Ερωτήματα σχετικά με την εκκαθάριση της Συνεργατικής

 

Του Πάμπου Παπαγεωργίου*

Για αρκετές εβδομάδες οι εξελίξεις γύρω από τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα παρουσιάζονταν ως προσπάθεια ιδιωτικοποίησης. Ένα είδος εξέλιξης της τράπεζας από το μεταβατικό καθεστώς κρατικοποίησης. Και αυτό ακόμα και όταν έγινε γνωστό ότι τελικά η Ελληνική θα έπαιρνε μόνο τα εξυπηρετούμενα δάνεια του Συνεργατισμού.

Η πραγματικότητα όμως φανερώθηκε στο ευρύ κοινό μέσα από την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ανακοίνωση αυτή χρησιμοποίησε εντελώς διαφορετικό λεκτικό από την μέχρι τότε ρητορική των επίσημων Αρχών και των ΜΜΕ στην Κύπρο. Αποκάλυψε ότι η Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα έχει τεθεί σε εκκαθάριση. Δηλαδή κρίθηκε από τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό ότι πρόκειται να πτωχεύσει (Failing or likely to fail) και οι κυπριακές Αρχές είχαν δύο επιλογές: ή την εξυγίανση της τράπεζας (resolution) μέσω των ευρωπαϊκών Αρχών ή την εκκαθάριση της μέσω του τοπικού πλαισίου. Η πρώτη επιλογή αφορά διαδικασία που θα ελεγχόταν από την Ευρώπη και θα κατέληγε πιθανόν στο κλείσιμο της τράπεζας και στην πώληση των περιουσιακών της στοιχείων. Θα επέφερε όμως απομείωση (κούρεμα) 8% στις ανεξασφάλιστες καταθέσεις (δηλαδή εκείνες που υπερβαίνουν τις 100 χιλιάδες ανά άτομο). Το θετικό είναι ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πιθανόν και ευρωπαϊκά κεφάλαια στη διαδικασία αυτή.

Η δεύτερη επιλογή, η εκκαθάριση, είναι αυτή που ακολουθήθηκε. Είναι όμοια με εκείνη που ακολούθησαν οι ιταλικές Αρχές στην περίπτωση των Veneto Banca και Popolare di Vicenza πριν ένα χρόνο, όταν μια άλλη τράπεζα, η Intesa, πήρε το καλό κομμάτι με κρατική χρηματοδότηση και εγγυήσεις και το κακό κομμάτι κατέληξε σε ένα κρατικό ταμείο. Το πρακτικό όφελος της επιλογής της εκκαθάρισης είναι ότι δεν περιέχει κούρεμα. Το μειονέκτημά της είναι η μεγάλη επιβάρυνση του δημοσίου χρέους.

Για να είμαστε ειλικρινείς, όπως έχουν έρθει σήμερα τα πράγματα δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη επιλογή από την εκκαθάριση.

Τίθενται όμως δύο καίρια ερωτήματα:

Α) Πότε ακριβώς ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός κήρυξε την ΣΚΤ failing or likely to fail (ότι ήταν πιθανόν να πτωχεύσει);

Β) Γιατί δεν υποβλήθηκε ένα έκτακτο αναθεωρημένο πλάνο αναδιοργάνωσης όταν έγινε φανερό ότι ο Μηχανισμός θα κήρυττε την τράπεζα failing or likely to fail; Διότι ένα τέτοιο πλάνο πιθανόν, με λιγότερη δαπάνη για τον φορολογούμενο, θα μπορούσε να διαφυλάξει τον καλό Συνεργατισμό ως μια ζωντανή τράπεζα.

Τα ερωτήματα αυτά προκύπτουν με βάση τη λογική υπόθεση ότι η απόφαση του εποπτικού μηχανισμού δεν πάρθηκε ξαφνικά και απρόσμενα. Θα πρέπει να είχαν προηγηθεί παραινέσεις, υποδείξεις και προειδοποιήσεις. Επιπλέον, είναι σωστό να ξέρει ο πολίτης αν η κήρυξη της ΣΚΤ υπό πτώχευση ή η πρόθεση για κάτι τέτοιο είχαν επισυμβεί πριν τις εκλογές.

Τέλος, προκύπτει ακόμα ένα εύλογο ερώτημα ως προς το χρόνο υποβολής του Σχεδίου Εστία. Πρώτα καταρρέει ο Συνεργατισμός υπό το βάρος μη εξυπηρετούμενων χρεών, μεγάλο μέρος των οποίων είναι στεγαστικά. Αμέσως μετά εξαγγέλλεται σχέδιο με βάση το οποίο οι τράπεζες κάνουν έκπτωση μέχρι το ποσό που καλύπτει η υποθήκη και το κράτος πληρώνει το ένα τρίτο του υπόλοιπου δανείου. Γιατί δεν εφαρμόστηκε αυτό το σχέδιο και άλλα συναφή μέτρα ένα-δυο χρόνια πιο πριν;

*Πρώην βουλευτής

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy