Ελεύθεροι και εκτοπισμένοι Αμμοχωστιανοί

Δεν αντέχουν άλλες… δεσμεύσεις! Ούτε προσφυγιά και παραμέληση

 

Ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου… Εκτοπισμένοι και σκορπισμένοι Βαρωσιώτες και Αμμοχωστιανοί στη Λάρνακα και στους συνοικισμούς της. Ελεύθεροι-πολιορκημένοι και ξεχασμένοι από την κυβέρνηση ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη… Και εξαπατημένοι! Από τις δεσμεύσεις που δίνονται τη μια μέρα απλόχερα και την άλλη μέρα- που διαρκεί μερικά χρόνια- σκονίζονται στα συρτάρια. ΔΕΝ, ΔΕΝ, ΔΕΝ… είναι ο απολογισμός των έργων.

Εκεί όμως που το ΑΚΕΛ Αμμοχώστου έχει τη σφραγίδα του, οι άνθρωποι πάνε μπροστά. Έχουν ελπίδα. Η ζωή επιστρέφει εκεί που νομίζεις ότι φτάνει στο τέλος της! Δεν είναι μόνο τα συρματοπλέγματα, η διαίρεση και η αναπόληση για επιστροφή… Η Δερύνεια και η Τοπική Αρχή είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση. Οι συνοικισμοί, όμως, της Λάρνακας, είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή… Σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής! Κι όμως οι άνθρωποι εκεί αντέχουν και υπομένουν ακόμα γιατί αγωνίζονται με σημαία τους την ελπίδα για επιστροφή.

---

 

«Πήραμε νέα πνοή»

 

Απόμαχοι της δουλειάς μιλούν για τη νέα

Λέσχη Συνταξιούχων Δερύνειας

 

Αναζωογονημένοι μετά τη λειτουργία της καινούργιας Λέσχης Συνταξιούχων δηλώνουν οι συνταξιούχοι της Δερύνειας. Η λέσχη, η κανονική ονομασία της οποίας είναι Κέντρο Ενηλίκων, εγκαινιάστηκε τον περασμένο Μάιο και φιλοξενεί τους απόμαχους της δουλειάς, οι οποίοι μετακόμισαν από το χώρο όπου στεγάζονταν από το 2011. Συνταξιούχοι μίλησαν στη «Χ» για το «δεύτερό τους σπίτι», όπως χαρακτηρίζουν το Κέντρο, για τις υπηρεσίες που απολαμβάνουν, για την κοινωνική του σημασία αλλά και για τις προσδοκίες τους για το μέλλον. Ρωτήθηκαν επίσης για το επίπεδο ζωής γενικότερα και δεν έκρυψαν τη δυσφορία τους για την αντιμετώπιση από τη σημερινή κυβέρνηση. Την άποψή του κατέθεσε και ο δήμαρχος Δερύνειας Άντρος Καραγιάννης.

 

 

Εύα Καραγιάννη

 

«Στην αρχή είχαμε λίγα προβλήματα, αλλά σιγά σιγά στρώνει.  Χρειαζόμαστε εθελοντές. Μέχρι τώρα προσφέρουν όλοι με ό,τι μπορούν να φέρουν από το σπίτι τους, παρ’ όλα τα οικονομικά προβλήματα με τις χαμηλές συντάξεις. Κάνουμε τη γυμναστική μας και άλλες δραστηριότητες. Ευχαριστούμε και τον δήμαρχο και το δήμο για ό,τι μας προσφέρουν και όλους όσοι έρχονται εδώ και βοηθούν.

Το Κέντρο προσφέρει μια έξοδο για ανθρώπους που δεν έχουν πού να πάνε. Έρχονται εδώ για να περάσουν την ώρα τους, να μιλήσουν, να τραγουδήσουν, να κάνουν διάφορες δραστηριότητες. Περνούμε τις ώρες μας ευχάριστα. Είμαστε μια χαρά.

Θέλουμε όμως από την κυβέρνηση να προσφέρει ένα γιατρό και ένα νοσοκόμο για το ιατρείο.

Σε ό,τι αφορά στην καθημερινότητά μας έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τις μεταφορές, ειδικά προς το νοσοκομείο, αλλά και την εξυπηρέτηση στο νοσοκομείο. Είμαστε πολύ στεναχωρημένοι και ζητούμε συνεχώς λύση από την κυβέρνηση.

Φυσικά ένα από τα μεγαλύτερά μας προβλήματα είναι ότι δεν τα βγάζουμε πέρα οικονομικά. Η κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται γενικά στα προβλήματα των συνταξιούχων, οι οποίοι στερούνται πολλά πράγματα».

 

 

Παναγιώτης Χατζηπασχάλη Πλατύς

 

«Η ιδέα για Λέσχη Συνταξιούχων στη Δερύνεια ξεκίνησε από μια επίσκεψη στο Λονδίνο ως προσκεκλημένοι του Χριστάκη Μαύρου, όπου είδαμε τη Λέσχη Συνταξιούχων στο Λονδίνο.

Όταν ήρθαμε στην Κύπρο βάλαμε το θέμα στη συνέλευση των συνταξιούχων και εγκρίθηκε ενθουσιωδώς. Μετά άρχισαν τα διαβήματα προς την κυβέρνηση και την πολιτεία. Πρώτα μας δόθηκε το οικόπεδο το οποίο παραχωρήθηκε στο ΣΚΕ και μετά έμεναν τα χρήματα. Αποφασίσαμε με εισήγηση του Χριστάκη Μαύρου να στεγαστούμε σε ενοίκιο και ξεκινήσαμε το 2011 με 150 μέλη διάφορα προγράμματα για να ψυχαγωγούμε τους συνταξιούχους μας. Εκεί περάσαμε περίπου έξι χρόνια μέχρι που βρέθηκαν τα χρήματα για να κτιστεί το οίκημα. Τον Μάιο μετακομίσαμε εδώ με τα ίδια προγράμματα. Η λειτουργία της λέσχης βασίστηκε αποκλειστικά στην εθελοντική δουλειά και περάσαμε έξι χρόνια πολύ ευχάριστα.

Ελπίζουμε τώρα με τη μετακόμιση και με τη συμπαράσταση του δήμου να αυξήσουμε ακόμα παραπάνω την προσέλευση, έτσι που οι ηλικιωμένοι μας να έχουν ένα χώρο να απασχολούνται. Υπάρχει βιβλιοθήκη, έχουμε κέντρο γυμναστικής και ελπίζουμε να εμπλουτίσουμε το χώρο μας ακόμα παραπάνω.

Αυτός είναι ο ρόλος της λέσχης. Με την αποχώρηση της κυβέρνησης Χριστόφια, η οποία είχε παραχωρήσει αρκετά δικαιώματα στους συνταξιούχους, άρχισαν αυτά τα δικαιώματα να συρρικνώνονται ή να καταργούνται. Για παράδειγμα, στα νοσοκομεία είχαμε δωρεάν περίθαλψη και φάρμακα, ενώ σήμερα αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε ένα σοβαρό ποσό. Είχαμε δωρεάν μετακίνηση με λεωφορεία που καταργήθηκε. Πολλοί συνταξιούχοι είχαν μειώσεις. Οι συνταξιούχοι μας σήμερα αγωνίζονται για να επανέλθουν αυτά τα δικαιώματα. Οι απόμαχοι της δουλειάς που αγωνίστηκαν σε πολύ σκληρές συνθήκες για δικαιώματα, σήμερα στερούνται αυτά τα δικαιώματα».

 

 

Φλώρα Φαίδωνος

 

«Η λέσχη μας είναι ένα πολύ όμορφο έργο και ικανοποιούνται πολύ οι ανάγκες μας. Προσφέρουμε πλούσιο πρόγευμα, τσάι, καφέ, αναψυκτικά.  Η γυμναστική ευχαριστεί αρκετούς που μπορούν να κάνουν. Προσπαθούμε να κάνουμε εκδρομές, περιπάτους και είναι όλοι αρκετά ευχαριστημένοι. Ασχολούμαστε επίσης με χειροτεχνίες και παραδοσιακά εδέσματα. Περιμένουμε να το αναλάβει ο διαχειριστής επειδή εμείς δεν μπορούμε να αναλάβουμε καθημερινά.

Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.

Γενικότερα το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι ότι είναι χαμηλές οι συντάξεις και δεν μπορούν να διαβιώνουν άνετα οι συνταξιούχοι. Δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να σκέφτονται τα χρήματα».

 

Γιώργος Γιώργαλλος

 

«Η λέσχη για μας είναι το δεύτερό μας σπίτι. Υπάρχει συντροφικότητα μεταξύ μας και ευχαρίστηση γιατί έχουμε συντροφιά. Η τρίτη ηλικία είναι η πιο δύσκολη για εμάς και σήμερα νιώθουμε έντονα τις δυσκολίες. Εδώ στη λέσχη απαλύνονται οι δυσκολίες όμως. Είναι οργανωμένη κατάσταση και προσφέρουμε όλοι μαζί σαν μια οικογένεια.

Κατά τα άλλα η λέσχη έγινε για μας αλλά χωρίς εμάς. Δεν ρωτηθήκαμε για τη διαμόρφωση. Ο χώρος είναι στενόχωρος και χρειάζονται να τοποθετηθούν κάποια παιγνίδια να σκοτώνουμε το χρόνο μας. Χρειάζεται επίσης ένα στέγαστρο για να μπορούμε να βγαίνουμε έξω.

Η συνταξιούχοι σήμερα δεν έχουν καμία βοήθεια από την κυβέρνηση.  Μας έχουν στο περιθώριο. Τα προβλήματα είναι τεράστια και στην υγεία και στο οικονομικό, αλλά όσες φορές χτυπήσαμε την πόρτα τους, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουν στάση. Οι συνταξιούχοι είναι οι απόμαχοι της κοινωνίας που προσέφεραν το άπαν των δυνάμεών τους για να υπάρχει σήμερα αυτή η κοινωνία. Συνέχεια μας κάνουν αποκοπές, υπάρχουν πολλά προβλήματα στα νοσοκομεία».

 

Μενέλαος Αλεξάνδρου

 

«Η Λέσχη Συνταξιούχων ιδρύθηκε τα τελευταία 7-8 χρόνια με πρωτοβουλία του κυρίου Παναγιώτη Πλατύ και κάποιων άλλων ηλικιωμένων και φάνηκε ότι είναι αναγκαία η ύπαρξή της επειδή έδωσε νέα πνοή στους συνταξιούχους. Η κοινωνική επαφή που έχουμε δίνει νέα πνοή. Ξεφεύγουμε από την απομόνωση και τη μοναξιά. Περνούμε ευχάριστα, ανταλλάσσουμε απόψεις για πολιτικά θέματα, κοινωνικά θέματα, ποδόσφαιρο, θέματα του δήμου.

Με το νέο οίκημα θα λειτουργήσουμε σε μια νέα βάση. Μέχρι στιγμής είναι αρκετά καλά τα πράγματα, αλλά χρειάζεται να διευρυνθεί.  Χρειάζονται παιγνίδια δωματίου και άλλες δραστηριότητες όπως ζωγραφική, παρασκευή παραδοσιακών εδεσμάτων, χειροτεχνία. Μπορούν να επεκταθούν επίσης οι δράσεις στη γυμναστική που είναι από τις βασικότερες. Τώρα πρέπει να τα βάλουμε όλα αυτά στην πράξη με ένα μηχανισμό. Είμαι βέβαιος ότι η λέσχη θέλει οργανωτικό πλάνο, το οποίο πρέπει να γίνει από τη νέα επιτροπή».

 

Άντρος Καραγιάννης

«Ο χώρος λέγεται Κέντρο Ενηλίκων επειδή θέλουμε να προσελκύσουμε και άτομα μικρότερων ηλικιών. Δεν είναι γηροκομείο, αλλά ένας πολυχώρος με υπόγειο χώρο στάθμευσης, βιβλιοθήκη, αίθουσα γυμναστικής, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, κουζίνα και καθιστικό.  Στόχος του Δημοτικού Συμβουλίου είναι να προσελκύσει και συνταξιούχους από άλλες περιοχές, αφού είναι ένα περιφερειακό έργο.

Στόχος μας είναι άμεσα να προσληφθεί διαχειριστής, επειδή θέλουμε να απαλλάξουμε τους συνταξιούχους από τις ευθύνες αυτές. Φυσικά θέλουμε να συνεχίσουν την προσφορά εθελοντικής εργασίας αλλά η διαχείριση και η καθαριότητα αφορά άμεσα το Δήμο Δερύνειας. Στόχος μας είναι επίσης να λειτουργεί το Κέντρο καθημερινά και όχι μόνο δύο μέρες την εβδομάδα και να προσφέρουμε ψυχαγωγία, υγιή απασχόληση και άθληση. Θέλουμε να εντάξουμε και κάποια άλλα προγράμματα μέσω του ΑΓΟ αλλά και να προσφέρουμε την ευκαιρία να παρασκευάζουν οι συνταξιούχοι κάποια παραδοσιακά εδέσματα στο χώρο για να έχουν κάτι να απασχολούνται. Ήδη άρχισαν με την παρασκευή παραδοσιακών μακαρονιών. Μας βοήθησαν ήδη στο Φεστιβάλ Τζιβέρτι. Θέλουμε να τους προσφέρουμε μια δροσερή στέγη το καλοκαίρι και μια ζεστή στέγη το χειμώνα.

Στο χώρο υπάρχει και ιατρείο και δωμάτιο ύπνου τα οποία έχουνε εξοπλιστεί, αλλά δεν υπάρχουν άτομα να τα λειτουργήσουν. Στο μέλλον μπορεί σε συνεργασία με το Γενικό Νοσοκομείο ή με το Γραφείο Ευημερίας, αν παραστεί ανάγκη, να διανυκτερεύουν μέσα κάποιοι, ενώ στόχος είναι μετά τον Σεπτέμβρη να φέρουμε γιατρό για να μπορεί να εξετάζει.

Επίσης, ο Δήμος Δερύνειας σε συνεργασία με το ΣΚΕ διαθέτει μικρό λεωφορείο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις διακινήσεις συνταξιούχων εντός Δερύνειας, ενώ υπάρχει και το δικό τους επταθέσιο αυτοκίνητο το οποίο θέλουν να διαθέσουν στο δήμο για να διακινούνται με οδηγό».

 

 

Έξι ιδέες για τη Δερύνεια

Έχουν παρέλθει σχεδόν έξι μήνες από τις δημοτικές εκλογές και στο πέρας τους έχουν πια σβήσει οι προεκλογικές κουβέντες για τους νέους και τους παλιούς δημοτικούς σύμβουλους, για τα νούμερα και τα ποσοστά, τους αντιδημάρχους, τους ακομμάτιστους, τους κομματικούς και τα κατεστημένα. Τώρα είναι η ώρα να κοιτάξουμε την αλήθεια στα μάτια. Ποια είναι τα συλλογικά και ουσιαστικά προβλήματα της Δερύνειας που θα πρέπει να μας απασχολήσουν;

Αυτό το άρθρο δεν επιδιώκει να χαϊδέψει τα αυτιά για να τα έχει καλά με όλους. Ούτε είναι του τύπου «τα βάζω με όλους για να καλυφτώ».

Είναι πασιφανές ότι λόγω της αδυναμίας να δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες στο δήμο μας στο παρελθόν, το φάσμα των αλλαγών που μπορούν να γίνουν από τη Δημοτική Αρχή είναι περιορισμένο. Πολλές, αν όχι όλες οι παρακάτω ιδέες, έχουν ήδη τροχιοδρομηθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο.

1. Οδόφραγμα τώρα. Είναι ή δεν είναι γεγονός ότι το θέμα με το οδόφραγμα έχει τραβήξει πολύ; Να λέγεται, το γεγονός πως το συζητάμε και μόνο πιστώνεται στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά ο κόσμος το περιμένει ως τη μόνη ελπίδα ανάτασης ζωής σε ένα δήμο που σε γενική παραδοχή οι πολίτες του μαραζώνουν οικονομικά τα τελευταία πέντε ειδικά χρόνια. Σίγουρα η διάνοιξη του οδοφράγματος δεν είναι η κότα με τα χρυσά αυγά και ούτε το οδόφραγμα πρέπει να ανοίξει για την «πούγκα» των Δερυνειωτών, αλλά για να μας δώσει την ευκαιρία ευκολότερης γνωριμίας της πόλης μας της Αμμοχώστου και των συμπατριωτών μας Τουρκοκυπρίων καθώς και του υπόλοιπου 75% του δήμου μας που τελεί υπό κατοχή.

2. Nα λειτουργήσει το συντομότερο επιτροπή καταγραφής των προβλημάτων σε όλους τους χώρους εργασίας στη Δερύνεια με χρονοδιαγράμματα, γεωγραφικές περιφέρειες κ.λπ. για τα προβλήματα όλων των εργαζομένων/αυτοαπασχολούμενων. Οι δημοτικοί σύμβουλοι μπορεί να κάνουν ήδη αυτή τη δουλειά, όμως θα έπρεπε να γίνεται πιο στοχοπροσηλωμένα, ούτως ώστε να επεκταθεί η ανθρώπινη πλευρά του δήμου μας. Ο κόσμος γνωρίζει ότι δεν μπορούν να λυθούν όλα του τα προβλήματα, αλλά κάθε προσπάθεια μετρά, σε μια εποχή που κάθε κοινωνικός θεσμός ή αξίωμα αντιμετωπίζεται με προκατάληψη και καχυποψία.

3. Πρέπει να χαιρετιστεί η πρωτοβουλία που πήρε το νέο Δημοτικό Συμβούλιο για δημιουργία του Δημοτικού Συμβουλίου Νεολαίας με όλα τα οργανωμένα σύνολα που θέλουν να συμμετέχουν όπως Προσκοπείο, Αναγέννηση Δερύνειας, Deryneia Freewheelers, Κυνηγετικός Σύλλογος, ΕΔΟΝ, Φιλολογικός Σύνδεσμος Δερύνειας κ.ο.κ. Πέραν τούτου, να μας απασχολήσει και να μας απασχολεί συνεχώς η ανησυχία για το πώς θα έρθουν πιο κοντά οι νέοι που μπορεί να μην εκπροσωπούνται από κάποιο σύνολο, αλλά νοιάζονται για τη Δερύνεια.

4. Το πιο σημαντικό πράγμα που έχει ανάγκη η Δερύνεια είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Είναι ανεπίτρεπτο να ξενιτεύονται οι νέοι μας. Για παράδειγμα 6-7 νοσηλευτές που γνωρίζω προσωπικά βρίσκονται σε άλλες πόλεις, ενώ ταυτόχρονα να λειτουργεί ένα ιδιωτικό γηροκομείο στη Σωτήρα. Επιφυλάσσομαι για τη λειτουργία/άδειες λειτουργίας κ.λπ., αλλά το Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να πράττει σε αυτό το πνεύμα, με κινήσεις συμφέρουσες για δημότες και δήμο. Θα πρέπει να εξεταστούν οι τρόποι να δημιουργηθεί κάποιος χώρος που να εργοδοτεί εξειδικευμένο προσωπικό και μη και ταυτόχρονα να είναι αποδοτικό σε έσοδα για το δήμο. Για να μην καταλήξουμε να έχουμε κέντρο αποδήμων Δερυνειωτών.

5. Φιλοξενία εκδηλώσεων στο κέντρο του δήμου και δημιουργία πλατείας. Είμαστε ο μόνος τόπος χωρίς μια πλατεία, ενώ ταυτόχρονα είμαστε όλοι περήφανοι για το καμάρι μας, το  Φεστιβάλ Φράουλας. Οι εκδηλώσεις και η πλατεία, επειδή δημιουργούν ένα κέντρο στο οποίο υπάρχει μαζική παρουσία κόσμου, προσελκύουν ακόμη περισσότερο κόσμο, όπως π.χ. η Λήδρας, η Σαριπόλου, οι μαρίνες, το Μακένζι. Αυτά για να γίνουν πρέπει να γίνει αποδεχτό ότι θα καταρριφθούν οι μίζερες αντιλήψεις και νοοτροπίες ησυχίας. Να δώσουμε τόπο στη νεολαία, στον ενθουσιασμό και στη ζωή που θα αιμοδοτεί την πλατεία και τις εκδηλώσεις.

6. Πιο στενή συνεργασία του δήμου με την Αναγέννηση Δερύνειας. Η δημιουργία γηπέδου beach volley είναι απολύτως απαραίτητη και θα είναι και κερδοφόρα. Είμαστε πρωταγωνιστές στο βόλεϊ στην Κύπρο. Επίσης η Αναγέννηση Δερύνειας κλείνει 100 χρόνια ζωής και αυτός ο αιώνας πρέπει να γιορταστεί δεόντως.

 

Υ.Γ. Για πολλά από όσα προτείνω υπάρχουν πρόνοιες που ίσως δεν γνωρίζουν οι πολίτες και μιλώντας με τα μέλη του Δ.Σ. τα πλείστα ήταν μέρος του προγράμματος του ΑΚΕΛ στη Δερύνεια. Αυτό που μένει είναι να τα προωθήσουμε για να είμαστε η γενιά που έσωσε τη Δερύνεια και γι’ αυτό θεωρώ απαραίτητο το πνεύμα της καινοτομίας για να πάμε όσο μπροστά μπορούμε.

 

Πασχάλης Μπέης

Μέλος Γραμματείας ΕΔΟΝ Αμμοχώστου