“Ασφάλισε” την εγγραφή σου μόνο με 30€

Του Γιώργου Χαραλάμπους*

Στην Κύπρο του 2016 με την οικονομική κρίση να μαστίζει την κοινωνία μας αυξάνοντας όλο και περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες και δημιουργώντας τα ψηλά ποσοστά ανεργίας και φτώχειας, το να έχεις πρόσβαση στην δωρεάν Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θεωρείται πλέον και ως αγαθό. Κατά πόσον όμως είναι πλέον δωρεάν η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση; Ή ακόμα καλύτερα την θέλουν όντως Δημόσια και Δωρεάν;

Όντας 4ετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου μπορώ με σιγουριά να διαβεβαιώσω πως μόνο δωρεάν δεν είναι καθώς τα έξοδα που επωμιζόμαστε εμείς και οι οικογένειες μας είναι πάρα πολλά. Και ας μας λένε κάποιοι καλοθελητές ότι τα μόνο έξοδα μας είναι οι καφέδες. Ας έρθουν μια βόλτα από το Πανεπιστήμιο και ας μας ρωτήσουν τα κόστη των βιβλίων μας, των μετακινήσεων μας στους χώρους του Πανεπιστημίου, των λειτουργικών μας εξόδων. Ας έρθουν να μας ρωτήσουν αν έχουμε ωφεληθεί από εκείνες όλες τις περικοπές από τη παιδεία. Στο τέλος της μέρας εμείς τις πληρώνουμε και αυτές. Και το πιο βασικό; Το δικαίωμα για πρόσβαση των φοιτητών στην δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έχει αποκοπεί από τη σημερινή Κυβέρνηση. Σαν να μην φτάνουν όλ΄ αυτά και άλλα πολλά ζητήματα που επιφέρουν οικονομική δυσπραγία στην πλειοψηφία των φοιτητών σειρά είχε η απόφαση της ηγεσίας του Πανεπιστημίου Κύπρου να προχωρήσει στην ίδρυση του Ταμείου Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης Φοιτητών Πανεπιστημίου Κύπρου για υποχρεωτική καταβολή ποσού ανά το χρόνο.

Το Πανεπιστήμιο Κύπρου με ανακοίνωσή του στις 3 Αυγούστου αναφέρει ότι προχώρησε στην ίδρυση του Ταμείου Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης Φοιτητών Πανεπιστημίου Κύπρου «Νεόφυτος Χανδριώτης» με σκοπό την οικονομική στήριξη σε φοιτητές μέλη του Ταμείου.

Όλοι ανεξαιρέτως οι φοιτητές (προπτυχιακοί, μεταπτυχιακοί, διδακτορικοί) οφείλουν πριν την εγγραφή τους στα μαθήματα, να καταβάλουν εισφορά ποσού € 30 ανά έτος ( €50/έτος για φοιτητές ιατρικής) , για παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για τραυματισμό ή/και ασθένεια (εξαιρούνται προϋπάρχουσες ιατρικές καταστάσεις). Στην αντίθετη περίπτωση, η εγγραφή τους στα μαθήματα δεν θα είναι εφικτή. Η μέγιστη κάλυψη ανά φοιτητή/έτος δεν ξεπερνά τις € 15.000,00 με αφαιρετικό ποσό €1.000,00. Δεν καλύπτονται έξοδα επισκέψεων σε γιατρούς, φάρμακα, αναλύσεις και άλλα έξοδα που δεν ξεπερνούν τα €1000 ανά περιστατικό.

Είναι παράλογο αν όχι και πρωτάκουστο Πανεπιστήμιο να αναγκάζει όλους τους φοιτητές ανεξαιρέτως να πληρώσουν το οποιοδήποτε ποσό ασφάλισης στην προκειμένη περίπτωση και όχι ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, για να μπορέσουν να κάνουν το βασικότερο που δεν είναι άλλο από την εγγραφή τους στα μαθήματα. Η επιλογή ασφάλισης από την πρωτοβάθμια κιόλας εκπαίδευση είναι προαιρετική όπως και σε κοινωνικό επίπεδο. Δεν υπάρχει κάπου θεσμοθετημένα η υποχρεωτική ασφάλιση.

Επίσης τι γίνεται με το ενδεχόμενο κάποιος φοιτητής να είναι ήδη ασφαλισμένος; Δεν μιλάμε για κάτι αξιοπερίεργο καθώς στην προκειμένη περίπτωση οι περισσότεροι φοιτητές αποτελούν εξαρτώμενα των γονιών τους. Γονείς που μπορεί να είναι οργανωμένοι σε Συντεχνίες, σε Ημικρατικούς Οργανισμούς, σε Δήμους ή και σε άλλες επιχειρήσεις και διατηρούν ομαδικές ασφάλειες αρά θα δίνουν τα λεφτά χωρίς να χρειάζεται. Εν τούτοις οι αρμόδιοι του Πανεπιστημίου έπρεπε να υπολογίσουν πως πολλοί φοιτητές δεν βρίσκονται σε τέτοια οικονομική κατάσταση που να μπορούν να δώσουν αυτό το ποσό που μπορεί να αποδειχθεί οικονομικός βραχνάς μιας και το Πανεπιστήμιο έχει αφήσει μεγάλη μάζα φοιτητών εκτός των οικονομικών του βοηθημάτων ενώ είναι όντως άποροι δουλεύοντας δύο δουλείες πολλές φορές για να έχουν τα προς το ζην. Επί της ουσίας και προλαβαίνοντας και πάλι αυτούς τους καλοθελητές που θα μιλήσουν για αμελητέο ποσό δεν είναι θέμα ποσού. Ας ψάξουν στην ουσία του ζητήματος που δεν είναι άλλη από τη φιλοσοφία αυτής της πρότασης.

Δεν είναι αρμόδιο το Πανεπιστήμιο να υποδείξει ποίοι θα ασφαλίζονται και ποίοι όχι. Είναι προσωπική επιλογή και δεν μπορεί με τέτοιο ετσιθελικό τρόπο να αναγκάζει τους φοιτητές του να μετέχουν σ΄ αυτή τη διαδικασία. Να μετατρέπει την έννοια της λέξης εισφορά σε ετήσια υποχρεωτική συνδρομή. Το Πανεπιστήμιο είναι ο χώρος που πρέπει να δημιουργείται τροφή για κριτική σκέψη και άποψη, χώρος που θα καλλιεργείται η ελευθερία του λόγου και της προσωπικής απόφασης και όχι του ετσιθελισμού και του απολυταρχισμού της ηγεσίας του.

Κλείνοντας το Πανεπιστήμιο δεν πρέπει να κάνει διακρίσεις μεταξύ ιατρικών συμβάντων μετρώντας τα στυγνά σε ευρώ. Η υγεία των συμφοιτητών μου δεν μπορεί να κρίνεται ανάλογα της κλίμακας του ποσού της. Το Πανεπιστήμιο οφείλει να μελετήσει τρόπους με τους οποίους να διαθέτει νοσοκομειακές εγκαταστάσεις στο χώρο του αντι κομμωτηρίου για παράδειγμα και να παραχωρεί στους φοιτητές δωρεάν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καλύπτοντας όλες τις ασφαλιστικές δαπάνες που θα προκύπτουν. Θα πρέπει να διαφυλάξουμε ότι απέμεινε από το κράτος προνοίας και να αγωνιστούμε για τη διεκδίκηση του ποιο βασικού αγαθού στο κόσμο : της ΥΓΕΙΑΣ.

* Φοιτητής Πανεπιστημίου Κύπρου
Εκπρόσωπος Φοιτητών Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογιάς