Γερμανία: Ο Εζίλ αποσύρεται από την Εθνική ομάδα!

Ο Μεσούτ Εζίλ, λίγες ώρες μετά την επίθεση που εξαπέλυσε στα γερμανικά media, ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την εθνική Γερμανίας. Σε ηλικία 30 ετών ο χαφ της Άρσεναλ δεν θα εκπροσωπήσει ξανά τα “πάντσερ”.

Την Κυριακή (22/7) ο Μεσούτ Εζίλ βγήκε μπροστά και ξέσπασε σε βάρος των γερμανικών media, μετά την κριτική που του ασκήθηκε λόγω της φωτογραφίας του με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Λίγες ώρες αργότερα, γνωστοποίησε μέσω των λογαριασμών του στα social media ότι δεν θα ξαναφορέσει τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας.

Σε ηλικία 30 ετών (είναι γεννημένος στις 15 Οκτωβρίου 1988) ο χαφ της Άρσεναλ αποσύρθηκε από το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα, έχοντας καταγράψει 92 συμμετοχές με 23 γκολ.

Θυμηθείτε όσα είχε γράψει νωρίτερα σχετικά με τη φωτογραφία του με τον Τούρκο πρόεδρο: “Τις προηγούμενες εβδομάδες μου δόθηκε ο χρόνος να σκεφτώ τα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Θέλω να μοιραστώ τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα για όσα έγιναν. Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, οι ρίζες των προγόνων μου δεν είναι μόνο από μία χώρα. Παρότι μεγάλωσα στη Γερμανία, το οικογενειακό μου υπόβαθρο βασίζεται στην Τουρκία. Στην παιδική μου ηλικία η μητέρα μου μού έμαθε να έχω σεβασμό και να μην ξεχνάω τις ρίζες μου. Αυτές είναι αξίες που με συντροφεύουν έως σήμερα.

Τον Μάιο συνάντησα τον πρόεδρο Ερντογάν κατά τη διάρκεια ενός φιλανθρωπικού και εκπαιδευτικού ιβέντ. Πρωτογνωριστήκαμε το 2010, όταν μαζί με την Άνγκελα Μάρκελ παρακολούθησαν μαζί στο Βερολίνο τον αγώνα Γερμανία – Τουρκία. Από τότε οι δρόμοι μας συναντήθηκαν αρκετές φορές σε όλο τον κόσμο. Γνωρίζω ότι η φωτογραφία μας προκάλεσε μεγάλο ντόρο στα γερμανικά media και παρότι πολλοί μπορεί να με κατηγορούν ότι ψεύδομαι ή λειτουργώ με δόλο, η φωτογραφία μας δεν είχε πολιτικές σκοπιμότητες.

Όπως είπα, η μητέρα μου δεν μου επέτρεψε να αγνοήσω την καταγωγή μου, την κληρονομιά μου και την οικογενειακή μου παράδοση. Για εμένα η φωτογραφία μου με τον πρόεδρο Ερντογάν δεν είχε να κάνει με την πολιτική και τις εκλογές, είχε να κάνει με τον σεβασμό προς την ηγεσία της χώρας της οικογένειάς μου. Η δουλειά μου είναι να είμαι ποδοσφαιριστής και όχι πολιτικός και η συνάντησή μας δεν ήταν επικύρωση κάποιας πολιτικής. Στην πραγματικότητα μιλήσαμε για το ίδιο θέμα που συζητάμε κάθε φορά που συναντιώμαστε, για το ποδόσφαιρο, καθώς και αυτός όταν ήταν μικρός έπαιζε μπάλα.

Αν και τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης πέρασαν κάτι διαφορετικό, η αλήθεια είναι ότι αν δεν έκανα συνάντηση με τον πρόεδρο, αυτό θα ήταν έλλειψη σεβασμού προς τους προγόνους μου, οι οποίοι είμαι βέβαιος ότι θα ήταν υπερήφανοι για το πού είμαι τώρα. Για εμένα δεν έχει να κάνει με το ποιος ήταν πρόεδρος, με ένοιαζε που είναι ο πρόεδρος. Το να έχεις σεβασμό για την ανώτατη αρχή είναι μια ιδέα την οποία μοιράζεται τόσο η Βασίλισσα όσο και η Πρωθυπουργός Τερέζα Μέι, όταν επίσης συνάντησαν τον Ερντογάν στο Λονδίνο. Είτε ήταν ο Τούρκος πρόεδρος ή ο Γερμανός, οι πράξεις μου δεν θα ήταν διαφορετικές. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό μπορεί να γίνει δύσκολα κατανοητό. Ανεξάρτητα από το ποιο θα ήταν το εκλογικό αποτέλεσμα, και πάλι θα έβγαζα τη φωτογραφία.

Ξέρω ότι είμαι ποδοσφαιριστής που έχω αγωνιστεί στα τρία πιο σκληρά πρωταθλήματα του κόσμου. Είμαι τυχερός που έχω λάβει μεγάλη υποστήριξη από τους συμπαίκτες μου και το προπονητικό τιμ παίζοντας στη Μπουντεσλίγκα, στη La Liga και στην Premier League. Στην καριέρα μου έχω μάθει να αντιμετωπίζω τα media. Πολλοί μιλούν για τις εμφανίσεις μου, άλλοι χειροκροτούν και άλλοι κριτικάρουν. Αν μια εφημερίδα ή ένας σχολιαστής βρίσκει λάθη στο παιχνίδι μου, το δέχομαι. Δεν είμαι τέλειος ποδοσφαιριστής και αυτό μου δίνει κίνητρο να δουλεύω πιο σκληρά. Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ, είναι όταν τα γερμανικά media διαρκώς επικρίνουν τη διπλή μου κληρονομιά και μια φωτογραφία για ένα κακό Μουντιάλ εκ μέρους ολόκληρης της ομάδας.

Συγκεκριμένες γερμανικές εφημερίδες χρησιμοποιούν τις ρίζες μου και τη φωτογραφία με τον πρόεδρο Ερντογάν ως προπαγάνδα της δεξιάς, για να προωθήσουν τον πολιτικό τους λόγο. Για ποιον λόγο χρησιμοποιούν φωτογραφίες μου και επικεφαλίδες με το όνομά μου για να εξηγήσουν την ήττα στη Ρωσία; Δεν κριτίκαραν τις εμφανίσεις μου, δεν κριτίκαραν τις εμφανίσεις της ομάδας, απλά κριτίκαραν την τουρκική μου ρίζα και τον σεβασμό μου στον τρόπο που με μεγάλωσαν. Αυτό ξεπερνά μια λεπτή γραμμή που δεν πρέπει ποτέ να ξεπεραστεί. Οι εφημερίδες προσπαθούν να στρέψουν το έθνος της Γερμανίας εναντίον μου.

Αυτό που επίσης κρίνω ως απογοητευτικό είναι το διπλό ταμπλό στο οποίο κινούνται τα μέσα ενημέρωσης. Ο Λόταρ Ματέους, ένας τιμημένος αρχηγός της Γερμανίας, συναντήθηκε με έναν άλλο ηγέτη μερικές μέρες νωρίτερα, και δεν του ασκήθηκε η παραμικρή κριτική. Δεν του ζητήθηκαν εξηγήσεις για τις πράξεις του και εξακολουθεί να εκπροσωπεί τους παίκτες της Γερμανίας δίχως να του γίνει επίπληξη. Μήπως η τουρκική μου προέλευση με κάνει πιο εύκολο στόχο; Πρόσφατα σκόπευα να επισκεφθώ το παλιό μου σχολείο στο Γκελζενκίρχεν, μαζί με τους δύο φιλανθρωπικούς μου εταίρους. Χρηματοδότησα ένα πρότζεκτ για ένα χρόνο, για παιδιά μεταναστών, παιδιά από φτωχές οικογένειες που θα μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο μαζί και να μάθουν κοινωνικούς κανόνες για τη ζωή. Παρόλα αυτά, λίγες μέρες πριν από το ταξίδι μας, οι συνέταιροί μου με εγκατέλειψαν και δεν ήθελαν να συνεργαστούν ξανά μαζί μου. Το σχολείο, επίσης, ανέφερε στην εταιρεία μάνατζμεντ που με εκπροσωπεί ότι δεν με ήθελαν πλέον, διότι φοβόντουσαν τα media εξαιτίας της φωτογραφίας μου με τον Ερντογάν. Παρότι ήμουν μαθητής του σχολείου όταν ήμουν μικρός, ένιωσα ανεπιθύμητος και ανάξιος.

Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, βοήθησα 23 νέα παιδιά να σωθούν με εγχειρήσεις στη Ρωσία, κάτι που έκανα επίσης στη Βραζιλία και στην Αφρική. Αυτό για εμένα είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχω κάνει ως ποδοσφαιριστής, αλλά οι εφημερίδες δεν βρήκαν χώρο γι’ αυτό. Για εκείνες η φωτογραφία μου με τον πρόεδρο είναι πιο σημαντικό από το να βοηθάς παιδιά παγκοσμίως”.

Αναλυτικά το σημαντικότερο κομμάτι της μακροσκελής ανακοίνωσής της αποχώρησης του:

«Ξέρω ότι ο Ράινχαρντ Γκρίντελ (σ.σ πρόεδρος της γερμανικής ομοσπονδίας) με ήθελε εκτός ομάδας μετά την φωτογραφία μου με τον Ερντογάν, όμως ο Λεβ και ο Μπίρχοφ με στήριξαν. Στα μάτια του Γκρίντελ και των οπαδών του είμαι Γερμανός όταν κερδίζουμε, αλλά ένας… μετανάστης όταν χάνουμε. Πληρώνω φόρους στην Γερμανία, κάνω χορηγίες σε γερμανικά σχολεία, κέρδισα το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2014, αλλά… δεν είμαι αποδεκτός από την γερμανική κοινωνία. Μου συμπεριφέρονται σαν να είμαι… διαφορετικός» τόνισε και πρόσθεσε:

«Πήρα το Bambi Award το 2010 ως παράδειγμα επιτυχημένης ενσωμάτωσης στην γερμανική κοινωνία. Παρέλαβα το Silver Laureal Leaf το 2014 από την ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας, ανακηρύχθηκα σε ποδοσφαιρικό πρέσβη της Γερμανίας το 2015. Δεν είμαι Γερμανός; Υπάρχουν άραγε κριτήρια; Οι φίλοι μου ο Μίροσλαβ Κλόζε και ο Λούκας Ποντόλσκι δεν έχουν ποτέ αναφερθεί ως Γερμανο-Πολωνοί, πως γίνεται εγώ να είμαι Τουρκο-Γερμανός; Είναι επειδή μιλάμε για την Τουρκία; Επειδή είμαι Μουσουλμάνος; Μεγάλωσα και εκπαιδεύτηκα στην Γερμανία, γιατί ο κόσμος δεν αποδέχεται ότι είμαι Γερμανός;»

Στη συνέχεια, ο Εζίλ συνεχίζει τις σοβαρές καταγγελίες… «Με βαριά καρδιά και μετά από σοβαρή σκέψη ανακοινώνω ότι δεν θα συνεχίσω να παίζω στην Εθνική όσο υπάρχει το αίσθημα του ρατσισμού. Υπάρχει και έλλειψη σεβασμού. Αγωνιζόμουν με τιμή και ενθουσιασμό, δεν θα το κάνω πια. Αυτή η απόφαση ήταν πολύ δύσκολη. Εκανα τα πάντα για την Γερμανία. Ομως η συμπεριφορά αξιωματούχων της Ομοσπονδίας με αναγκάζει να αποχωρήσω. Νιώθω ανεπιθύμητος, κανείς δεν θυμάται όσα πέτυχα. Άνθρωποι με ρατσιστικές ιδέες δεν πρέπει να εργάζονται για την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική ομοσπονδία στον κόσμο. Είναι ασέβεια στις ρίζες μου. Με… έκαναν πολιτικό θέμα, δεν μπορώ να το ανεχτώ. Ο ρατσισμός δεν πρέπει ποτέ να γίνεται αποδεκτός».