Δογματισμού συνέχεια

Του Άριστου Δαμιανού*

Αν επρόκειτο να δώσω την ετυμολογία της λέξης «δογματισμός» θα την καθόριζα ως την εμμονή να ξεπουληθεί σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα ένας οργανισμός, ο οποίος -κάτω από δύσκολες συνθήκες- παρουσιάζει κέρδη 50 εκ. ευρώ ετησίως και προσφέρει υπηρεσίες ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Κύπρου. Περί CYTA ο λόγος, με αφορμή τη νέα προσπάθεια της κυβέρνησης Αναστασιάδη-Συναγερμού να την ιδιωτικοποιήσει.

Σημείο αναφοράς για το όλο θέμα ο Φεβρουάριος του 2011.

Όταν ο υποψήφιος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης προέβαινε στην εξής ενυπόγραφη δήλωση: «Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη και καταγράφεται με απόλυτη σαφήνεια στο Πλαίσιο Συμφωνίας των Κομμάτων ΔΗ.ΣΥ. και ΔΗ.ΚΟ. που αποτελεί την πολιτική βάση της δικής μας υποψηφιότητας. Ότι δηλαδή τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών (CYTA, ΑΗΚ, Αρχή Λιμένων)». Αυτή η κορυφαία πολιτική δέσμευση απολήγει σε πολιτική αποδέσμευση και πλάνη με τον πλέον επίσημο τρόπο, αφού μέσα από σειρά ενεργειών ο κ. Αναστασιάδης και η κυβέρνησή του επιμένουν στην ιδιωτικοποίηση της ΑΤΗΚ.

Πρόσφατα, στις 19 Μαρτίου, ο Υπουργός Οικονομικών, με επιστολή του προς την ΑΤΗΚ, κοινοποίησε προσχέδιο Νομοσχεδίου και Κανονισμών που μεταφέρει τις εμπορικές δραστηριότητες της CYTA σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.

Είναι προφανές ότι το χάος που προκλήθηκε και οι ζημιές εκατομμυρίων που συσσωρεύτηκαν από την ιδιωτικοποίηση των εργασιών στο Λιμάνι Λεμεσού δεν έχουν συνετίσει την κυβέρνηση. Αντίθετα επιμένει δογματικά σε μια αδιέξοδη και ζημιογόνα προοπτική, στην οποία θα μας βρει αντιμέτωπους.

Επανερχόμενος στο προσχέδιο, μεταξύ άλλων, διαλαμβάνει, πέραν της μετατροπής σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, τη μεταφορά με διάταγμα του Υπουργικού των εμπορικών δραστηριοτήτων, την εκχώρηση σε πρώτο χρόνο μειοψηφικού πακέτου σε ιδιώτη επενδυτή, που θα αναλάβει τη διαχείριση, ενώ γίνεται απόπειρα να χρυσώσουν το χάπι για τους εργαζομένους, αφού η αλήθεια είναι πως δεν διασφαλίζονται εις το διηνεκές κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα. Βασικά πρόκειται για ξαναζεσταμένο φαγητό, αφού επί της φιλοσοφίας δεν αλλάζει κάτι σημαντικό από το προηγούμενο νομοσχέδιο.

Από τις πρόνοιες ξεχωρίζω ως ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους εργαζομένους τη μετατροπή σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Η βασική μας θέση, η οποία διατηρείται παρά τις επιμέρους αλλαγές στο προσχέδιο, είναι ότι τα όποια εργασιακά δικαιώματα, περιλαμβανομένης της μονιμότητας, διασφαλίζονται για όσο χρόνο οι οργανισμοί, στο προκείμενο η ΑΤΗΚ, θα λειτουργούν με βάση το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, δηλ. στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου. Αν καταργηθεί, μετατραπεί ή αλλοιωθεί αυτό το πλαίσιο, εν όλω ή εν μέρει, εξαφανίζεται η ασπίδα προστασίας, ως εκπηγάζει και από το άρθρο 122 του Συντάγματος, το οποίο διασφαλίζει τον δημόσιο χαρακτήρα της ΑΤΗΚ.

Μια δεύτερη απαράδεκτη πρόνοια και ενδεχόμενη παραβίαση του Συντάγματος προκύπτει, όπως και στο αρχικό νομοσχέδιο, από τη δυνατότητα αποξένωσης περιουσιακών στοιχείων του κράτους και/ή υπηρεσιών με διατάγματα Υπουργικού.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ιδεοληψία και δογματισμός από την παραγραφή των 700 εκ. ευρώ που επέστρεψε σε μερίσματα και φορολογία προς το κράτος η CYTA ή από τη διαγραφή της προοπτικής όπως κατατέθηκε στη Βουλή στις 30 Ιανουαρίου, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού της ΑΤΗΚ για το 2017 για επίτευξη πλεονάσματος μετά τη φορολογία ύψους 59 εκ. ευρώ για το τρέχον έτος.

Αυτόν τον Οργανισμό εμείς, το ΑΚΕΛ, δεν θα επιτρέψουμε να τον ξεπουλήσουν σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Ξεκαθαρίζω το αυτονόητο, πως το ΑΚΕΛ πέραν της αποτροπής κινείται σε ένα δεύτερο άξονα πολιτικής, εκείνον της εξυγίανσης και του εκσυγχρονισμού, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση τόσο της ΑΤΗΚ όσο και της ΑΗΚ.

Το διακύβευμα για την κυπριακή οικονομία, για την κυπριακή κοινωνία, για τις προσφερόμενες υπηρεσίες, για τους καταναλωτές, για τους εργαζομένους είναι πολύ μεγαλύτερο από την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων που εδράζονται στη μονομανία για ιδιωτικοποίηση καθετί κρατικού.

*Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ, βουλευτής