Για το μαζικό έγκλημα κατά των προσφύγων

Της Αντρης Δημητρίου*

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΔΝΤ, η διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος στην Ελλάδα στοίχισε το 2015 περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ. Το συντριπτικά μεγάλο μέρος αυτής της «επένδυσης» αφορά έργα και υπηρεσίες αποτροπής της εισόδου των προσφύγων από τα χερσαία σύνορα. Ο φράκτης του Εβρου στα ελληνοτουρκικά σύνορα- η υψηλού κόστους συντήρηση των πολλαπλών υπερσύγχρονων φονικών συστημάτων του, τα μεγάλης σάρωσης συνοδευτικά του ραντάρ, οι πολλές δεκάδες μισθοί και οι χιλιάδες εργατοώρες που άμεσα συνδέονται με τη λειτουργία του, οι αναρίθμητες περιπολίες και βάρδιες παρακολούθησης- εκτιμήθηκε ως τόσο πολύ αναγκαία «εθνική επένδυση», ώστε το δυσθεώρητο ύψος της να θεωρηθεί στην πράξη δευτερεύουσα παράμετρος…

Επαναλαμβάνουμε το νούμερο για να το συγκρατήσετε: 300 εκατομμύρια ευρώ «επενδύθηκαν» στην Ελλάδα το 2015, σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης, με δηλωμένο στόχο έναν και μοναδικό, την αποτροπή της εισόδου των προσφύγων από τα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα. Ολη αυτή τη χρονιά εκατοντάδες χιλιάδες υποχρεώθηκαν να πάρουν τον επικίνδυνο για τη ζωή τους δρόμο της θάλασσας. Αυτοί που τα κατάφερναν να φτάσουν στα νησιά χρειάζονταν κατά μέσο όρο 15 ημέρες για να φτάσουν στην Ειδομένη, σύνορο της Ελλάδας με τη βόρεια γείτονά της FYROM. Με μέσο όρο 6 έως 10 χιλιάδες αφίξεις την ημέρα και 15 μέρες μέσο χρόνο παραμονής στη χώρα, καθημερινά στην Ελλάδα παρέμεναν (σε κάκιστες έως άθλιες συνθήκες) 100 έως 150 χιλιάδες πρόσφυγες. Οι τηλεοπτικές εικόνες που όλο αυτό το διάστημα έκαναν το γύρο του κόσμου – με τους πρόσφυγες σε καταυλισμούς, πλατείες, συνωστισμένους και απεγνωσμένους – ήταν αυτές που έκτισαν τη γενική εικόνα της χώρας ανίκανης να διαχειριστεί το «πρόβλημα».

Πόσοι, εντέλει, παρεμποδίστηκαν στην πράξη να «περάσουν» στην Ευρώπη; Μερικές εκατοντάδες μωρά παιδιά και οι μανάδες τους που συνάντησαν το θάνατο στα νερά του Αιγαίου. Για την τελεσίδικη «παρεμπόδιση» του καθενός μωρού παιδιού, για την τελεσίδικη «παρεμπόδιση» της καθεμίας μάνας, «επενδύθηκε» ούτε λίγο ούτε πολύ (κάντε και εσείς την απλή διαίρεση) περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ.

Σκληρές οι λέξεις; Μα δεν είναι δικές μας, η γλώσσα των αριθμών είναι αυτή που «μιλάει». Και ποιος ήταν και είναι ο λόγος για αυτή την «επένδυση» του θανάτου; Ηταν και είναι το άρρωστο καλλιεργηθέν κλίμα εθνικισμού, ο άρρωστος εθνικιστικός λόγος που «θέλησε» με μίσος να επικοινωνεί τη διέλευση χιλιάδων κατατρεγμένων τούτου του κόσμου, ως υποτιθέμενο μέγα εθνικό κίνδυνο. Ο εθνικισμός ήταν και είναι αυτός που θέλησε να «επενδυθεί» μισό εκατομμύριο ευρώ για το θάνατο καθενός μωρού παιδιού, καθεμιάς μάνας. Αυτός ήταν και είναι ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος.

Οχι, δεν μιλάμε εμείς για να μας προσάψετε σκληρότητα ή μονομέρεια στα λόγια, η γλώσσα των αριθμών είναι αυτή που «μιλάει». Εμείς, στη σκέψη και μόνο ότι μωρά παιδιά προσφυγόπουλα πέθαναν στη θάλασσα με υποθερμία και οι ηρωίδες μανάδες τους πέθαναν μαζί τους κρατώντας τα σφικτά και μη μπορώντας να τα «αφήσουν» μέσα από την αγκαλιά τους, υποκλινόμαστε και σωπαίνουμε. Υποκλινόμαστε και σωπαίνουμε, ελπίζοντας ταυτόχρονα ότι στη μικρή μοιρασμένη μας πατρίδα που έχει πληρώσει με το αίμα πολλών χιλιάδων «παιδιών της» τον άρρωστο εθνικιστικό λόγο και την εγκληματική εθνικιστική στάση, οι πλείστοι των ανθρώπων θα πράξουν το ίδιο. Ωστε να τους δοθεί η ευκαιρία αν μη τι άλλο λιγάκι πιο βαθιά να το σκεφτούν…

Ευθύνη για όλη αυτή τη βαρβαρότητα φέρουν οι πόλεμοι , ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός. Και για την εγκληματική παρεμπόδιση διέλευσης των προσφύγων από τα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα, καθώς και των συνόρων των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε. που πλημμύρισαν τις τηλεοπτικές οθόνες και τις ψυχές μας δάκρυα, ευθύνεται ο εθνικισμός, ο μόνιμος σύμμαχος και συνοδοιπόρος τους, αυτός που αναλαμβάνει τις πιο «βρόμικες» και εγκληματικές δουλειές τους.

*Συνδικαλίστρια ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ, Υποψήφια βουλευτής ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις