Από τον Ετζεβίτ στον Ερντογάν

Του Θεοχάρη Μασούρα*

Η λύση της επανένωσης της Κύπρου δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο που κυβερνά την Τουρκία ή με την ιδεολογία που ανατράφηκε. Του λόγου το αληθές, ο τίτλος του άρθρου υπενθυμίζει ότι τον «Αττίλα 1974» διέταξε ο ειρηνιστής και σοσιαλδημοκράτης Ετζεβίτ και απλώς οι διάδοχοί του εκμεταλλεύτηκαν τις αρνητικές συνέπειες της εισβολής, με σημερινό εκφραστή του τουρκικού μεγαλοϊδεατισμού ένα φανατικό, δεξιό μουσουλμάνο, τον Ερντογάν. Είναι, λοιπόν, λανθασμένη η αντίληψη ότι το πρόβλημα της μη επανένωσης είναι ο σημερινός «σουλτάνος» Ερντογάν, γιατί αυτόματα υποβαθμίζεται ο ρόλος της επεκτατικής εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας!

Τους επόμενους μήνες, λόγω προεδρικών εκλογών στην Τουρκία και βουλευτικών στα κατεχόμενα, δεν προβλέπεται φυσιολογικά καμιά σοβαρή προσπάθεια για λύση – επανένωση, ασχέτως τι λένε για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων μετά το «κοινωνικό δείπνο». Εάν βέβαια στο διάστημα που μεσολαβεί ώς το τέλος των δύο εκλογικών αναμετρήσεων υπάρξει από τους δύο Κύπριους ηγέτες πραγματικό και όχι επικοινωνιακό κλίμα συναίνεσης, για επανέναρξη των συνομιλιών χωρίς όρους και προϋποθέσεις από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντανά, τότε δικαιούται ο κυπριακός λαός να αισιοδοξεί. Θετικότατο ρόλο προς την κατεύθυνση δημιουργίας συναινετικού κλίματος και όχι εμπόλεμης ατμόσφαιρας έχουν να διαδραματίσουν τα ΜΜΕ που ώς τώρα, πλην της «Χαραυγής» και της «Αλήθειας», δημιουργούν μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που είτε συγχύζει τον πολίτη είτε τον απωθεί από την αναζήτηση της επανένωσης της Κύπρου στη βάση ομοσπονδίας.

Οι πραγματικοί λόγοι της διαιώνισης του διχοτομικού στάτους κβο φαίνονται μέσα από τον αντιπαραθετικό διάλογο του Ελληνοκύπριου Γιάννη και του Τουρκοκύπριου Σαμί. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής, λέει ο Γιάννης. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα παραβίασης των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου, απαντά ο Σαμί. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων, αρχής γενομένης με την εισβολή του 1974. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων, αρχής γενομένης από το 1963, απαντά ο Σαμί. Το Κυπριακό είναι θέμα παρεμπόδισης από την Τουρκία του προαιώνιου και ιστορικού πόθου των Ελληνοκυπρίων, που αποτελούν την πλειοψηφία του λαού της Κύπρου, για Ένωση με την Ελλάδα, λέει ο Γιάννης. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα σύγκρουσης της ιστορίας (πόθος της Ένωσης) με τη γεωγραφία (ο ισχυρός σε μια περιοχή επιβάλλει ό,τι εκείνος θεωρεί ως δίκαιο), απαντά ο Σαμί, αλλά οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν ακόμη αποδεχτεί αυτό τον άγραφο νόμο. Το Κυπριακό είναι πρόβλημα σύγκρουσης του εφικτού με το ευκταίο, συμφωνούν ο Γιάννης και ο Σαμί. Ο Γιάννης, όμως, επιμένει πως όσο κυβερνά την Τουρκία ο σουλτάνος Ερντογάν και όσο οι Τουρκοκύπριοι δεν απογαλακτίζονται από την Άγκυρα, δεν πρόκειται να υπάρξει λύση. Ο Σαμί απαντά πως είναι λάθος να επικεντρώνονται στον Ερντογάν και όπως οι Ελληνοκύπριοι αποζητούν τη μητέρα Ελλάδα, το ίδιο και οι Τουρκοκύπριοι αποζητούν τη μητέρα Τουρκία, γιατί μόνο δίπλα της αισθάνονται ασφαλείς.

Τα επιχειρήματα, ένθεν και ένθεν για το πώς αντικρίζει κάθε κοινότητα το Κυπριακό δίνουν και παίρνουν. Το συμπέρασμα είναι ένα. Το Κυπριακό θα λυθεί στη βάση του δούναι και λαβείν, παρόλο που οι χειρισμοί Αναστασιάδη στο Κραν Μοντανά, ο οποίος εγκατέλειψε τις συνομιλίες, προκάλεσαν μεγάλη ζημιά. «Αν όμως ο Πρόεδρος βρει τη δύναμη ύστερα από αυτοκριτική να συμπεριφερθεί με ταπεινότητα, ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα. Ταπεινότητα σημαίνει να μην υπερεκτιμώ τον εαυτό μου ούτε να υποτιμώ τους άλλους. Ταυτόχρονα, σημαίνει να αποδέχομαι τα λάθη μου και να ζητώ δημοσίως συγνώμη». (Χρίστος Πουργουρίδης, 21/4/18, εφημερίδα «Πολίτης»).

* Φιλόλογος, πρώην διευθυντής σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy