Δύο χρόνια διακυβέρνησης Ν. Αναστασιάδη: Και το παραμύθιασμα πάει σύννεφο…

• Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε

• Της μηδενικής αν(τ)οχής και του πήχη από καουτσούκ

• Αλλα λένε, άλλα πράττουν, άλλα εννοούν

• …και η πραγματικότητα είναι γκρίζα.

• Κυβέρνηση των λόγων και των (κατά πώς βολεύει) έργων

Η κυπριακή κοινωνία στενάζει στη δίνη της ύφεσης, της μεγαλύτερης που καταγράφεται ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις βρίσκονται σε δεινή θέση, δεκάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας βιώνουν τη φτώχεια, την ανεργία, την απώλεια της θέσης εργασίας τους…

Και η κυβέρνηση στον κόσμο της. «Μεθυσμένη» από τα εύσημα και τις αξιολογήσεις είτε του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είτε της Κομισιόν ή του όποιου οίκου αξιολόγησης «χορεύει» σε ρυθμούς ξένους προς την κυπριακή κοινωνία.

Κι αντί της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας επιμένει σε πολιτικές λιτότητας και τυφλής υποταγής στο μνημόνιο-μανιφέστο της, που έστω κι αν «πονάει» είναι απαραίτητο, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών. Είναι κινδυνολογία ότι ένα πρόγραμμα οδηγεί πάντοτε σε όλο και βαθύτερη ύφεση λένε οι κυβερνώντες και διατυμπανίζουν τις πολλές οικονομικές «επιτυχίες» τους. Και είναι για να διερωτάται κανείς: Εμείς ζούμε στην Κύπρο ή ο Πρόεδρος και η κυβέρνησή του ζουν μακριά από τον τόπο και το λαό; Γιατί είναι μεγάλη η πρόκληση. Δεν φτάνουν τα προβλήματα που «πνίγουν» τον κόσμο, έρχονται και οι μεγαλοστομίες των αξιωματούχων της κυβέρνησης να επιτείνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Η ίδια η ζωή τούς διαψεύδει καθημερινά, αλλά αυτοί επιμένουν να παραπλανούν.

Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά έχουν γίνει το μότο αυτής της κυβέρνησης.

Κι αυτός ο πήχης της ηθικής που όλο τον ανεβάζουν κι ανεβάζουν, αλλά πάντα από κάτω τον περνούν… Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Η συντακτική ομάδα της «Χ» μάζεψε αρκετά από τα «επιτεύγματα» της παρούσας διακυβέρνησης και τα παρουσιάζει στο ειδικό αυτό αφιέρωμα με την ευκαιρία των δύο χρόνων στην εξουσία. Ηταν εύκολη υπόθεση από τη μια και δύσκολη από την άλλη. Εύκολη γιατί τα «επιτεύγματα» είναι πολλά, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και προς εξυπηρέτηση του ιδιωτικού κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, πάντα. Και δύσκολη γιατί δεν ήταν δυνατό να χωρέσουν όλα αυτά σε λίγες σελίδες… Και το αφιέρωμα αφορά μόνο το δεύτερο χρόνο διακυβέρνησης.

Αυτή η κυβέρνηση θα μείνει στην Ιστορία για πολλά. Ιδιαίτερα για το γεγονός ότι αντί να κυβερνά, αναζητά συνεχώς αποδιοπομπαίους τράγους. Οποτε τής ασκηθεί κριτική ανατρέχει στη διακυβέρνηση Χριστόφια, επιδιδόμενη σε μια ακατάσχετη και ανέξοδη, για τους ίδιους, παρελθοντολογία. Κι άμα δει τα δυο στενά, άμα τα βρει σκούρα, κατασκευάζει θέματα. Θυμηθείτε τι έγινε πριν μερικούς μήνες, όταν βρέθηκε στη γωνιά με το θέμα του συμβολαίου της Διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας. Αμα αντιλήφθηκε πως δεν μπορεί άλλο να εμπαίζει τους πολίτες για το συγκεκριμένο ζήτημα, όπως και γι’ άλλα φυσικά, βρήκε θέμα να στρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης. Την έκθεση, που διέρρευσε, τάχατες, στους New York Times και κανένας δεν ήξερε ποιος την έγραψε και η οποία επιρρίπτει ευθύνες στον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για τη στήριξη της Λαϊκής Τράπεζας, τον ELA, την απομείωση του ελληνικού χρέους και πολλά άλλα…

Κάνουν του κεφαλιού τους για σκοπούς εντυπώσεων και ψηφοθηρίας, όπως με το ομόλογο πέρσι το Μάη -και τα εκατομμύρια ως υπέρμετρη απόδοση- για να γαργαλίσουν τα αυτιά του κόσμου ότι τάχατες η οικονομία του τόπου πάει καλά. Δεν μας είπαν, όμως, με ποιους οργανισμούς συνεργάστηκε η κυβέρνηση για την έκδοση του ομολόγου των 100 εκ. ευρώ; Ποιοι είναι οι αγοραστές αυτών των ομολόγων με το τόσο ψηλό επιτόκιο (6,5%) από το οποίο θα αποκομίσουν τεράστια οικονομικά κέρδη; Τα δανεικά από την Τρόικα ποιος τα πληρώνει; Και δεν αρκούν αυτά τα βάρη, έπρεπε να φορτωθεί ο λαός και με άλλα, για να κάνει η κυβέρνηση τα σόου της στις διεθνείς, τάχα, αγορές. Μέχρι και η Τρόικα μάς τράβηξε το αυτί γι’ αυτή την άσκεφτη ενέργεια. Μέχρι και το Συμβούλιο Εθνικής Οικονομίας, που οι ίδιοι διόρισαν, έμεινε δυσάρεστα έκπληκτο από την εξέλιξη αυτή.

Από διακηρύξεις πάει καλά αυτή η κυβέρνηση. Από επίδειξη έργου, έργου επωφελούς για την κοινωνία, πάσχει…