«Εύχεστε να υπάρχουν Ε/κ εθνικιστές, για να υπάρχετε κι εσείς»

Της Ελένης Μαύρου

Με εκπλήττει πάντα το γεγονός ότι φαίνεται να μην μπορούμε (ή να μη θέλουμε) να παρακολουθήσουμε όσα συμβαίνουν δίπλα μας – ιδίως όταν οι «απ’ εκεί» συζητήσεις μοιάζουν τόσο πολύ με τις «απ’ εδώ».

Αναφέρομαι στη συζήτηση που διεξήχθη, αρχές της βδομάδας, σε πολύ έντονο κλίμα, στην τουρκοκυπριακή «βουλή» και η οποία (έκπληξη!) αγνοήθηκε ουσιαστικά από τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ.

Στην κριτική που του άσκησαν οι αντιπρόσωποι του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος, ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου απάντησε: «Καταλάβετέ το. Η επιλογή της ομοσπονδίας έχει φύγει από τη μέση» ενώ δεν δίστασε να τους κατηγορήσει ότι: «Είσαστε όλοι ενδοτικοί, αγαπάτε περισσότερο τους Ε/κ από τους Τούρκους». Για να πάρει βέβαια αμέσως απάντηση: «Προσεύχεστε να υπάρχουν οι Ε/κ εθνικιστές, γιατί όσο υπάρχουν εκείνοι, υπάρχετε κι εσείς». Σας θυμίζει κάτι ο διάλογος αυτός;

Στη δικαιολογία Ερτουγρούλογλου ότι μπήκαν δασμοί στη βοήθεια για τους εγκλωβισμένους… για να σταματήσει η πολιτική εκμετάλλευση του θέματος από τους Ε/κ, αποστομωτική απάντηση έδωσε η Ντογούς Ντεριά, λέγοντας πως «κόβοντας αυτή τη βοήθεια δεν γίνεστε περισσότερο Τούρκος, αλλά λιγότερο άνθρωπος».

Την ώρα δε που κάποιοι «απ’ εδώ» φώναζαν «στηρίζουμε την ομάδα της Κύπρου στους αγώνες της, αλλά το έθνος πάνω από όλα», η Ντογούς Ντεριά απαντούσε στις επιθέσεις Ερτουγρούλογλου λέγοντας: «Η Τουρκία είναι αδελφή χώρα, πρέπει να έχουμε δεσμούς φιλίας, πρέπει να συνεργαζόμαστε, είναι μια χώρα που έχουμε πολιτιστική εγγύτητα, ωστόσο μητέρα πατρίδα μας είναι η Κύπρος. Σε αυτή τη χώρα γεννήθηκα, αυτής της χώρας ξέρω τα χώματα».

Πόσο γνωρίζουμε τι συμβαίνει δίπλα μας; Ή μήπως κάποιοι βολεύονται γιατί πιο εύκολα έτσι ταπελλώνουμε όλους τους Τουρκοκύπριους ως όργανα της Άγκυρας ή (έστω) ως αδύναμους να αντιδράσουν στην καταπιεστική παρουσία της Τουρκίας και… ξοφλούμε με τις δικές μας ευθύνες;

Το γεγονός είναι ότι η αποτυχία στο Κραν Μοντανά έδωσε το έναυσμα για πολύπλοκες διαδικασίες εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Βρίσκονται αντιμέτωπες: Από τη μια οι δυνάμεις της τουρκοκυπριακής Αριστεράς και Κεντροαριστεράς που υπογραμμίζουν την ανάγκη αναζωογόνησης της προοπτικής για μια περιεκτική ομοσπονδιακή λύση και επιμένουν, παρά τις δυσκολίες, ότι η αναζήτηση λύσης του Κυπριακού εκτός των παραμέτρων του ΟΗΕ είναι και ανεπιθύμητη και ανέφικτη. Από την άλλη η τουρκοκυπριακή Δεξιά και Ακροδεξιά, που υποστηρίζει ότι έχει καταρρεύσει η ομοσπονδιακή προοπτική στην Κύπρο. Που εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της τουρκοκυπριακής κοινότητας νιώθει πλέον ότι ασφυκτιά στον κλοιό της Άγκυρας και αναζητά διέξοδο.

Αν κάτι πρέπει να μας προβληματίσει είναι το πόσο εύκολα κάποιες δυνάμεις και στις δυο κοινότητες εύχονται να συνεχίσει να υπάρχει ο μπαμπούλας του «άλλου» για να διευκολυνθούν τα σχέδιά τους.

Οι Τουρκοκύπριοι δίνουν μάχη επιβίωσης και ως άτομα και ως κοινότητα. Και όμως η ελληνοκυπριακή κοινότητα, ιδιαίτερα κάποιες πολιτικές ηγεσίες και ΜΜΕ, δείχνουν μια πρωτοφανή αδιαφορία για τις εξελίξεις ή τις διαστρεβλώνουν ώστε να «βολεύουν» τη ρητορική τους για το Κυπριακό και την τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι όσο καθυστερεί η λύση, τόσο περισσότερο η Τουρκία αξιοποιεί τον παράγοντα χρόνο και τις όποιες ευκαιρίες για να παγιώσει τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής, να φτιάξει δομές και να ισχυροποιήσει θεσμούς που θα καθιστούν όλο και πιο δύσκολη την υπόθεση της λύσης.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy