Ανεργία μετά την κρίση: Σκέψεις και λύσεις

Του Andrey Dashin*

Η ανάκαμψη μετά την ύφεση είναι σίγουρα μια ανάσα καθαρού αέρα για μια ισοπεδωμένη οικονομία, αλλά δεν μεταφράζεται κατ’ ανάγκη σε πρόοδο και ευημερία. Τα κατάλοιπα της ύφεσης μπορεί να αποβούν τόσο επώδυνα όσο και η ίδια η ύφεση.

Ως εργοδότης, βλέπω πως η ύφεση έχει επηρεάσει τον επιχειρηματικό κόσμο, διαταράζοντας την εργασιακή ισορροπία, και αφήνοντας εκτός αγοράς εργασίας ένα σημαντικό ποσοστό του ανθρώπινου δυναμικού. Σε περιόδους κρίσεις, με τη ζήτηση να βρίσκεται στα πιο χαμηλά επίπεδα, οι εργοδότες βρίσκονται στη δύσκολη θέση να μειώσουν προσωπικό, για να μπορέσουν να διατηρήσουν την επιχείρησή τους. Όμως, ακόμα και μετά την έξοδο από την κρίση, η αύξηση της ανεργίας δεν σταματά.

Επιπλέον, οι εξελίξεις της τεχνολογίας και οι αυτοματισμοί έχουν οξύνει το πρόβλημα αφού ουσιαστικά αντικατέστησαν προσωπικό των εταιρειών. Καθώς οι οικονομίες ανακάμπτουν με μικρότερη συμμετοχή ανθρώπινου δυναμικού και η εκτέλεση εργασιών γίνεται ψηφιακά, το εργατικό δυναμικό γίνεται ολοένα και πιο περιττό. Οι επιχειρήσεις μπαίνουν σε ένα νέο καθεστώς χαμηλού εργατικού κόστους που τις καθιστά αδύναμες να απορροφήσουν άνεργους και φυσικά νεοεισαχθείς στην αγορά εργασίας.

Παράλληλα, όσο οι βιομηχανίες συρρικνώνονται και εμφανίζονται καινούριοι τομείς, δημιουργείται ζήτηση για νέες δεξιότητες. Υπάλληλοι που είναι εξειδικευμένοι στην κάλυψη αναγκών των συρρικνωμένων αυτών βιομηχανιών ξαφνικά βρίσκονται σε αδιέξοδο, έχοντας μικρό περιθώριο προσαρμογής και περαιτέρω εκπαίδευσης για να πληρούν και πάλι τα κριτήρια πρόσληψης. Η τεχνολογία φαίνεται λοιπόν και πάλι ένα βήμα μπροστά από την ανθρωπότητα σε θέμα εξέλιξης, αποτρέποντας τις οικονομίες από το να σταθεροποιηθούν και να αναπτυχθούν.

Τώρα λοιπόν, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αναλογιστούμε τις ζημιές της κατάστασης. Ο αποδυναμωτικός αυτός φαύλος κύκλος και οι αλυσιδωτές συνέπειες έχουν ως αποτέλεσμα χαμηλότερη ποιότητα ζωής και την υποτίμηση της ανθρώπινης ικανότητας. Μειώνοντας την καθημερινή εγκεφαλική δραστηριότητα υποβαλλόμαστε σε νωθρή κατάσταση εξολοθρεύοντας το βασικότερο στοιχείο που μας ξεχωρίζει από την υπόλοιπη φύση.

Επειδή όμως σαν επαγγελματίας είμαι υπέρ της εξεύρεσης λύσεων, ρωτώ: Τι κάνουμε από δω και μπρος;

Παρέχουμε τη δυνατότητα στους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που οι μηχανές δεν μπορούν.
Ξεκινώντας από την εκπαίδευση, προτείνω να αναθεωρηθεί η προσέγγιση που χρησιμοποιούν τα σχολεία για να διδάξουν στα παιδιά μας, στους ηγέτες και στους διαχειριστές της οικονομίας του αύριο. Να μάθουν να δουλεύουν αποτελεσματικά μαζί, να δημιουργούν και κυρίως να ηγούνται. Να δοθεί λιγότερη έμφαση στην εκπαίδευσή τους σε εργασίες που οι έξυπνες τεχνολογίες μπορούν να κάνουν καλύτερα και γρηγορότερα. Να παροτρυνθούν να δημιουργήσουν και να ανακαλύψουν.

Όσο η τεχνολογία εξελίσσεται πρέπει όχι μόνο να την προσπερνάμε αλλά και να μπορούμε να την αναπτύσσουμε περαιτέρω και να τη χρησιμοποιούμε προς όφελός μας.

Έπειτα, στον επαγγελματικό κόσμο, να ενταχθούν προγράμματα πρακτικής άσκησης και επαγγελματικής μαθητείας, για να καταστούν και πάλι πολύτιμοι οι άνθρωποι. Μέσω πρακτικής εμπειρίας, νεαροί απόφοιτοι και πλεονάζοντες υπάλληλοι θα αποκτήσουν νέες δεξιότητες. Ταυτόχρονα, ένα ιδιωτικό πρόγραμμα επαγγελματικής μαθητείας είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για επιχειρήσεις αφού καταλήγει στην προσέλκυση φρέσκων ιδεών και στη μείωση του φόρτου εργασίας των υφιστάμενων υπαλλήλων. Να επενδύσουμε στην έρευνα και την ανάπτυξη. Να εντοπίσουμε τις ανάγκες που υπάρχουν σε αστικούς και αγροτικούς χώρους και να χορηγήσουμε προγράμματα προς κάλυψή τους. Με τη βελτίωση της υποδομής αναβαθμίζουμε την ποιότητα ζωής και ανοίγουμε χώρο για εργοδότηση. Να πειραματιστούμε με τις πράσινες τεχνολογίες και να τις διευρύνουμε. Να καθορίσουμε και να αξιολογήσουμε τα οφέλη των διάφορων τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας για την τοπική οικονομία.

Όσο ο κόσμος αλλάζει, είναι ευθύνη μας να βρίσκουμε νέους τρόπους και να θέτουμε γερά θεμέλια για τις επόμενες γενιές. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να πάμε πίσω εκεί που ήμασταν αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε μπροστά σε ένα νέο και -ας ελπίσουμε- καλύτερο μέλλον.

Σημείωση: Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου περιλαμβάνει προσωπικές απόψεις και ιδέες και δεν θα πρέπει να ληφθούν ή να παρερμηνευθούν ως επενδυτική συμβουλή.

Ο Andrey Dashin είναι ο ιδρυτής της ForexTime Ltd (FXTM), και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και μέτοχος της Alpari. Σκεπτόμενος τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης και της εξέλιξης της τεχνολογίας στο ανθρώπινο δυναμικό, ο Andrey Dashin προτείνει δημιουργικές λύσεις που θα δώσουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να αναπτυχθούν και να ανελιχθούν στην αγορά της εργασίας.