντίστροφο. Προσπάθεια αναζήτησης των πραγματικών λόγων της κρίσης θα έφερνε στην επιφάνεια την παταγώδη αποτυχία του ιδιωτικού τομέα σε μια σειρά επίπεδα.

Θα θύμιζε την ολοκληρωτική καταστροφή της μεταποιητικής βιομηχανίας τις δεκαετίες του 1980 και 1990 με την απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, και την συνεχή μετατόπιση της οικονομίας από την πραγματική παραγωγή στις υπηρεσίες και τελικά στον τραπεζικό τζόγο. Που όπως πάντα, ιστορικά, έχει ημερομηνία λήξης.

Προσπάθεια αναζήτησης των πραγματικών λόγων της κρίσης, θα έφερνε στην επιφάνεια στοιχεία συγκλονιστικά, μέσα από τα οποία ήταν αναγκαίες στοιχειώδεις μόνο γνώσεις στην οικονομία για να μπορεί κάποιος να εντοπίσει τους τεράστιους κινδύνους που παραμόνευαν.

«Από την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004 μέχρι την παγκόσμια κρίση, το εμπορικό ισοζύγιο της Κύπρου παρουσίαζε αυξανόμενο έλλειμμα. Το τελευταίο ανήλθε από 1,2% του ΑΕΠ το 2003 στο 11,1% το 2008 …» Απίστευτα αρνητική εξέλιξη μέσα σε μισή δεκαετία.

«Μεταξύ 2000 και 2008, οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου στον τομέα κατασκευής κατοικιών διπλασιάστηκαν σχεδόν. Αυξήθηκαν από 0,7 δις ευρώ το 2000 σε 1,3 δις το 2008». Αύξηση που δεν στέκει σε καμιά λογική, αύξηση που θα δικαιολογείτο μόνο αν ήμασταν σίγουροι ότι η Κύπρος θα μετατρεπόταν σε χώρα πολλών εκατομμυρίων σε λίγα χρόνια.

Προσπάθεια αναζήτησης των πραγματικών λόγων της κρίσης θα έβαζε όλους τους «ειδήμονες» στο σκαμνί με την κατηγορία για συνέργεια σε εγκλήματα κατά της οικονομίας. Όλους ανεξαίρετα που ενώ με τόση ευκολία ζητούν την δημιουργία κοινωνίας ανέργων, αστέγων και πεινασμένων για… το καλό της οικονομίας, δεν βρήκαν τίποτε να πουν όταν συντελούνταν τα πιο πάνω.

Η πολιτική και οικονομική εξουσία έχουν επιλέξει τον δρόμο της ταξικής σύγκρουσης, που και να θέλαμε δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Πρέπει οργανωμένα και αποφασιστικά η Αριστερά, αλλά και το Συνδικαλιστικό Κίνημα μέσα από την Πλατφόρμα Συνδικαλιστικών και Κοινωνικών οργανώσεων «Η Κοινωνία Αντιδρά και Διεκδικεί», να απαντήσουν.

Στην ίδια την Ευρώπη το πάγωμα και η απογοήτευση που δημιούργησε αυτή η μαζική επίθεση σε ότι θεωρείτο κεκτημένο στις κοινωνίες, δίνουν την θέση τους στην διάθεση για αντίδραση και διεκδίκηση.

Κοινωνικά κινήματα συνεχώς ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά της ευρωπαϊκής ηπείρου και το συνδικαλιστικό κίνημα καθαρίζει όλη τη σκουριά που πιο εύκολες εποχές επέτρεψαν να εισχωρήσει στους μηχανισμούς του.

Από κάθε γωνιά της Ευρώπης οι λαοί απαιτούν αλλαγή κατεύθυνσης.

Η Τρόικα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και οι ευρωπαϊκές τράπεζες μπορούν και πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα από ένα πανευρωπαϊκό συντονισμό των αγώνων των λαών.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy