Ευρωπαϊκή Ενωση – ΗΠΑ και Deutsche Bank

Του Αμβρόσιου Προδρόμου*

Μια υπόθεση η οποία έχει ταράξει τα -ούτως ή άλλως – θολά νερά των σχέσεων των ΗΠΑ με τη Γερμανία στα θέματα της οικονομίας, είναι αυτή του γερμανικού τραπεζικού κολοσσού Deutsche Bank και της διευθέτησης που έχει γίνει σε εξωδικαστικό επίπεδο μεταξύ των Αρχών των ΗΠΑ και της γερμανικής τράπεζας. Πρόκειται για μια υπόθεση η οποία δυστυχώς δεν έχει «παίξει» πολύ στα κυπριακά ΜΜΕ και αυτό είναι ανησυχητικό για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί φαίνεται ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητα κάποιων υποθέσεων και δεύτερο επειδή κάποιοι φαίνεται ότι δεν θέλουν τον κόσμο να αντιλαμβάνεται την επιρροή που έχουν κάποιες υποθέσεις στη δική μας μικρή οικονομία, η οποία δέχεται τεράστιες επιρροές από το εύθραυστο εξωτερικό περιβάλλον.

Οι Αρχές των ΗΠΑ είχαν βάλει από καιρό στο μάτι τις δραστηριότητες της συγκεκριμένης τράπεζας. Δραστηριότητες οι οποίες είχαν να κάνουν κυρίως με τον τομέα των «τραπεζικών τοξικών αποβλήτων» τα οποία αφορούσαν τόσο επενδυτικά ταμεία, όσο και τα οικιστικά δάνεια τα οποία ήταν συνδεδεμένα με διάφορες τράπεζες τις ΗΠΑ και οι οποίες με τη σειρά τους είχαν τη φωλιά τους λερωμένη. Ολα αυτά δημιούργησαν ένα συγκεκριμένο περιβάλλον το οποίο δεν ευνοούσε τις δραστηριότητες της Deutsche Bank στις ΗΠΑ, αφού το όνομά της ήταν συνεχώς στην επικαιρότητα, για τους λάθος όμως λόγους. Ετσι ήταν ορθό και για τα δύο μέρη να βρουν μια συναινετική λύση από την οποία και οι δύο θα έβγαιναν κερδισμένοι.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι Αρχές των ΗΠΑ και η Διεύθυνση της Deutsche Bank συμφώνησαν στην καταβολή του ποσού των $95 εκ. ως επιβολή προστίμου για τη συμμετοχή της Deutsche Bank σε κύκλωμα φοροδιαφυγής μέσω χρεοκοπημένων εταιρειών. Αυτή η πρακτική ήταν πολύ καλά γνωστή ότι γινόταν από πολλές τράπεζες στις ΗΠΑ αλλά και σε μια σειρά από άλλους φορολογικούς παραδείσους. Οι φορολογικοί αυτοί παράδεισοι ξεκινούσαν από τον Παναμά, περνούσαν στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και έρχονταν και στην Ευρώπη μέσω του Λουξεμβούργου στο οποίο είναι πολύ καλά γνωστό το τι γίνεται. Από αυτή τη διαδρομή φυσικά δεν εξέλειπε η Κύπρος (περίπτωση Ισλανδίας).

Η περίπτωση αυτή δεν ήταν και η μόνη για την Deutsche Bank στην οποία η τράπεζα καλέστηκε να πληρώσει κάποιο σημαντικό ποσό. Τα $95 εκ. φαντάζουν πολύ λίγα μπροστά στα $7,2 δις τα οποία η τράπεζα καλέστηκε πρόσφατα να πληρώσει (και το έπραξε παραδεχόμενη ενοχή) για τα τοξικά τραπεζικά οικιστικά δάνεια τα οποία οδήγησαν την οικονομία των ΗΠΑ στο χείλος της καταστροφής. Ολα αυτά δημιουργούν ένα τεράστιο πρόβλημα εμπιστοσύνης μεταξύ των ΗΠΑ και της Γερμανίας αφού η Deutsche Bank αποτελεί τη ναυαρχίδα του τραπεζικού συστήματος της χώρας. Από την άλλη, όσον αφορά την Κύπρο δεν πρέπει να ξεχνούμε τον αμαρτωλό και εγκληματικό τρόπο με τον οποίο ενέργησε η Deutsche Bank σε συνεργασία με κάποιους τραπεζικούς κύκλους στην Κύπρο και το πώς ξεφορτώθηκε τα ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά.

Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε να κάνουμε με μια τράπεζα η οποία έχει βάψει το όνομά της με τα χειρότερα χρώματα. Προερχόμενη από την παραδοσιακή σχολή της Γερμανίας η οποία θεωρεί ότι όλα και όλοι της ανήκουν, δεν δίστασε να καταδικάσει εκατομμύρια ανθρώπους σε Ευρώπη και ΗΠΑ στην καταστροφή. Ας είναι και τώρα, οι τελευταίες διευθετήσεις αποτελούν μια απάντηση στις σύγχρονες πρακτικές των απογόνων των Ναζί.

*Σύμβουλος Επιχειρήσεων και Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης