Ας μιλήσουμε για τις αιτίες του αποτελέσματος στις «εκλογές» στην τ/κ κοινότητα

Του δρος Αμπντουλάχ Κορκμαχζάν*

  • Το στάτους κβο στο βορρά της Κύπρου βιώνει μια σοβαρή κρίση και κατάρρευση εδώ και καιρό
  • Η νέα γενιά της Δεξιάς βγήκε στο προσκήνιο για την εξομάλυνση της κρίσης του καθεστώτος και τον αποπροσανατολισμό της βούλησης της κοινότητας που θέλει αλλαγή
  • Μέσα σε τέσσερα χρόνια ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 17.286 και οι ψηφοφόροι κατά 16.865. Αυτή δεν ήταν μια φυσική αύξηση, αλλά ένα αποτέλεσμα διαμοιρασμού των «υπηκοοτήτων». Αυτός ήταν ο κύριος λόγος ως προς την αύξηση των ποσοστών του UBP και της εισόδου του YDP στη «βουλή». Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για «δημοκρατικές εκλογές»

Πραγματοποιήθηκαν οι πιο απολίτικες «εκλογές», οι οποίες προκάλεσαν αρκετές συνέπειες στον πολιτικό βίο της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Οι δυνάμεις υπέρ της ομοσπονδιακής λύσης και της ευρύτερης Αριστεράς βγήκαν ηττημένες από αυτές τις «εκλογές», ενώ οι αντιομοσπονδιακές δυνάμεις και η Δεξιά βγήκαν ενισχυμένες και με πιο ακραίες θέσεις. Η βούληση υπέρ της λύσης, που έφτανε στο 60,56% στις «προεδρικές εκλογές», ανατράπηκε.

Το Κόμμα Εθνικής Ενότητας UBP και το Δημοκρατικό Κόμμα DP, δηλαδή η παραδοσιακή Δεξιά, διατήρησαν σε σύνολο τη δύναμη των ποσοστών τους. Επίσης, το ισλαμοφασιστικό Κόμμα της Αναγέννησης, YDP, μπήκε στη «βουλή». Η νέα γενιά της Δεξιάς, το Κόμμα του Λαού – HP, εκμεταλλευόμενο το πολιτικό κενό που δεν μπόρεσαν να γεμίσουν οι αριστερές δυνάμεις υπέρ της λύσης, κατέγραψε μια σημαντική επιτυχία, όπως αναμενόταν. Το πιο σημαντικό είναι ότι ανέτρεψε την ισορροπία μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς, υπέρ εκείνων των δυνάμεων που τάσσονται κατά της λύσης. Το χάος που προκάλεσε το νέο σύστημα ψηφοφορίας (μετατροπή όλων των επαρχιών σε μία εκλογική περιφέρεια με δικαίωμα μικτής-οριζόντιας ψηφοφορίας) άνοιξε τη συζήτηση για τη μετάβαση σε σύστημα προεδρικό. Γιατί συμβαίνουν αυτά; Μήπως πρέπει να μιλήσουμε για τις αιτίες του αποτελέσματος των «εκλογών» παρά για τα ίδια τα αποτελέσματα;

Το στάτους κβο στο βορρά της Κύπρου βιώνει μια σοβαρή κρίση και κατάρρευση εδώ και καιρό. Με άλλα λόγια το στάτους κβο έπαψε πια να είναι βιώσιμο. Μια μεγάλη πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων έχασε γρήγορα την εμπιστοσύνη της και την πίστη της στο διαστρεβλωμένο και αποσχιστικό καθεστώς, που εμβαθύνει τη διαφθορά, τη φτώχεια, την ανισότητα, την εκμετάλλευση, την  καταπίεση, τη βία, την αβεβαιότητα για το μέλλον και την εξαφάνιση της κοινότητας. Επιπλέον, έχασε την εμπιστοσύνη της προς τα πολιτικά κόμματα του καθεστώτος.

Γι’ αυτούς τους λόγους μια μεγάλη μερίδα των Τουρκοκυπρίων εξέφρασε εδώ και καιρό τη βούλησή της υπέρ της αλλαγής, της ανανέωσης και της λύσης. Η συνταγματική αναθεώρηση, που τέθηκε σε δημοψήφισμα τον Ιούνιο του 2014 με τη συναίνεση όλων των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη «βουλή», καταψηφίστηκε από το 62% της κοινότητας. Η θέληση για την αλλαγή έβαλε τη σφραγίδα της και στις «εκλογές» για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα με το δημοψήφισμα του 2014. Επίσης, το 60,56% της κοινότητας εξέλεξε στις «προεδρικές εκλογές» του Απριλίου 2015 ως ηγέτη της κοινότητας τον υποψήφιο που υποστήριζε την ομοσπονδιακή λύση, τον Μουσταφά Ακιντζί. Το αποτέλεσμα των «προεδρικών εκλογών» είχε τη σημασία του, γιατί οι Τουρκοκύπριοι εξέφραζαν για δεύτερη φορά την ισχυρή θέλησή τους υπέρ της λύσης και της αλλαγής μετά το δημοψήφισμα του 2004.

Συνεπώς ήταν αναπόφευκτο να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις από την Άγκυρα και το κατεστημένο στο βορρά της Κύπρου. Γι’ αυτό το λόγο εφαρμόστηκε νέος εκλογικός «νόμος» για τις «βουλευτικές εκλογές» και σήμερα επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα της μετάβασης σε προεδρικό σύστημα. Για να υποστηριχτεί αυτή η μετάβαση προωθούνται πολιτικές φιγούρες της νέας γενιάς της Δεξιάς.

Το καθοριστικό για τις επιτυχίες στις «προεδρικές εκλογές» και στις «εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης» ήταν η ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς. Δυστυχώς στις «βουλευτικές εκλογές» δεν επιτεύχθηκε τέτοια ενότητα της Αριστεράς μέσω συμμαχίας που να αποτελούσε μια εναλλακτική πρόταση στην κοινότητα. Έτσι το πολιτικό κενό που παρέμεινε το εκμεταλλεύτηκε η νέα γενιά της Δεξιάς, με το Κόμμα του Λαού και τον «νέο» πολιτικό πρωταγωνιστή, Κουντρέτ Οζερσάι. Η νέα γενιά της Δεξιάς βγήκε στο προσκήνιο για την εξομάλυνση της κρίσης του καθεστώτος και τον αποπροσανατολισμό της βούλησης της κοινότητας που θέλει αλλαγή. Ο κ. Οζερσάι και το κόμμα του αποτέλεσε εναλλακτική λύση με λαϊκίστικη ρητορική χωρίς περιεχόμενο, πότε με νεοφιλελεύθερο και πότε με συντηρητικό λόγο, με ρηχές κριτικές, χωρίς να αγγίζει το καθεστώς και στο Κυπριακό με πολιτική που θυμίζει ένα νέο Ντενκτάς.

 

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, αλλά ούτε και αποτέλεσμα της δημοκρατικής διαδικασίας, η αύξηση των ποσοστών του UBP, η διατήρηση της δύναμης του DP και η είσοδος του YDP στη Βουλή. Γιατί πρώτα απ’ όλα δεν πρόκειται για δημοκρατικές εκλογές. Αυτές οι «εκλογές» ήταν μια από τις «εκλογές» που έγιναν περισσότερες παρεμβάσεις στην πολιτική βούληση των Τουρκοκυπρίων από κάθε άλλη φορά με μεταφορά πληθυσμού και παραχώρηση «υπηκοοτήτων».

Στις εκλογές της 28ης Ιουλίου 2013 είχε ανακοινωθεί ότι ο πληθυσμός της «ΤΔΒΚ» ήταν 213.461 και οι ψηφοφόροι 172.803. Στις 17 Νοεμβρίου 2017 ανακοινώθηκε ότι ο πληθυσμός είναι 230.747 και οι ψηφοφόροι 188.668. Δηλαδή μέσα σε τέσσερα χρόνια ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 17.286 και οι ψηφοφόροι κατά 16.865. Αυτή δεν ήταν μια φυσική αύξηση, αλλά ένα αποτέλεσμα διαμοιρασμού των «υπηκοοτήτων». Αυτός ήταν ο κύριος λόγος ως προς την αύξηση των ποσοστών του UBP και της εισόδου του YDP στη «βουλή». Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για «δημοκρατικές εκλογές».

Ακατανόητη διαδικασία

Το νέο σύστημα ψηφοφορίας με την εφαρμογή του νέου εκλογικού «νόμου» που εγκρίθηκε από τη Βουλή τον Οκτώβριο του 2017 με την υποστήριξη των κομμάτων UBP-CTP-DP-TDP προκάλεσε μεγάλο χάος, καθώς ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων πήγε στις κάλπες χωρίς να ξέρει πώς να ψηφίσει. Επιπλέον μόνο γι’ αυτό το λόγο είναι πολλοί αυτοί που δεν πήγαν να ψηφίσουν, καθώς δεν κατανόησαν τη διαδικασία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών, το 11% των ψηφοφόρων ψήφισαν οριζόντια. Η πλειοψηφία αυτών που ψήφισαν με οριζόντια ψήφο αποτελούν αριστερούς ψηφοφόρους που απογοητεύτηκαν από τα κόμματα και πήγαν στις κάλπες με στόχο την υποστήριξη συγκεκριμένων υποψηφίων από διάφορα κόμματα. Το 11,7% των ψήφων που η πλειοψηφία τους ήταν με οριζόντια ψήφο θεωρήθηκαν άκυρα. Υπενθυμίζω ότι το εκλογικό όριο για την εισδοχή στη «βουλή» είναι 5%. Με λίγα λόγια το CTP και το TDP, που υπερψήφισαν το νέο σύστημα, πυροβόλησαν και το δικό τους πόδι και της κοινότητας.

Μετά τις εκλογές κάποια από τα κόμματα που συμμετείχαν στις «εκλογές» εν ονόματι της Αριστεράς κατηγόρησαν, μεταξύ άλλων, για την αποδυνάμωση της Αριστεράς αυτούς που υποστήριζαν την αποχή, ενώ δεν υπήρχε καμία σοβαρή εκστρατεία υπέρ της αποχής. Μάλιστα η συμμετοχή σ’ αυτές τις «εκλογές» ήταν περισσότερη ακόμα κι από εκείνη των «προεδρικών εκλογών» που θεωρούνται πιο σημαντικές. Η συμμετοχή στις «εκλογές» του 2015, που βγήκε νικητής ο Ακιντζί, ήταν 64%, ενώ στις τελευταίες «βουλευτικές εκλογές» 66%. Πράγματι μια σημαντική μερίδα των προοδευτικών ψηφοφόρων δεν πήγαν στην κάλπη, όχι επειδή εισάκουσαν τα καλέσματα για την αποχή, αλλά επειδή απογοητεύτηκαν και έχασαν την εμπιστοσύνη τους στα συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα. Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι αυτά τα κόμματα να εξετάσουν τις ευθύνες τους με αυτοκριτική προσέγγιση, παρά να κατηγορούν όσους απείχαν.

Ένας άλλος λόγος για την αποτυχία των πολιτικών κομμάτων που συμμετείχαν στις «εκλογές» εν ονόματι της Αριστεράς ήταν η απουσία του πολιτικού λόγου στην εκστρατεία τους. Πέραν από κάποιους υποψηφίους, τα κόμματα δεν μίλησαν για το Κυπριακό και τον αγώνα για τη λύση. Όλα τα κόμματα απέφυγαν να αγγίξουν κύρια ζητήματα όπως πολιτικές και οικονομικές που επιβάλλονται από το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία (AKP), οικονομικά ζητήματα, διαμοιρασμό «υπηκοοτήτων» κ.λπ.. Δεν είπαν τίποτα πέρα από ένα κενό λαϊκίστικο λόγο όπως «να καθαρίσουμε το σπίτι μας», «εμείς είμαστε πιο καθαροί και έντιμοι», «εμείς έχουμε τους πιο νέους υποψηφίους».

Όλα δείχνουν ότι θα εντατικοποιηθούν οι επιθέσεις των ισλαμοφασιστικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων κατά των υπερασπιστών της δημοκρατίας, της ειρήνης και των εργατικών δικαιωμάτων. Θα εμβαθύνουν οι πολιτικές επιβουλές και η φτώχεια. Είμαστε αντιμέτωποι με μια περίοδο που θα αυξηθούν οι προσπάθειες της αντίδρασης για την εδραίωση της διχοτόμησης και ενσωμάτωση της «ΤΔΒΚ» ως νομό της Τουρκίας μέσω του «προεδρικού συστήματος».

[quote_center]

Η Αριστερά πρέπει να ανανεωθεί και να ενώσει δυνάμεις

Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες οι δυνάμεις της Αριστεράς, της δημοκρατίας και της ειρήνης καλούνται να συμπεριφερθούν υπεύθυνα και να λειτουργήσουν ενωμένα μέσα στο πλαίσιο ενός μίνιμουμ προγράμματος πριν να είναι αργά. Πρέπει να αφεθούν πίσω εγωισμοί και φιλοδοξίες των κομματικών ηγεσιών και μικροκομματικά συμφέροντα που εμποδίζουν την ενότητα δυνάμεων. Αντί να ακολουθηθούν συνηθισμένες και φθαρμένες πολιτικές, μέθοδοι, πρόσωπα, η Αριστερά πρέπει να ανανεωθεί και να ενώσει δυνάμεις. Ας μην ξεχνάμε πως οι εκλογές δεν είναι το παν στον πολιτικό αγώνα. Είναι μόνο ένα μέσο! Συνεπώς τίποτα δεν έχει τελειώσει. Τώρα αρχίζει ο αγώνας στα χωριά, πόλεις, δρόμους, σε χώρους εργασίας, στα χωράφια, τα σχολεία, δηλαδή σε όλους τους τομείς της ζωής.

[/quote_center]

* Ακαδημαϊκός

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy