Αρχιχρονιά με το αρπακτικό που λέγεται Altamira

Έργα και ημέραι στην καταστροφή της Ισπανίας.

 

Του Τάσου Περδίου

 

Όταν ο Ανώτατος Εκτελεστικός Διευθυντής της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας, Νικόλας Χατζηγιάννης, ανακοίνωνε την εβδομάδα που πέρασε τα “νέα” εργαλεία για αντιμετώπιση των “κόκκινων” δανείων, μεταξύ των οποίων η πώληση πακέτου δανείων σε ξένα επενδυτικά ταμεία και η παραχώρηση του συνόλου των μη εξυπηρετούμενων δανείων στην ισπανική Altamira, το νεοφιλελεύθερο σινάφι, με πρώτη την κυβέρνηση, συνέχισε να πανηγυρίζει ότι έφερε τον εκσυγχρονισμό στον Συνεργατισμό.

Οι δανειολήπτες και ο φτωχός κόσμος πρέπει να αρχίσουν να ανησυχούν σοβαρά. Από την 1η Ιανουαρίου 2018, στην άλλη άκρη της γραμμής δεν θα βρίσκεται ο υπάλληλος της Συνεργατικής όπως τη γνωρίζαμε αλλά μια ισπανική εταιρεία, με μετόχους αμερικανικά επενδυτικά ταμεία, η οποία, μας είπαν, “ειδικεύεται” στη διαχείριση μη εξυπηρετούμενων δανείων. Για την “ειδικότητα” της Altamira δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μάθει κανείς παρά από τη δράση της στην ίδια τη χώρα της, όπου ανέλαβε τη διαχείριση των δανείων της μεγαλύτερης ισπανικής τράπεζας, Santander. Με τις μεθόδους εταιρειών όπως η Altamira, προέκυψε ο εφιάλτης των εξώσεων στην Ισπανία, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Πλατφόρμας Πληγέντων από τις Υποθήκες της Ισπανίας, τα οποία βασίζονται σε στοιχεία του Γενικού Δικαστικού Συμβουλίου της χώρας που δημοσιεύτηκαν στις 14 Δεκεμβρίου 2017, μόνο το τρίτο τρίμηνο του 2017, παρουσιάστηκαν ενώπιον των δικαστηρίων 5.518 νέα εντάλματα εκτέλεσης υποθηκών. Το ίδιο διάστημα εκτελέστηκαν σε ολόκληρη τη χώρα 19.606 εξώσεις!

Το ισπανικό κίνημα κατά των εκποιήσεων πραγματοποιεί εκστρατείες αποτροπής των εξώσεων τα τελευταία χρόνια, δημοσιοποιώντας τα αποτελέσματα κάθε μήνα. Το μήνα Δεκέμβριο του 2017, αναστάληκαν 34 εξώσεις σε ολόκληρη τη χώρα από εταιρείες που κάνουν τη δουλειά της Altamira. Την 1η Δεκεμβρίου 2017, το Κίνημα, με την εκστρατεία υπό το hashtag SoniaSeQueda (Η Σόνια μένει) σταμάτησε μια έξωση στη Μαδρίτη. Το όνομα της εταιρείας που έκανε την έξωση; Altamira.

 

Το προφητικό ρεπορτάζ της “Χ”

Στις 23 Φεβρουαρίου 2014, δημοσιεύσαμε στη “Χ” ένα ρεπορτάζ για τη βαρβαρότητα των εξώσεων στην Ισπανία με τον προφητικό τίτλο “Έρχεται ο ισπανικός εφιάλτης;”. Στο ρεπορτάζ εκείνο καταγράφαμε τις εφιαλτικές καταστάσεις που δημιούργησαν στη χώρα οι πρακτικές εταιρειών τύπου Altamira. Οι πρακτικές αυτές φέρουν το αίμα ανθρώπων στα χέρια όσων τις επιβάλλουν, αφού προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν αυτοκτονίες. Ενόψει της… πανηγυρικής καθόδου της Altamira στην Κύπρο, αξίζει να θυμηθούμε εκείνο το προφητικό ρεπορτάζ. Για να γνωρίζουμε τι μας περιμένει.

 

“Έρχεται ο ισπανικός εφιάλτης;”

Δράμα χωρίς τέλος οι εξώσεις στην Ισπανία

 

“Τι συνέβη; Δεν έχουμε σπίτια”. Είναι ένα από τα συνθήματα που δόνησαν την ατμόσφαιρα της Μαδρίτης σε μια από τις πολυπληθείς διαδηλώσεις ενάντια στην κοινωνική μάστιγα των εξώσεων που έχει λάβει πλέον διαστάσεις εφιάλτη στην Ισπανία. “Ni gente sin casa, ni casas sin gente” είναι ένα άλλο σύνθημα, το οποίο συναντά κανείς σε πανό κρεμασμένα σε μπαλκόνια, άστεγων ή υποψήφιων άστεγων, στη χειμαζόμενη από το νεοφιλελεύθερο τέρας χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου. Το σύνθημα σημαίνει “Ούτε κόσμος χωρίς σπίτι ούτε σπίτια χωρίς κόσμο” και συμπυκνώνει όλο το φάσμα του δράματος της σύγχρονης Ισπανίας: Από το 2008 που ξέσπασε η κρίση και έσπασε η ισπανική φούσκα ακινήτων, έχουν εκδοθεί σχεδόν 500 χιλιάδες διατάγματα έξωσης. Την ίδια ώρα, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 3,5 εκατομμύρια άδεια σπίτια, στην πλειονότητά τους, ιδιοκτησίας των τραπεζών. Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο.

 

Κίνημα 15Μ

Στην περίπτωση της Ισπανίας (όπως και της Ελλάδας), αυτή η πολιτική έχει καταστεί στην κυριολεξία ανθρωποκτόνα, αφού οδηγεί ανθρώπους στην αυτοκτονία. Το Κίνημα 15M είναι οι Ισπανοί αγανακτισμένοι οι οποίοι οργανώθηκαν σε Κίνημα από τη μεγάλη διαδήλωση της 15ης Μαΐου του 2011, εξ ου και το 15Μ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε το Κίνημα, από την έναρξη των μαζικών εξώσεων, έχουν σημειωθεί πέραν των 25 αυτοκτονιών ή αποπειρών αυτοκτονίας στην Ισπανία, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με τις εξώσεις. Το 2012 αυτοκτόνησαν 7 άνθρωποι, ενώ το 2013 ο αριθμός των ανθρώπων που οδηγήθηκαν ή αποπειράθηκαν το απονενοημένο διάβημα χάνοντας τα σπίτια τους αυξήθηκε στους 15. Πολλές περιπτώσεις έτυχαν ευρείας δημοσιότητας και σόκαραν την κοινή γνώμη.

Στις 9 Νοεμβρίου 2012, η 53χρονη Amaia Engana πήδηξε από το μπαλκόνι του διαμερίσματός της όταν ειδοποιήθηκε από την τράπεζα να το εγκαταλείψει. Περίπου χίλιοι άνθρωποι διαδήλωσαν για να διαμαρτυρηθούν για την αυτοκτονία φωνάζοντας μεταξύ άλλων: “Δεν είναι αυτοκτονία, είναι ανθρωποκτονία”.

Στις 25 Οκτωβρίου 2012, ένας άνδρας από τη Βαλένθια, ενώ του κτυπούσαν το κουδούνι για να του επιδώσουν το διάταγμα έξωσης, έδωσε ένα φιλί στο γιο του, ανέβηκε στον δεύτερο όροφο του σπιτιού του και πήδηξε στο κενό. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013, μια γυναίκα, μητέρα 6 παιδιών, αυτοκτόνησε όταν έλαβε την ειδοποίηση έξωσης. Χρωστούσε στην τράπεζα 900 ευρώ!

Σε μια άλλη περίπτωση, ένας κλειδαράς που συμμετείχε σε μια από τις ομάδες που διενεργούν με βίαιο τρόπο τις εξώσεις, άνοιξε την πόρτα για να αντικρίσει μια γυναίκα να γεννά. Η αναστάτωση είχε οδηγήσει τη γυναίκα στον τοκετό! Το περιστατικό ανάγκασε την επαγγελματική οργάνωση των κλειδαράδων να ανακοινώσει ότι δεν επρόκειτο να συμμετάσχει ξανά σε έξωση που κρίνεται ακραία.

 

Πλατφόρμα “Πληγέντων από τις Υποθήκες”

Η Ισπανία και η Ελλάδα είναι σήμερα τα δύο πιο τρανταχτά παραδείγματα του “οράματος” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένα σύστημα δομημένο γύρω από την προστασία των τραπεζών και του μεγάλου τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου εις βάρος των λαών που έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση πληρώνοντας τα τεράστια πακέτα στήριξης των τραπεζών. Η συνειδητοποίηση ότι η κυρίαρχη πολιτική διαθέτει ανεξάντλητα αποθέματα αγριότητας, προκειμένου να συντηρήσει την παντοδυναμία των τραπεζών, οδήγησε στη δημιουργία της Πλατφόρμας Πληγέντων από τις Υποθήκες στην Ισπανία. Η Plataforma De Afectados Por La Hipoteca PAH είναι

το αντίστοιχο του Κινήματος Ενάντια στις Εκποιήσεις που παίρνει σάρκα και οστά τώρα στην Κύπρο. Η PAH δημιουργήθηκε το 2009 στη Βαρκελώνη και γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ισπανία. Είναι μια μορφή συλλογικής, κοινωνικής κινητοποίησης, η οποία έχει μπει μπροστά στον αγώνα αποτροπής των εξώσεων. Το κεντρικό σύνθημα είναι “Si, se puede”, “Ναι, είναι δυνατόν” και μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, έχει κατορθώσει να αποτρέψει 1.011 εξώσεις. Επίσης, φροντίζει την επαναστέγαση ανθρώπων σε άδεια σπίτια που κατέχουν οι τράπεζες.

Στην αρχική σελίδα της επίσημης ιστοσελίδας της PAH στο διαδίκτυο, υπάρχει το σύνθημα “De la burbuja inmobiliaria al derecho a la vivienda” που σημαίνει: “Από τη φούσκα των ακινήτων στο δικαίωμα της στέγασης”. Η Πλατφόρμα καλεί όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα με ενυπόθηκο δάνειο να επικοινωνούν με την οργάνωση, η οποία παρέχει νομικές συμβουλές και γενική καθοδήγηση. Πέραν τούτου, όμως, σε πολλές περιπτώσεις, μέλη της οργάνωσης έχουν ορθώσει ανθρώπινο τείχος μπροστά σε σπίτια εμποδίζοντας τις Αρχές που αναλαμβάνουν τις βίαιες εξώσεις. Επίσης, η Πλατφόρμα έχει δημιουργήσει την εκστρατεία Obra Social, Κοινωνικό Έργο, η οποία ασχολείται με την επανεγκατάσταση αστέγων σε σπίτια ιδιοκτησίας των τραπεζών, στα οποία γίνονται καταλήψεις. Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα, η Obra Social έχει επαναστεγάσει μέχρι σήμερα 1.049 οικογένειες. Η δράση της PAH έχει επεκταθεί όμως και σε νομοθετικό επίπεδο μέσα από την εκστρατεία “Iniciativita Legislativa Popular” που σημαίνει “Λαϊκή Νομοθετική Πρωτοβουλία”. Στο πλαίσιο αυτής της εκστρατείας, συγκεντρώθηκαν 1,4 εκατομμύρια υπογραφές σε κείμενο που απαιτεί την αλλαγή του νόμου που διέπει τα ενυπόθηκα δάνεια. Με βάση την κείμενη νομοθεσία, 500.000 υπογραφές ή ποσοστό 1,26% του εκλογικού σώματος, επιτρέπει την κατάθεση πρότασης νόμου από πολίτες στο ισπανικό κοινοβούλιο με τη μορφή λαϊκής πρωτοβουλίας. H πρόταση έφτασε στην ισπανική Βουλή, στην οποία η πλειοψηφία του κυβερνώντος συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, υπό τη λαϊκή πίεση και την κατακραυγή λόγω των αυτοκτονιών, αποδέχθηκε τη συζήτηση, σε αντίθεση με την αρχική άρνηση.

Τον Μάρτιο του 2013, μια γνωμάτευση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το οποίο δικαίωσε προσφυγή δανειολήπτη εναντίον της τράπεζας Catalunya Caixa, έκρινε ότι η ισπανική νομοθεσία είναι ετεροβαρής υπέρ των τραπεζών. Έκρινε, επίσης, ότι τα ισπανικά δικαστήρια έχουν την εξουσία να σταματούν τις εξώσεις. Αυτή η γνωμάτευση ανάγκασε την κυβέρνηση Ραχόι να παρουσιάσει νόμο με βάση τον οποίο παγώνουν για δύο χρόνια οι εξώσεις για τις μονογονεϊκές οικογένειες, τους ανέργους και τους πολύτεκνους και τίθεται εισοδηματικό κριτήριο. Η λαϊκή πρωτοβουλία πέτυχε μ’ αυτό τον τρόπο μια μικρή νίκη, ωστόσο η PAH υπογραμμίζει ότι αυτή δεν είναι η λύση του προβλήματος.

 

Μία κατάσχεση κάθε 15 λεπτά!

Μέχρι το τέλος του 2013, ο ρυθμός των κατασχέσεων σπιτιών από τις τράπεζες στην Ισπανία έφτασε τη μία κατάσχεση κάθε 15 λεπτά! Αυτή την ανθρωποκτόνα πολιτική, άθελά του και προφανώς ξεγελασμένος έχει αιμοδοτήσει και ο ίδιος ο ισπανικός λαός με την απόφασή του, στις Γενικές Εκλογές του 2011, να αναδείξει

στην εξουσία τον ηγέτη του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (του ισπανικού ΔΗΣΥ δηλαδή) Μαριάνο Ραχόι. Από την εκλογή του, ο Ραχόι δεν δείχνει καμία διάθεση υπαναχώρησης από την πολιτική της σκληρής λιτότητας, ενώ σε ό,τι αφορά στις εξώσεις, είναι χαρακτηριστικό ότι παραμένει σε ισχύ ο νόμος του 1946, της δικτατορίας του Φράνκο, ο οποίος επιτρέπει στις τράπεζες να ξεκινήσουν διαδικασία κατάσχεσης μετά από μία καθυστερημένη δόση! Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές από τις εξώσεις γίνονται για χρέος 900 και 1000 ευρώ!

O ίδιος νόμος, στον οποίο εδράζεται ο μηχανισμός των κατασχέσεων, επιτρέπει στην τράπεζα να αγοράσει το σπίτι, κάτι που γίνεται στο 90% των περιπτώσεων στην Ισπανία, ωστόσο το υπόλοιπο του δανείου που προκύπτει από την πτώση στις τιμές των ακινήτων κατά περίπου 30%, συν τα έξοδα δικαστηρίου, παραμένει στους ώμους του δανειολήπτη. Και ξεσπιτωμένος και χρεωμένος δηλαδή!