«Επανεκκίνηση»: Η λέξη που προκαλεί, εκνευρίζει και ψυχαγωγεί

Του Δρ. Νέαρχου Ιωάννου*

Η λέξη επανεκκίνηση χρησιμοποιείται εδώ και πολλή καιρό από την κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα για να προκαλέσουν την ψευδαίσθηση στον ανυποψίαστο πολίτη ότι δήθεν βγήκαμε από την κρίση χάρη στην πολιτική του «νοικοκυρέματος», δηλαδή της λιτότητας.

Φυσικά, το μόνο που κατάφεραν με αυτή την λέξη είναι να προκαλούν, να εκνευρίζουν αλλά και να ψυχαγωγούν, αφού έχει πλέον γίνει ανέκδοτο, και στους ανέργους, και στους κοινωνικά αδύνατους και στις μικρές επιχειρήσεις, γενικά στον λαό.

Τα επιχειρήματα που ρίχνουν στην μάχη των εντυπώσεων είναι τα ακόλουθα:

1. Το 2015 αναμένεται να κλείσει με μια αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,2 %. Αυτό είναι μεν σωστό, δεν έχει όμως καμία σχέση με την ανάκαμψη της οικονομίας.

Από το 2008 μέχρι σήμερα το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 12 % περίπου. Το 2010 είχαμε μια αύξηση κατά 2% για να πάμε ξανά σε μείωση της τάξης του 6 % το 2013. Σε μια οικονομία που βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης, η μείωση του ΑΕΠ δεν είναι ευθεία γραμμή (έτσι και αλλιώς δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές στο σύμπαν) αλλά μια τάση προς τα κάτω με σκαμπανεβάσματα. Επί πλέον, η αύξηση αυτή του ΑΕΠ το 2015 οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες, κυρίως τον τουρισμό, και όχι κάποια δυναμική που προέρχεται από την λιτότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι η οικονομία μας βρίσκεται ακόμη σε κατάσταση κρίσης.

2. Ανακοινώθηκε τις τελευταίες μέρες ότι η ανεργία μειώθηκε δήθεν στο 12,6 %.

Δυστυχώς όμως η μείωση αυτή υπάρχει μόνο στη φαντασία της κυβέρνησης, αφού η ανεργία το 2015 ανήλθε στο 19,7 % αν λάβουμε υπ’ όψη τις περίπου 30.000 μετανάστες, τους αποθαρρημένους ανέργους που δεν πάνε να γραφτούν στα γραφεία εξευρέσεως εργασίας, και αυτούς που εργάζονται “part time”.

3. «Βγήκαμε από το μνημόνιο».

Αυτός ο μύθος είναι το τελευταίο ανδραγάθημα και σημαντικό μέρος του “success story” των κυβερνώντων. Στην πραγματικότητα, η Τρόικα αντί να έρχεται κάθε 3 μήνες και να προκαλεί με την αλαζονεία της, θα έρχεται κάθε 6 μήνες (τουλάχιστον κάτι είναι και αυτό) να ελέγχει την τήρηση της δανειακής σύμβασης και να καθορίζει την δημοσιονομική πολιτική, μέχρι να αποπληρωθεί το 75 % του δανείου, μέχρι το 2027 δηλαδή (το δάνειο λήγει το 2031). Άρα, ουσιαστικά ούτε από το μνημόνιο βγήκαμε, ούτε η Τρόικα θα σταματήσει να καθορίζει πολιτική.

4. Έχουμε νοικοκυρευτεί μας λένε.

Λέγοντας αυτό εννοούν ότι μειώθηκαν οι δαπάνες του κράτους και καταφέραμε επιτέλους να μην έχουμε γάζες στα νοσοκομεία, να μην μπορούν οι συνταξιούχοι να επιβιώσουν, να σταματήσουν όλα τα έργα ανάπτυξης, να μειώσουμε τους μισθούς στο επίπεδο του 1996, να δημιουργηθούν κοινωνικά παντοπωλεία, να υπάρχουν μωρά που πάνε νηστικά στο σχολείο και άλλα «επιτεύγματα». Επιπλέον καταφέραμε να μειώσουμε με το νοικοκύρεμα και τις παρενέργειες του (ανεργία, μείωση μισθών κλπ.) τη ζήτηση και να διερωτόμαστε γιατί νέκρωσε το παζάρι. Γιατί άραγε;

Όχι μόνο δεν υπάρχει ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά, δυστυχώς ακόμη δεν έχουμε πιάσει «πάτο», αφού έπονται ακόμη οι ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες θα έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας και την περαιτέρω πίεση πάνω στους μισθούς ως και οι αναγκαστικές πωλήσει ακινήτων, οι οποίες θα προκαλέσουν, εκτός από την κοινωνική αναστάτωση, και αναστάτωση στο τραπεζικό σύστημα, καθότι θα επηρεαστεί το επίπεδο των τιμών των ακινήτων με αρνητικές επιπτώσεις στην κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, προκαλώντας επιπλέον ανάγκες για κεφάλαια.

Εάν όλα αυτά θεωρούνται επιτυχία, τότε η αποτυχία τι είναι;

Όπως και να έχουν τα πράγματα, επανεκκίνηση ακούμε, επανεκκίνηση δεν βλέπουμε και η λέξη αυτή συνεχίζει να προκαλεί, να εκνευρίζει και να ψυχαγωγεί ταυτόχρονα.

* Υποψήφιος βουλευτής Λεμεσού ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy