Ελάχιστη τιμή για δύο ήρωες του ‘74

Τα ονόματα του Άντρου Ιορδάνους που δολοφονήθηκε από τους πραξικοπηματίες και του Αντρέα Ιωάννου που σκοτώθηκε στην εισβολή, δόθηκαν σε πάρκο στον Κάψαλο

Ήταν από εκείνα τα παιδιά της Κύπρου, τα οποία γαλουχημένα με τα πανανθρώπινα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, βρέθηκαν να πολεμούν στην πρώτη γραμμή υπερασπιζόμενοι την πατρίδα τους από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, χωρίς όμως να καταφέρουν να γυρίσουν ζωντανοί στα σπίτια και τις οικογένειές τους.
Άντρος Ιορδάνους και Αντρέας Ιωάννου. Δύο παιδιά, ανάμεσα στις εκατοντάδες άλλους νέους, που σκοτώθηκαν εκείνο το μαύρο Ιούλιο του 1974, από τις σφαίρες των πραξικοπηματιών και των Τούρκων εισβολέων.

Γεννήθηκαν σε οικογένειες βιοπαλαιστών στη λαϊκή συνοικία του Καψάλου, όπου μέχρι τον πρόωρο θάνατό τους, η ζωή τους αποτελούσε μια συνεχή προσφορά στη γειτονιά, στην πόλη, στην πατρίδα τους. Σαράντα τέσσερα χρόνια από τη θυσία τους, η γενέτειρά τους τίμησε τη μνήμη τους, με το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει.

Με πρωτοβουλία του πρόεδρου και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου των Λαϊκών Οργανώσεων ΑΜΕΚ Καψάλου, σε μια σεμνή εκδήλωση που έγινε την περασμένη Πέμπτη, δόθηκαν τα ονόματα των δύο ηρώων στο πάρκο που περικλείεται από τις οδούς Μεταμορφώσεως, Μελπωμένης και Μαγγελάνου, στην περιοχή Χρυσοβαλάντου της ενορίας Καψάλου. Και μπορεί να μην ήταν εκεί κάποιοι εκπρόσωποι του επίσημου κράτους, ήταν όμως παρόντες όλοι εκείνοι οι απλοί άνθρωποι που ξέρουν να αναγνωρίζουν την προσφορά απλών ανθρώπων και να τιμούν τη θυσία τους.

Ελάχιστη πράξη τιμής για τους ήρωες Άντρο Ιορδάνους και Αντρέα Ιωάννου, που συμβάλλει στην ανάδειξη ιστορικών γεγονότων, της αλήθειας και του δικαίου, χαρακτήρισε την τελετή ο Επαρχιακός Γραμματέας Λεμεσού του ΑΚΕΛ, Γιώργος Γεωργίου, μιλώντας στην εκδήλωση, τονίζοντας ότι «είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους επιχειρούν και επιδιώκουν παραχάραξη της ιστορίας». Η πρωτοβουλία να δοθεί στο πάρκο το όνομα των δύο ηρώων, αποτελεί, όπως υπέδειξε, «έμπρακτη συμβολή στον αγώνα του λαού μας, να μην επιτρέψει τη λήθη… δεν ξεχνούμε, συνεχίζουμε ανυπότακτοι τον αγώνα της δικαίωσης της Κύπρου και του λαού μας».

Αυτές τις μέρες είναι φυσικό η μνήμη μας να γυρίζει πίσω, σε όλους εκείνους τους συμπατριώτες μας, που πιστοί στα ιδανικά της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας, αντιστάθηκαν στο φασισμό και θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη νόμιμη κυβέρνηση Μακαρίου, επισήμανε στην ομιλία του ο Γιώργος Γεωργίου, κάνοντας αναφορά στην καταγωγή και στη σύντομη πορεία της ζωής των δύο ηρώων.

Ο Άντρος Ιορδάνους, μέλος εργατικής οικογένειας, μπήκε από νωρίς στη βιοπάλη. Με την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, προσλήφθηκε στο Συνεργατικό Παντοπωλείο Καψάλου – Αγίας Φυλάξεως. Στα μαθητικά του χρόνια αλλά και αργότερα ως στέλεχος της ΕΔΟΝ, επέδειξε ιδιαίτερη αγάπη για την τέχνη και τον πολιτισμό. Για αρκετό καιρό ήταν η ψυχή της ερασιτεχνικής θεατρικής δημιουργίας της συνοικίας του, μέσα από την «Αθλητική – Μορφωτική Ένωση Καψάλου».

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ήταν ο πρώτος νεκρός του πραξικοπήματος, στις μάχες που έγιναν κοντά στο Αρχηγείο της Αστυνομίας στην Αθαλάσσα. Πολέμησε υπέρ των νόμιμων δυνάμεων του κράτους, στις γραμμές του Εφεδρικού Σώματος.

Ο Ανδρέας Ιωάννου, ξεχώριζε για το ήθος, τον ωραίο χαρακτήρα του και την προσήλωσή του σε προοδευτικές αρχές και υψηλά ιδανικά.

Συμμετείχε στην ποδοσφαιρική ομάδα της ΑΜΕΚ ενώ έντονη ήταν η δράση του και στην ΕΔΟΝ. Μαθητής ακόμα, από τα δεκαέξι του χρόνια βοηθούσε τον πατέρα του για να ζήσει την πολυμελή οικογένειά τους.

Το 1974 υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία και πέντε ημέρες πριν απολυθεί, έγινε το προδοτικό πραξικόπημα. Βρέθηκε να πολεμά τους πραξικοπηματίες και την ΕΟΚΑ Β’, υπερασπιζόμενος τον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού μαζί με ομάδα άλλων αντιστασιακών.

Όταν οι πραξικοπηματίες επικράτησαν σε όλη την Κύπρο, εγκατέλειψε με την ομάδα του τη Λεμεσό και έφυγαν για να παρουσιαστούν στη μονάδα τους στην Κυθραία. Από την έναρξη της πρώτης φάσης της εισβολής, πήρε μέρος στις επιχειρήσεις μαζί με τους άνδρες του 398τ.π. στην περιοχή της Μιας Μηλιάς. Μετά τη λήξη της πρώτης εισβολής, δημιουργήθηκε το 305τ.π. με διοικητή τον Ταγματάρχη Τάσο Μάρκου και ανέλαβαν μαζί με άλλους εφέδρους την επάνδρωση των φυλακίων της πρώτης γραμμής στην περιοχή του φράκτη Μιας Μηλιάς.

Στις 14 Αυγούστου 1974 οι δυνάμεις των Τούρκων εισβολέων επιτέθηκαν εναντίον των φυλακίων όπου βρισκόταν και ο Ανδρέας Ιωάννου και κατέλαβαν την περιοχή. Κάποιοι κατόρθωσαν να οπισθοχωρήσουν, όμως ο Ανδρέας, δυστυχώς, εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα εχθρικά πυρά.

Τα οστά του βρέθηκαν ύστερα από αρκετά χρόνια σε ομαδικό τάφο.

Χρήστος Χαραλάμπους