Εφαρμογή της Λύσης

Του Σπύρου Χατζηγρηγορίου*

Όλα τα άστρα δείχνουν ότι σε λίγες μέρες, με το τέλος του έτους, τελειώνει μία νέα φάση των ενδοκυπριακών συνομιλιών και αισιοδοξούμε ότι θα λήξει με συμφωνία των δύο ηγετών με πρόταση προς τον κυπριακό λαό για έγκριση της πρότασης τους για λύση δια της μεθόδου των ταυτόχρονων δημοψηφισμάτων στις δύο κοινότητες.

Έχω την άποψη ότι πρέπει να αρχίσουμε από τώρα να προετοιμάζουμε τον κυπριακό λαό για την εφαρμογή της λύσης και ελπίζουμε ότι η αρχή του νέου έτους θα σημάνει την απαρχή μιας κοινωνικοπολιτικής ειρηνικής επανάστασης στον τόπο μας.

Πρέπει να αρχίσουμε, το συντομότερο δυνατό, να εφαρμόζουμε μαζί το στόχο μας, τον οποίο έχουμε καθορίσει πριν από πολλά χρόνια, ο οποίος δεν είναι άλλος από μία Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Προς βοήθεια μου παραθέτω πιο κάτω το άρθρο 2 του συντάγματος της Ελβετικής Συνομοσπονδίας το οποίο διαλαμβάνει, σε ελεύθερη μετάφραση, “στόχος της Συνομοσπονδίας είναι η διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας και η διατήρηση της εσωτερικής ειρήνης και ασφάλειας με σκοπό να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των συνιστωσών πολιτειών και την περαιτέρω προώθηση της ευημερίας τους”.

Θα πρέπει να καλλιεργήσουμε και να εδραιώσουμε στις καρδιές και στο μυαλό των πολιτών μας την αγάπη προς μίαν ενωμένη πατρίδα. Επίσης να θεμελιώσουμε την νομιμοφροσύνη μας προς το ανεξάρτητο κράτος μας και να εργαστούμε για εμπέδωση μιας συλλογικής κυπριακής ταυτότητας, ως επίσης για αμοιβαία εμπιστοσύνη, φιλία και συνεργασία όλων των πολιτών της όμορφης νήσου μας. Το κάθε επάγγελμα να λειτουργεί ως ένα παγκύπριο σώμα.

Δεν θα κουραστώ επίσης να επαναλαμβάνω τι δήλωσε ο αείμνηστος Πέρεζ Ντε Γκουεγιάρ 7ος εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο και 6ος Γενικός Γραμματέας των Η.Ε. στην έκθεση του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας στις 8 Μαρτίου 1990. “Η Κύπρος είναι το κοινό σπίτι Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, η σχέση τους δεν είναι σχέση πλειοψηφίας και μειοψηφίας, είναι δύο κοινότητες που ζουν στη νήσο Κύπρο, όπου η μία κοινότητα σέβεται την πολιτιστική, την θρησκευτική και την γλωσσική ταυτότητα της άλλης.”

Το πιο πάνω μπορούμε να το διαλαλούμε και να το εφαρμόζουμε από σήμερα, γιατί επιπλέον η Κύπρος μπορεί εύκολα να γίνει μία όαση ειρήνης ευημερίας και πρότυπο συνεργασίας και υπόδειγμα για τις χώρες και τους λαούς της ταραγμένης γειτονικής περιοχής μας.

Θα πρέπει από την πρώτη ημέρα της λύσης, ή προτιμότερο από σήμερα, Ε/Κ και Τ/Κ να δείχνουν αμοιβαία συνεργασία και εμπιστοσύνη, να αναπτύσσουν φιλικές σχέσεις και ένα κοινό όραμα που δεν μπορεί να είναι άλλο από την αποφασιστικότητα μας να ζήσουμε σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία με πίστη και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα ήθη και στην κουλτούρα “όλων των άλλων”, ένας ενωμένος λαός που έχει μια συλλογική κυπριακή ταυτότητα.

Δεν θα υπάρχουν οδοφράγματα και όποιος Ε/Κ διασχίζει την οδό Λήδρας τα Σάββατα το πρωί για καφέ στο ΜΠΟΥΓΙΟΥΚ ΧΑΝ δεν θα χρειάζεται να δείχνει ταυτότητα στα οδοφράγματα.

Επίσης όποιος Τ/Κ θέλει να δει τα χιόνια στο Τρόοδος (και πούντα), δεν θα χρειάζεται να δείχνει ταυτότητα. Επίσης δεν θα χρειάζεται να έχει δύο ασφάλειες αυτοκινήτου και θα αγοραπωλούνται ελεύθερα γεωργικά προϊόντα σε ολόκληρη την Κύπρο και ο φίλος μου, ο πρώην δικαστής της Πάφου Οκτάϊ Φεριτούν θα μπορεί να επισκέπτεται το σπίτι μου και να φέρνει λουλούδια για φιλοφρονητικούς λόγους, χωρίς τον κίνδυνο κατάσχεσης τους.

Ελπίζω να έχουμε διδαχθεί από το μάθημα της ιστορίας μας και το ευρωπαϊκό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργούμε και έτσι θα μπορούμε να βλέπουμε το μέλλον μας με νέο ξεκάθαρο φακό.

Θα πρέπει από σήμερα να παύσουμε να μιλούμε “εκείνοι και εμείς”. Θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σφαιρικά και να ενεργούμε τοπικά, ως πολίτες μιας επανενωμένης όμορφης πατρίδας με ακλόνητη νομιμοφροσύνη προς τους νόμους μας.

Όλοι οι Κύπριοι να ζήσουμε ενωμένοι, ένας λαός με μια συλλογική κυπριακή ταυτότητα.

*Λογιστής – Ελεγκτής