Αν ήμουν… Λούτσιος!

Του Σωτήρη Χαραλάμπους*

Αν ήμουν Λούτσιος! Και είχα συμπέθερο τον Πρόεδρο! Και είχα πολλά εκατομμύρια! Τι θα έκανα; Ας ήτανε και για μια μέρα. Για μια ώρα. Μια ώρα πριν το κρίσιμο Eurogroup του Μάρτη ’13. Να έπαιρνα ένα sms, ένα τηλεφώνημα, ένα fax, ή έστω να έστελνε τον οδηγό του ο Πρόεδρος, ο συμπέθερος και να με καλούσε για ένα ποτό: scotch on the rocks, ένα κρασάκι γαλλικό εκλεκτής ποικιλίας, ή έστω μια ζιβανία (όχι ΛΟΕΛ), από διαλεκτά σταφύλια μαζεμένα από το «αρκάτζι» του Προέδρου, πριν πουληθεί, από το 1/12 που δικαιούται, όχι από το τεμάχιο 56 αλλά από το τεμάχιο 57 που λίγο πριν ανταλλαγεί λεγόταν τεμάχιο 56 και που ο Πρόεδρος χαμπάρι δεν έχει για τις δραστηριότητες επιχειρηματιών στο Πέρα Πεδίον.

Αν ήμουν λοιπόν Λούτσιος και με καλούσε ο συμπέθερος για ένα ποτό! Και μου λεγε το και το, συμπέθερε μάζευτα τα λεφτά και φεύγα τα. Αγγλία, Γαλλία, Αμερική, προτίμα την Ελβετία, τη Βιέννη, δεν ξέρω τι θα κάνεις, αλλά βγάλτα όλα έξω!!! «Μα τι συμβαίνει;» θα ρωτούσα εγώ ο Λούτσιος.

«Επίκειται κούρεμα, συμπέθερε». «Κούρεμα;» θα διερωτόμουν εγώ ο αδαής. «Και ποιος θα το κάνει;» πάλι εγώ ο αδαής. «Εγώ, συμπέθερε»… Πάγωσα.

Και πέρασαν ώρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα. Και ξημέρωσε ο Θεός, όπως τόχε συνήθειό του την ίδια πάντα ώρα, και εγώ να τρέχω στις τράπεζες και να βγάζω τα λεφτά μου έξω, και να με ρωτούν οι φίλοι μου οι τραπεζίτες «γιατί», να με ρωτούν και οι άλλοι φίλοι μου οι τραπεζίτες στο εξωτερικό «why Loutsios, what happening over there» και να μην ξέρω τι να τους πω. «Θα αγοράσω διαμέρισμα», και να με ρωτούν και πάλι… «Μα με 21 εκατομμύρια;»… Και μέσα μου εγώ να εκνευρίζομαι. Ναι ρε, με 21 εκατομμύρια. Λογαριασμό θα σας δώσω;

Αν ήμουν Λούτσιος λοιπόν. Φασαρίες!

Να παίρνω τα φιλέτα από την Εκκλησία και να πρέπει ν’ ανταποδώσω καιρώ τω δεόντι. Να, πάρε Μακαριότατε 3 εκατομμύρια υπέρ των πτωχών και των αδυνάτων και τα κανονίζω εγώ με το φόρο, μη στενοχωριέσαι, δεν θα ζημιώσω.

Αν ήμουν Λούτσιος και είχα συμπέθερο τον Πρόεδρο, δεν θα τον άφηνα να τον ταλαιπωρούν για έναν «αρκάτζι». Θα αγόραζα το «αρκάτζι», και το τεμάχιο 56 και το 57, και όλο το Πέρα Πεδί θ’ αγόραζα. Μη σας πω και το τεμάχιο 12 της ΑΟΖ. Αλλά δεν θα άφηνα τον Πρόεδρο απροστάτευτο από τους κάθε λογής λαϊκιστές. Ναι, και το τεμάχιο 12, ή θα το ’δινα αντιπαροχή μέχρι να βγει το αέριο.

Αν ήμουν Λούτσιος, θα άνοιγα ένα λογαριασμό όψεως για όλους τους κουρεμένους. Και μέσα θα έβαζα όλες τις εισφορές από εράνους φιλανθρωπικούς, από τους δίσκους που θα γυρίζουν τις Κυριακές στις εκκλησίες, από έκτακτες εισφορές από τσάγια, παζαράκια κ.λπ. Θα κάναμε και μια συναυλία με τον Χατζηγιάννη, τον «κουρεμένο» τραγουδιστή, τον είχαμε φέρει και πιο παλιά και τραγούδησε στα γενέθλια του συμπεθέρου. Θυμάστε; Τι ωραία έκπληξη! Και στο «Ελευθερία» τη νύχτα της ανακήρυξης, «Ψηλά τα χέρια», χαμός! Μετά το κούρεμα, πάει, δεν ξανάρχεται. Έρχεται όμως ο Ρουβάς!

Αν ήμουν Λούτσιος, λοιπόν, θα έδειχνα υψηλό ενδιαφέρον για τη CΥΤΑ και την ΑΗΚ. Το όνομά μου θα ήταν πρώτο στη λίστα αγοραστών. Ή στη λίστα των μετόχων. Έχω εμπιστοσύνη στον Πρόεδρο. Θα τα φέρει βόλτα και με τη CΥΤΑ και με την ΑΗΚ. Θα βρει συμμάχους. Κάποιοι είναι σαν έτοιμοι από καιρό.

Δικοί μας άνθρωποι. Επιχειρηματίες ντόπιοι, που νοιάζονται για το καλό του τόπου. Και πολιτικοί αντίπαλοι μη σας πω. Μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών. Αν ήμουν Λούτσιος θα συνέστηνα στον Πρόεδρο να ’ναι πιο τολμηρός. Κάποια απ’ αυτά που βγάλαμε έξω να τα δώσουμε δεξιά-αριστερά, σε μαζικούς φορείς, σωματεία κ.λπ. και μετά τις εκλογές τους τα παίρνουμε πίσω. Θα μας βοηθήσει και ο Χάρης.

Παρεμπιπτόντως, μην τον αλλάξεις. Μια χαρά τα πάει. Πρέπει να ‘ναι και στην επόμενη κυβέρνηση. Μπορεί να μην τον θέλουν όλοι αυτοί οι ψωμοζήτες, όμως ο καλός ο κόσμος, επιχειρηματίες, βιομήχανοι, τραπεζίτες, τον αγκαλιάζουν και τον περιβάλλουν με θέρμη. Αν ήμουν Λούτσιος και είχα συμπέθερο τον Πρόεδρο, θα έφτιαχνα ένα μανιφέστο για την επόμενη πενταετία, σύμφωνα με την πάγια εκφρασμένη θέση μας ότι «οι θέσεις της Τρόικας και του μνημονίου θα μπορούσαν να είναι το δικό μας μανιφέστο».

Και θα στηρίζεται στους εξής άξονες: • Κυπριακό: Ό,τι συμφωνηθεί μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου με το επίσημο ΔΗΚΟ. Αν τύχει και βρίσκεται ο Νικόλας στον δεύτερο γύρο, τότε επιβάλλεται μια ψιλομετάλλαξη.

  • Οικονομία: Ιδιωτικοποίηση ΟΛΩΝ των ημικρατικών οργανισμών
  •  Παιδεία: Όλα τα σχολεία να γίνουν ιδιωτικά και οι εκπαιδευτικοί να προσλαμβάνονται με προσωπικά συμβόλαια.
  • Υγεία: Το κράτος να εγκαταλείψει την κυριότητα των κρατικών νοσοκομείων. Ο καθένας ν’ ασφαλίζεται μόνος του και να αποτείνεται όπου θέλει, εδώ ή στο εξωτερικό, σε ιδιωτικά νοσηλευτικά κέντρα.
  • Τη Νέα Κυβέρνηση να συνεχίσουν να στελεχώνουν οι άριστοι των αρίστων, κάποιοι μπορεί και να αποφυλακιστούν με προεδρική χάρη και να ’ναι ξανά στη διάθεσή μας.

Αν ήμουν Λούτσιος! Και είχα συμπέθερο τον Πρόεδρο. Θα ήμουν ήσυχος για όλα τα πιο πάνω!

*Διευθυντής, φιλόλογος

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy