Γιατί η επιμονή στις ιδιωτικοποιήσεις;

Του Αντώνη Νεοφύτου*

Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων δεν αποτελεί μέτρο για την αντιμετώπιση των συνεπειών και των δυσκολιών που δημιούργησε η οικονομική κρίση. Είναι μέρος της ακραίας έκφρασης του καπιταλιστικού συστήματος που είναι ο νεοφιλελευθερισμός.

Ο παπαγάλοι του νεοφιλελευθερισμού, που στην Κύπρο εκπροσωπείται από την ηγεσία του ΔΗΣΥ, εκφράζονταν πολύ πριν την κρίση με το σλόγκαν «Δεν θέλουμε κράτος επιχειρηματία». Προκειμένου, όμως, να αναρριχηθούν στην εξουσία χρειάζονταν συμμάχους, γι’ αυτό ο κ. Αναστασιάδης συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα διακυβέρνησης και «δεσμεύτηκε» γραπτώς και ενυπογράφως έναντι των εργαζομένων ότι δεν θα προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών.

Δεν άργησε, όμως, να βρει την ευκαιρία για να αποδεσμευτεί και να συμφωνήσει με την Τρόικα τη συμπερίληψη στο μνημόνιο των ιδιωτικοποιήσεων με τη δικαιολογία της είσπραξης €1.4 δισεκατομμυρίων. Εκεί που δέχτηκε την πίεση με επιχειρήματα και εισηγήσεις για εξεύρεση άλλων τρόπων για εξασφάλιση του ποσού, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε σε δύο παραδοχές: Το μνημόνιο θα μπορούσε να ήταν το μανιφέστο της κυβέρνησης για την οικονομία και οι ιδιωτικοποιήσεις δεν γίνονται για εισπρακτικούς λόγους αλλά σαν μέρος της οικονομικής της φιλοσοφίας.

Πρώτα άρχισαν να κλείνουν οργανισμούς. Για το Σφαγείο μάς είπαν ότι θα πάρουν μέτρα να μην δημιουργηθούν μονοπώλια. Τι έκαναν; Τίποτα. Για την Αρχή Κρατικών Εκθέσεων ότι θα συνεχίσουν τις δραστηριότητές της. Τι έκαναν; Τίποτα μέχρι σήμερα. Το ίδιο προσπαθούν να κάνουν και με την Επιτροπή Σιτηρών. Τελικά όλα αποβαίνουν σε βάρος των πολιτών και συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων.

Το ενδιαφέρον και τα συμφέροντα, όμως, συγκεντρώνονται στους μεγάλους οργανισμούς, ΑΗΚ, CYTA και Αρχή Λιμένων, γι’ αυτό ψήφισαν το νόμο για τις αποκρατικοποιήσεις με τη βοήθεια του ΔΗΚΟ, που κι αυτό «δεσμεύτηκε» με το πρόγραμμα διακυβέρνησης, λέγοντας μάλιστα ότι η συμμετοχή του διασφάλιζε ότι δεν θα γίνουν ιδιωτικοποιήσεις. Ομως το «πανηγύρι» άρχισε.

Το Υπουργικό αποφάσισε να παραχωρήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα –βλέπε τα κέρδη- της Αρχής Λιμένων Κύπρου σε επενδυτή. Εναν επενδυτή που δεν θα επενδύσει, γιατί θα του παραχωρηθούν η υποδομή και ο μηχανολογικός εξοπλισμός της ΑΛΚ. Στην καλύτερη περίπτωση το κράτος θα μοιρασθεί τα σημερινά κέρδη με τον επενδυτή.

Με βάση το νόμο διορίστηκε και ο έφορος αποκρατικοποιήσεων, για να συνεχίσει με τη CYTA και την ΑΗΚ και άλλη κρατική περιουσία. Με βάση τα όσα ο ίδιος είπε στους συνδικαλιστές επικαλούμενος τη διεθνή εμπειρία του, η CYTA θα ξεπουληθεί στα €500 εκατομμύρια και ας λέει ο Υπουργός ότι αυτό θα μας το πουν οι σύμβουλοι που θα διορισθούν. Το ίδιο θα ισχύσει και για την ΑΗΚ που ακολουθεί με ένα χρόνο διαφορά.

Εχει, λοιπόν, τροχοδρομηθεί το ξεπούλημα εθνικού πλούτου σε υποδομή, δίκτυα, ακίνητη περιουσία και υπηρεσίες αξίας πολλών δισεκατομμυρίων έναντι πινακίου φακής.

Οι συνέπειες είναι ότι θα στερηθεί το κράτος από τους πολύ σημαντικούς βραχίονες για την ώθηση της ανάπτυξης, θα επηρεασθεί η ποιότητα των υπηρεσιών και η καθολικότητα στην παροχή τους, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές που δεν συμφέρει τους ιδιώτες, θα δημιουργηθούν μονοπωλιακές αγορές που θα ανεβάσουν τις τιμές των υπηρεσιών, θα απορρυθμιστούν οι εργασιακές σχέσεις και θα μειωθούν μισθοί και ωφελήματα. Με βάση την τεκμηριωμένη έκθεση του ΕΤΕΚ ελλοχεύουν, επίσης, μεγάλοι κίνδυνοι για την ασφάλεια του τόπου, εάν περάσουν αυτοί οι στρατηγικής σημασίας οργανισμοί σε ιδιώτες.

Ολα τα πιο πάνω τα γνωρίζουν η Τρόικα, η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα. Είναι θέμα ευθύνης, εάν τελικά θα εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα του τόπου ή των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου. Ας αναλάβει, λοιπόν, ο καθένας τις ευθύνες του.

*Γενικός Γραμματέας
ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ