Χαμένοι στη μετάφραση ή…

Για μια βδομάδα, μοιάζαμε… χαμένοι στη μετάφραση! Και η ευθύνη ανήκει όλη στον Πρόεδρο Αναστασιάδη και την επιμονή του να περάσει το μήνυμα ότι υπάρχουν δύο έγγραφα Γκουτέρες και γι’ αυτό, τάχα μου, δεν καταλήγουν οι προσπάθειες επανέναρξης των διαπραγματεύσεων.

Μέχρι που βγήκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προχθές να παραδεχτεί ότι «το πλαίσιο Γκουτέρες είναι ένα, ανεξαρτήτως ημερομηνιών» και δεν υπάρχει λόγος για αντιπαράθεση!

Μα αυτό το ξέραμε. Εδώ και καιρό. Μας το είπε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στην έκθεσή του η οποία κυκλοφόρησε μετά το Κραν Μοντανά. Το λέει ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης σε επιστολή του που έστειλε στον Α. Γκουτέρες.

Γιατί τότε ο Ν. Αναστασιάδης προσπάθησε να δημιουργήσει όλη αυτή τη σύγχυση; Γιατί κουνά θυμωμένος το δάκτυλο σε όσους τον επικρίνουν για τους χειρισμούς του; Γιατί καταφεύγει στις φτηνές κατηγορίες εναντίον όσων τον επικρίνουν ότι, δήθεν, «υιοθετούν τουρκικές θέσεις»;

Το κάνει για να συγχύσει την κοινωνία και να δικαιολογήσει τους χειρισμούς του.

Το κάνει για να στρέψει την προσοχή από το γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα δεν έχει πειστεί ότι για το αδιέξοδο ευθύνεται αποκλειστικά η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία. Κι αυτό δεν το λένε οι επικριτές του Ν. Αναστασιάδη. Ήδη, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ έχει επιμερίσει ευθύνη για την αποτυχία του Κραν Μοντανά και στις δύο πλευρές, ενώ την ίδια ώρα επαινεί την Τουρκία για τη στάση της στη διάσκεψη. Η Κομισιόν επίσης καταγράφει τη στήριξη της Τουρκίας στις συνομιλίες και στις προσπάθειες του διεθνούς οργανισμού, ενώ η Φ. Μογκερίνι επαίνεσε δημόσια την Τουρκία γιατί εργάστηκε σκληρά μαζί με την Ε.Ε. για την εξεύρεση λύσης.

Το κάνει για να μη χρειαστεί να τοποθετηθεί για το επικίνδυνο αδιέξοδο στο οποίο βρεθήκαμε. Το αδιέξοδο που επιτρέπει στην Τουρκία να θέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη λύση δύο κρατών. Το αδιέξοδο που της επιτρέπει να παρεμβάλει εμπόδια στην υλοποίηση του ενεργειακού προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς ουσιαστικά αντίδραση από τη διεθνή κοινότητα. Το αδιέξοδο που μας φέρνει ολοένα και πιο κοντά στην οριστική διχοτόμηση που θα είναι καταστροφική και για την Κύπρο και για τον κυπριακό λαό.

Οι μέθοδοι δε που χρησιμοποιεί το Προεδρικό στην προσπάθειά του να πείσει τους πολίτες ότι δεν φέρει καμία ευθύνη για το συνεχιζόμενο αδιέξοδο στο Κυπριακό είναι επικίνδυνες. Η διαρροή «εγγράφων» μπορεί να εξυπηρετεί επικοινωνιακά στο εσωτερικό, αλλά ενισχύει και τη δυσπιστία στη διεθνή κοινότητα ως προς τις πραγματικές μας προθέσεις.

Βρήκαν και κάποιοι αρθρογράφοι αφορμή τους τακτικισμούς του Ν. Αναστασιάδη, τα «μαθήματα πατριωτισμού», τις αντιφάσεις, για να μας πουν ότι απέτυχε η «σχολή σκέψης» που θέλει λύση του Κυπριακού μέσω διαπραγματεύσεων. Προσπερνώντας το γεγονός ότι, αν κάτι εξυπηρετεί, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τις τουρκικές θέσεις είναι ο χρόνος που περνά ανεκμετάλλευτος εδραιώνοντας την κατοχή. Ότι τις τουρκικές θέσεις τις εξυπηρετούν αυτοί που συνειδητά ή ασυνείδητα, ανοιχτά ή παρασκηνιακά, ανοίγουν το δρόμο για λύση δύο κρατών. Η τουρκοποίηση μάς απειλεί όχι επειδή επιμένουμε σε ομοσπονδιακή λύση και στις προτάσεις που καταθέσαμε, αλλά γιατί κάποιοι επιμένουν ότι πρέπει να τα εγκαταλείψουμε όλα αυτά.

Είναι φανερό ότι ο Ν. Αναστασιάδης δεν θέλει να επιστρέψει στις συνομιλίες. Οι ανοησίες περί… διαφορετικών πλαισίων Γκουτέρες, οι όροι και προϋποθέσεις που εγκλωβίζουν τη διαδικασία, οι επιθέσεις σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που ζητούν σαφή τοποθέτηση, απλώς θολώνουν τα νερά.

Δεν θα τους επιτρέψουμε όμως να κλείσουν την προοπτική της Κύπρου στο χρονοντούλαπο.