Εγκλωβισμένοι από την κατοχή, ξεχασμένοι από το κράτος

Οι δήμαρχοι Δερύνειας και Αθηένου καταθέτουν κοινές αγωνίες.

Συνεντεύξεις στον Τάσο Περδίο

Όταν μια πόλη απευθύνεται στο κράτος ζητώντας οικονομική και άλλη στήριξη, το επιχείρημα ότι η πόλη αυτή έχασε μέχρι και 80% της γης της λόγω της τουρκικής κατοχής θα έπρεπε να ήταν αρκετό για να ενεργοποιήσει τις ευαισθησίες του κεντρικού κράτους. Φευ, όμως. Αυτή η τραγική πραγματικότητα ισχύει για τους δύο ακριτικούς Δήμους των επαρχιών Λάρνακας και Αμμοχώστου.  Αθηένου και Δερύνεια έχουν απολέσει 80% και 75% αντίστοιχα της γης τους από το 1974 και έκτοτε η δραματική συρρίκνωση της αξιοποιήσιμης γης προκαλεί αλυσιδωτά προβλήματα.  Οι δύο δήμαρχοι, ο Άντρος Καραγιάννης της Δερύνειας -ο οποίος είναι και πρόεδρος της Επιτροπής Ελεύθερων Ακριτικών και Ημικατεχόμενων Δήμων- και ο Κυριάκος Καρεκλάς της Αθηένου, απαντούν στα ερωτήματα της «Κυριακάτικης Χαραυγής».

Ερωτήσεις:

  1. Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που δημιουργεί η κατοχή και που αντιμετωπίζετε ως ακριτικός δήμος;
  2. Ποιο είναι το βασικό αίτημα προς το κράτος με επίκληση αυτών των προβλημάτων;
  3. Ποια η σημασία του ανοίγματος των δύο οδοφραγμάτων, της Δερύνειας και του Πυροΐου;

Άντρος Καραγιάννης:

Το κράτος θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τις ακριτικές περιοχές

1. Το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως ακριτικός και ημικατεχόμενος Δήμος, ο οποίος έχει χάσει το 75% της γης και ολόκληρη την παραλιακή του περιοχή μήκους 2,5 χλμ., είναι η ανεργία των νέων και το στεγαστικό ζήτημα.

Αρκετοί νέοι άνθρωποι εγκαταλείπουν το Δήμο μας, αφού δεν υπάρχουν προοπτικές εργοδότησής τους, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλει ο Δήμος για παραμονή τους στη Δερύνεια. Όταν οι δημότες μας δεν έχουν απασχόληση, οικονομικούς πόρους και μια άνετη ζωή, δεν μπορούν να δημιουργήσουν οικογένεια ούτε να κτίσουν ή να αγοράσουν το δικό τους σπίτι, με αποτέλεσμα να φεύγουν είτε για τα αστικά κέντρα είτε στο εξωτερικό. Ως αποτέλεσμα τούτου, ο πληθυσμός μας γερνάει, οι νέοι άνθρωποι μάς εγκαταλείπουν, ενώ το πρόβλημα της υπογεννητικότητας οδηγεί τις ακριτικές περιοχές σε μαρασμό, αφού οι νέοι άνθρωποι αποτελούν το παρόν και το μέλλον του τόπου μας.

Δυστυχώς αρκετοί πολίτες εκμεταλλεύονται την έλλειψη επαρκούς ελέγχου εντός της Νεκρής Ζώνης και εναποθέτουν στερεά απόβλητα εντός ή πλησίον αυτής, με αποτέλεσμα η Νεκρή Ζώνη να μετατρέπεται σε «Γκρίζα Ζώνη» από τις ακαθαρσίες και παράνομες δραστηριότητες.

Το φυσικό περιβάλλον στη Νεκρή Ζώνη μολύνεται αλλά και αλλοιώνεται, ως αποτέλεσμα της αδράνειας, της έλλειψης ασφάλειας αλλά και των πυρκαγιών που προκύπτουν από τις ακαθαρσίες που έχουν καταστεί καθημερινό φαινόμενο, κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

2. Το κράτος θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τις ακριτικές περιοχές με πράξεις και όχι μόνο με ωραία λόγια και υποσχέσεις. Τα προβλήματα της καθημερινότητας που προκύπτουν από την παρουσία του κατοχικού στρατού, της επιτήρησης της Νεκρής Ζώνης από τα Ηνωμένα Έθνη και της συνύπαρξής μας με τους Βρετανούς στην περιοχή Στροβιλιών, είναι τεράστια.

Δεν μπορεί ο απλός άνθρωπος να συνειδητοποιήσει πόσα προβλήματα καλούμαστε να επιλύσουμε καθημερινά που σχετίζονται με την ασφάλεια, την υγεία, τη διαβίωση αλλά και την ηρεμία των δημοτών μας. Η ύπαρξη της Νεκρής Ζώνης αλλά και του συρματοπλέγματος αποτελούν επίσης εμπόδια στην ομαλή διαβίωση των πολιτών μας, αφού όλες μας οι προσπάθειες προέκτασης ή επέκτασης των οικιστικών και γεωργικών ζωνών, η προώθηση πολιτιστικών δραστηριοτήτων, αλλά και η λήψη μέτρων προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος σκοντάφτουν είτε στη διστακτικότητα των Ηνωμένων Εθνών είτε στην άρνηση του κατοχικού στρατού.

Το κράτος οφείλει να επανεξετάσει τα σχέδια παροχών προς τις ακριτικές περιοχές και να παραχωρήσει κονδύλια ή κίνητρα για ανάπτυξη της υποβαθμισμένης περιοχής δίπλα από τη Νεκρή Ζώνη, γιατί μόνο η δραστηριότητα θα δώσει ζωή στη Νεκρή Ζώνη, η οποία ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία και αποτελεί δικαίωμά μας η αξιοποίησή της για γεωργικούς, εκπαιδευτικούς, εμπορικούς και άλλους σκοπούς.

3. Η διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας, όπως και άλλων οδοφραγμάτων, αποτελεί πολιτική απόφαση. Η προώθηση Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, όπως η διάνοιξη οδοφραγμάτων, θα συμβάλει στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, όπως περιγράφεται πιο πάνω, στην ομαλοποίηση των ανθρώπινων σχέσεων και στην καθημερινή επαφή και επικοινωνία μεταξύ των δύο κοινοτήτων και θα μας φέρει πιο κοντά στην Αμμόχωστο και στην επίλυση του Κυπριακού.

Κατανοούμε ότι το Κυπριακό περνάει μέσα από συμπληγάδες, όμως εμείς δεν θα σταματήσουμε να εργαζόμαστε για την επανένωση του νησιού μας και την ειρηνική συμβίωση μεταξύ Ε/κ και Τ/κ.  Για να φτάσουμε όμως μέχρι την ποθητή λύση του Κυπριακού, θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες επαναπροσέγγισης και επαφής μεταξύ νέων ανθρώπων, κυρίως, οι οποίοι δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την «άλλη» πλευρά.

Η ελεύθερη διακίνηση πολιτών σε μια ευρωπαϊκή χώρα αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα του καθενός. Αναγνωρίζουμε και κατανοούμε τις δυσκολίες, αντιδράσεις και την επιφυλακτικότητα που επικρατεί, όταν προωθείται κάτι νέο και διαφορετικό, αλλά οι Τοπικές Αρχές οφείλουν να μεριμνούν για το καλό του τόπου μέσα στα πλαίσια φυσικά των δυνατοτήτων και εξουσιών τους. Εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για μια ενωμένη Κύπρο, η οποία θα αναπνέει τον ίδιο καθαρό αέρα ελευθερίας, ευημερίας και αλληλεγγύης.

Κυριάκος Καρεκλάς:

Η περίπτωση της Αθηένου είναι ειδική, αλλά και μοναδική

1. Τα προβλήματά μας λόγω της κατοχής και ακριτικότητας είναι τεράστια. Αναφέρω μερικά:

α. Είναι παραδεκτό ότι η περίπτωση της Αθηένου είναι ειδική αλλά και μοναδική σε σχέση με τα προβλήματα που βιώνει ο κόσμος της συνεπεία της τουρκικής εισβολής. Είμαστε ο μοναδικός  «ελεύθερος» Δήμος της Κύπρου που έχασε το 80% της γης του, που βρίσκεται ολόκληρος μέσα στη Νεκρή Ζώνη και με τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής να βρίσκονται στις τρεις πλευρές του Δήμου, πολύ κοντά στην κατοικημένη περιοχή.

β. Η αστυνόμευση της πολύ μεγάλου μήκους γραμμής αντιπαράταξης είναι πολύ δύσκολη, με πολλά αναφυόμενα προβλήματα συνέχεια.

γ. Ο Δήμος έχει απολέσει τεράστια έκταση γης που θα μπορούσε να φορολογήσει και να έχει έσοδα, ενώ αυτή βρίσκεται υπό κατοχή και χωρίς καθόλου δυνατότητα εσόδων για το Δήμο.

δ. Περιοδικά υπάρχουν διεκδικήσεις από Τούρκους για τεμάχια που καλλιεργούνται από τους κατοίκους, με προβληματικά συνεπακόλουθα.

ε. Παρά το αίτημά μας, δεν έχει ακόμη εγκριθεί η δημιουργία Κέντρου Εξυπηρέτησης του Πολίτη, με αποτέλεσμα οι ταλαιπωρημένοι Αθηενίτες, που ζουν στην περιοχή ως ακρίτες, να αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να εξυπηρετηθούν.

2. Τα βασικά μας αιτήματα προς το κράτος, με επίκληση των ζητημάτων που προκύπτουν από την κατοχή, δεν είναι ένα αλλά αρκετά. Πιο κάτω αναφέρω δύο:

α.  Μετά το 1974, η ευημερούσα, πριν, Αθηένου έμεινε λόγω της ημικατοχής σε στάσιμη κατάσταση και αυτό επιτεύχθηκε λόγω της πολλής και ακατάπαυστης προσπάθειας των Αθηενιτών. Ο μεγάλος πόρος του Δήμου, πέραν των φορολογιών, ήταν η κρατική χορηγία.  Λόγω της οικονομικής κρίσης που έπληξε τον τόπο μας, αυτή μειώθηκε στο ήμισυ, με αποτέλεσμα, για να αντεπεξέλθει ο Δήμος στις υποχρεώσεις του, να πληρώνουν οι κάτοικοι δυσβάσταχτους φόρους. Ζητούμε την παροχή ειδικής κρατικής χορηγίας στο Δήμο Αθηένου, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και να απαμβλύνει τους δυσβάσταχτους φόρους των κατοίκων.

β. Κάποια κίνητρα που το κράτος είχε παραχωρήσει προς την Αθηένου, όπως η βοήθεια στα νέα ζευγάρια για να παραμείνουν στην περιοχή τους και ο χαρακτηρισμός του Δήμου ως ειδική περίπτωση για την εκτέλεση των αναγκαίων έργων με χαμηλή συνεισφορά, λόγω ανυπαρξίας εισοδημάτων, εκτός της φορολογίας των κατοίκων, έχουν αφαιρεθεί συνεπεία της οικονομικής κρίσης του 2013 και δεν έχουν επανέλθει ακόμη. Τα αποτελέσματα αυτής της απόφασης αποδεικνύονται καταστροφικά για την Αθηένου. Τα σημάδια της παρακμής είναι εμφανή. Οι νέοι μας φεύγουν και η ανάγκη για άμεση επαναφορά των κινήτρων προς τα νέα ζευγάρια είναι εκ των ων ουκ άνευ και μάλιστα άμεσα.

3. Η σημασία του ανοίγματος της διόδου Πυροΐου (αυτό είναι που ζητούμε εμείς) είναι τεράστια.

α. Ο Δήμος έχει απομονωθεί συγκοινωνιακά, ενώ με τη διάνοιξη του δρόμου  η απόσταση Αθηένου – Λευκωσίας καλύπτεται σε 10 λεπτά, αντί 45 – 60 λεπτά που χρειάζονται σήμερα, που συνεπάγεται πιο πολλά καύσιμα για τις μετακινήσεις, πιο πολλές φθορές των οχημάτων και πιο πολύ χρόνο από και προς Λευκωσία.

β. Οι σπουδαστές αναγκάζονται να πληρώνουν ενοίκια και να διαμένουν στη Λευκωσία, ενώ θα μπορούσαν σε ελάχιστο χρόνο να πηγαινοέρχονται από το σπίτι τους στα πανεπιστήμια και οι οικογένειές τους να μην αναγκάζονται να πληρώνουν δυσβάσταχτα ενοίκια.

γ. Με τη διάνοιξη της διόδου οι επενδυτές θα έρθουν να επενδύσουν στην Αθηένου, αφού αυτή θα καταστεί κόμβος μεταξύ Λευκωσίας-Λάρνακας και Ελεύθερης Περιοχής Αμμοχώστου, ενώ σήμερα οι επενδύσεις είναι περιορισμένες λόγω της απομόνωσης.

δ. Εθνικό θέμα θα είναι το αποτέλεσμα της αποσυμφόρησης της τροχαίας κίνησης στην είσοδο της Λευκωσίας, αφού πολλοί από τη βόρεια και ανατολική περιοχή της επαρχίας Λάρνακας και την περιοχή της Ελεύθερης Περιοχής Αμμοχώστου θα χρησιμοποιούν τη δίοδο και θα καταλήγουν στη Λευκωσία μέσω Αγλαντζιάς.

ε. Πολλοί σπουδαστές θα έρθουν να κατοικήσουν στην Αθηένου, αφού θα μπορούν να μεταβαίνουν στο Πανεπιστήμιο σε 10 λεπτά, ενοικιάζοντας με πολύ χαμηλότερα ενοίκια απ’ ό,τι στην πρωτεύουσα.

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy