Διάφανες οι διαφορές

Της Χρυστάλλας Αντωνίου*

Παράξενες οι εποχές μας. Παράξενη και η γενιά μας. Καλά μελετημένη ισοπέδωση για να ”είναι όλοι το ίδιο”. Βολεύει. Βολεύει πολύ.

Απαιτούμε… απαιτούμε… απαιτούμε… και καλά κάνουμε. Δεν ανεχόμαστε, λέμε, και πάλι καλά κάνουμε. Ομως τι συμβαίνει γύρω μας; Βιώνουμε ΣΗΜΕΡΑ καταστάσεις, γεγονότα και σειρά απαράδεκτων συμπεριφορών χωρίς ίχνος ευαισθησίας από τους ”υπεύθυνους”. Το ένα πίσω από το άλλο, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.

Γεγονότα και τοποθετήσεις που αν γίνονταν στο πρόσφατο παρελθόν, η κοινωνία μας ήταν «καθοδηγημένη» να συμπεριφέρεται ως «αγανακτισμένη».

”Τα λέγατε” μας λένε… αλλά νομίζαμε ότι ”δεν ήταν έτσι”.

Ας ψάξουμε. Ας μάθουμε. Οχι για να δικαιολογήσουμε τίποτε και κανέναν. Να γνωρίζουμε όμως! Οτι όχι μόνο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ, αλλά τόσο πολύ βολεύει αυτή η φράση που είναι τρομερά επικίνδυνη. Και ο κίνδυνος δεν είναι καθόλου μικρός… Εδειξε ήδη τις προθέσεις και τα δόντια του.

Και είναι άγριο θηρίο που σκαρφίστηκε αυτή τη φράση για να έρθει εύκολα κοντά στο θήραμά του.

Να το πληγώσει, να το φάει, να το κατασπαράξει…

Στην ερώτηση «εμένα ποιος με είδε;» οφείλουμε να ερμηνεύσουμε το «εμένα». Να μην κουραστούμε να εξηγούμε στον καθένα πως ο ατομικισμός και το κεφάλαιο οδηγούν τον άνθρωπο να σκέφτεται έτσι… Οχι τυχαία. Τον θέλουν μακριά από την οργανωμένη πάλη. Τον θέλουν μόνο και αδύναμο.

Τον θέλουν πιόνι στη βρόμικη σκακιέρα τους. Τον θέλουν μίζερο και απαισιόδοξο. Να του φταίνε όλοι και όλα. Και πολύ περισσότερο να του φταίει η Αριστερά.

Μπροστά σε αυτές και σε χειρότερες συνθήκες βρέθηκε η Αριστερά στο παρελθόν. Το δικό μας χρέος είναι να βάλουμε φρένο στην πορεία εξαθλίωσης του κόσμου που στόχευσαν και κυρίως να συμβάλουμε για να κατανοήσουν όλοι ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να μένουμε παρατηρητές και να ακούμε το μοιρολόι των χαμένων δικαιωμάτων. Είναι υποχρέωσή μας να υπενθυμίζουμε πώς κερδήθηκαν τα δικαιώματα για τους εργαζομένους. Να θυμίζουμε πως είναι με τους ασταμάτητους αγώνες, διεκδικήσεις και θυσίες των γονιών, των παππούδων και των γιαγιάδων μας.

Ξεκάθαρες οι αλήθειες! Κρυστάλλινες πραγματικότητες! Ακόμα πιο διάφανες οι ΔΙΑΦΟΡΕΣ!!! Και αντί να τα βάζουμε άνθρωπος με άνθρωπο ας δούμε κατάματα με ποιον οφείλουμε να τα βάλουμε… Γιατί αν μας άφησαν ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ οι προηγούμενες γενιές, εμείς ποια ζωή θα αφήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας;

*Επαρχιακή Γραμματέας ΑΚΕΛ Λάρνακας