Διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους, τίποτε λιγότερο

θέα

Διαχωρισμός εκκλησίας – κράτους, τίποτε λιγότερο.

Το θέμα με τα συνεχή «κτυπήματα» του Αρχιεπισκόπου για σωρεία θεμάτων (ομοφυλοφιλία, παιδεία, αρχαιότητες, επενδύσεις) είναι πρωτίστως πολιτικό και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους. Τίποτε λιγότερο, “τα του Θεού τω Θεώ και τα του Καίσαρος τω Καίσαρι” δεν λένε; Αυτό δεν περιμένω την Εκκλησία να το κατανοήσει αλλά την Πολιτεία να το διεκδικήσει. Μια καλή αρχή είναι να δούμε να συζητούνται και να καταργούνται τα όποια συνταγματικά προνόμια της εκκλησίας που της «επιτρέπουν» να ασυδοτεί.

Αντώνης Γεωργίου

Στη φωτογραφία η Έλενα Αντωνίου στο Επαρχιακό Αρχαιολογικό Μουσείο της Λεμεσού, στο πλαίσιο του Καλοκαιρινού Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού, όπου «συνάντησε και συνομίλησε» δημιουργικά με κυπριακές αρχαιότητες (που ευτυχώς βρίσκονταν σε μη ιερά οικόπεδα, ανευρέθηκαν και δεν «αποχαρακτηρίστηκαν») παρασύροντας και όσους την παρακολούθησαν σε αυτό το διάλογο αλλά και σε μια πιο προσωπική ενδοσκόπηση.

Τώρα για το συγκεκριμένο θέμα με το οικόπεδο της Εκκλησίας και την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αποχαρακτηρισμού του Αρχαίου Μνημείου η ανακοίνωση του Συνδέσμου Κυπρίων Αρχαιολόγων ήταν αρκούντως ξεκάθαρη και αξίζει, έστω και μέρος της, να αναφερθεί εδώ:

«Ο Σύνδεσμος Κυπρίων Αρχαιολόγων, στα πλαίσια του καταστατικού του ρόλου εκφράζει την αντίθεση και την απογοήτευσή του σε σχέση με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου […] Πέραν του νομικού ζητήματος ερμηνείας του Συντάγματος, το οποίο κατά την άποψή μας ίσως επιδέχεται διαφορετική ανάγνωση, με την απόφαση αποχαρακτηρισμού του Αρχαίου Μνημείου στη Γεροσκήπου η εφεξής διαχείριση της εκκλησιαστικής πολιτιστικής κληρονομιάς, αντί να ενδυναμωθεί ενόψει του επικείμενου αναπτυξιακού οργασμού, αποδυναμώνεται, ενώ παράλληλα δημιουργείται ζήτημα με τα ήδη κηρυγμένα εκκλησιαστικά Αρχαία Μνημεία Β΄ Πίνακα. Στο παρελθόν, εξ όσων γνωρίζουμε, ποτέ δεν ζητήθηκε από το Τμήμα Αρχαιοτήτων έγγραφη συναίνεση των κατά τόπους αρμόδιων εκκλησιαστικών αρχών για την κήρυξη εκκλησιαστικών μνημείων, καθώς κάτι τέτοιο δεν προνοείται στον Περί Αρχαιοτήτων Νόμο. […]

Ως Σύνδεσμος Κυπρίων Αρχαιολόγων διατυπώνουμε τη βασική μας αρχή και πεποίθηση ότι οι αρχαιότητες, είτε ως μνημεία είτε ως κινητά ευρήματα, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής πολιτισμικής ταυτότητας των κατοίκων της Κύπρου και του κόσμου ολόκληρου. Παράλληλα, αξιώνουμε όπως τύχει σεβασμού ο Περί Αρχαιοτήτων Νόμος, όπου αναφέρεται ρητά και με σαφήνεια ότι όλες «οι αρχαιότητες που δεν ανακαλύφτηκαν κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του Νόμου σε ή πάνω από οποιαδήποτε γη θα αποτελούν ιδιοκτησία της Κυβέρνησης».

Παράκλησή μας προς το Υπουργικό Συμβούλιο και τον Γενικό Εισαγγελέα είναι όπως επανεξεταστεί η ερμηνεία του Συντάγματος σε ό,τι αφορά το λεπτό αυτό σημείο, ούτως ώστε η προστασία των αρχαιοτήτων να συνάδει με το σύγχρονο πνεύμα που διέπει τον Περί Αρχαιοτήτων Νόμο, την ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία, καθώς και τις Διεθνείς Συμβάσεις που η Κύπρος έχει προσυπογράψει. Ο Σύνδεσμος Κυπρίων Αρχαιολόγων δεν αποδέχεται καμία έκπτωση σε ό,τι αφορά την προστασία αρχαιοτήτων, ούτε και τη θυσία αυτών στο βωμό του εύκολου κέρδους και της αλόγιστης ανάπτυξης. Όταν πλήττεται ο πολιτισμός, πλήττεται η ίδια η δημοκρατία».