Ανδρέας Μακαρίου: Θυμούμαι το πάθος με το οποίο ζωγραφίζαμε

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΥ

Θυμούμαι το πάθος με το οποίο ζωγραφίζαμε […] μπαίναμε στα εργαστήρια το πρωί και φεύγαμε βράδυ

Συνεχίζοντας το αφιέρωμά μας στην Πρώτη Γενιά Κυπρίων Καλλιτεχνών της Ακαδημίας Καλών Τεχνών Σούρικοφ Μόσχας με αφορμή την ομώνυμη ομαδική έκθεση που παρουσιάζεται μέχρι τις 25/1/2017 στο Μουσείο Τεχνών Λουκίας & Μιχαλάκη Ζαμπέλα δημοσιεύουμε σήμερα μια μικρή συνέντευξη με τον Ανδρέα Μακαρίου:

Πότε πήγατε για σπουδές; Πόσο εύκολη ήταν η απόφαση να σπουδάσετε Καλές Τέχνες;

Η παρουσία μου στη Μόσχα ήταν ακριβώς μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974. Εφθασα το 1976 όταν τελείωσαν το Σούρικοφ ο Ανδρέας Χαραλάμπους και ο Χρίστος Φουκαράς, οι οποίοι μου έδωσαν την πρώτη καθοδήγηση για να προετοιμαστώ για τις Εισαγωγικές Εξετάσεις του Σούρικοφ.

Τι θυμάστε περισσότερο από τη Μόσχα και την Ακαδημία;

Οι καθηγητές μας ήσαν όλοι ακαδημαϊκοί γνωστοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες και μας περιέβαλαν με μεγάλη αγάπη και μας βοηθούσαν παρά πολύ… Ειδικά στην έδρα Μνημειακής Τέχνης η καθηγήτριά μας Κλαύδια Αλεξάντροβνα Τούτεβολ μάς βοήθησε όλους τους Κύπριους ζωγράφους παρά πολύ, της χρωστάμε όλοι πολλά! Θυμούμαι το πάθος με το οποίο ζωγραφίζαμε όλοι μέσα στα μουσεία, στις γκαλερί, στα εργαστήρια και την έντονη κριτική που κάναμε ο ένας στον άλλο με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας και της αισθητικής της τέχνης μας. Μπαίναμε στα εργαστήρια το πρωί και φεύγαμε βράδυ. Συχνά οργανώναμε πάρτι με ποτό, βότκα, κρασί, αγγουράκια ξιδάτα, μαύρο ψωμί, ωραίο τυρί και διασκεδάζαμε παρέα με τους συμφοιτητές μας, ακούγαμε ελληνική μουσική και χορεύαμε…

Πόσο σας καθόρισε εκείνη η εποχή, η πόλη αλλά και η φοίτησή σας στην Ακαδημία;

Ουσιαστικά πήραμε τις γερές βάσεις για να μπορέσουμε να ξεδιπλώσουμε ο καθένας την τεχνοτροπία του και την κοσμοαντίληψή μας… Πράγμα το οποίο ήταν καθοριστικό σε όλη μας την πορεία… Εκείνη η εποχή ήταν επαναστατική! Θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ήμασταν ρομαντικοί. Βάλαμε τον πήχη πολύ ψηλά… θέλαμε όλοι να φτάσουμε τους Μεγάλους Μάστερς. Η όλη ατμόσφαιρα και το περιβάλλον της Ακαδημίας και των μεγάλων εκθεσιακών χώρων βοηθούσε παρά πολύ σε αυτούς τους στόχους.
Νιώθετε να υπάρχει στη δική σας δουλειά, αλλά και των άλλων αποφοίτων κάτι κοινό;

Ναι, στο βάθος υποβόσκει κάτι το κοινό τόσο στην κοσμοαντίληψή μας όσο και στην τεχνοτροπία όσο και να τράβηξαν μακριά οι δρόμοι μας. Η αντίληψη της φόρμας, της σύνθεσης, του σχεδίου, του χρώματος παραμένουν ίδιες και οι βασικές ρίζες κοινές