Tamer Öncül
H Χώρα / Σιεχέρ
(Μετάφραση- Επίμετρο: Άνθη Καρρά)
Ετεροτοπία, Λευκωσία 2018
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί σε μια Εκδήλωση για τη Λευκωσία στις 29 Ιουνίου στην Αϊθουσα Ειρήνης (τέρμα Λήδρας) στις 20:00 μαζί με το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους Το βιβλίο της Λευκωσίας του Κωνσταντίνου Κεπόλα.
Το βιβλίο θα παρουσιάσει η Άνθη Καρρά. Παρεμβάσεις από τον Χρίστο Χατζήπαπα και τον ποιητή
II
Ο ιδρώτας ο αψύς των δούλων
με των παροίκων έσμιξε το αίμα
και την ψυχή όσων ήρθανε μετά…
Πόσα πατήσαν πόδια
πόσα χαϊδέψαν χέρια στοργικά
το αμμουδένιο και θερμό της χώμα.
Τις νύχτες που τη σκέπαζε
σεντόνι απ’ αστέρια
πόσοι λεβέντες χώθηκαν στον κόρφο της;
Η πολιτεία τούτη
που έρωτες και προδοσίες έζησε
πώς ξέπεσε στο δρόμο αυτό…;
VΙ
Της Ιστορίας στοιβάχτηκε η σκόνη
λούφαξε ο καπνός της μες στις φλέβες της
μια άρρωστΗΧΩΡΑ…
Στο Καϋτάζ μπουρτζού
διαβάζουνε ρομάντζα,
από μεταξωτά τουλπάνια
στραγγίζουνε σερμπέτια μενεξέ.
Κείνα τα βράδια τα παλιά
που έπεφταν στων νεφών την πυρά
τραγούδια απόμακρα των ιδαλγών
στους δρόμους,
τον μάταιο λέγαν έρωτα του Σαλαχί Σεβκέτ
στη Βικτωρία…
Σ’ ένα αγκωνάρι
φαγώνονταν οι μέρες
χάσαν την αίγλη τους
στο παλιό Σαντζάκι του Πασά.
XII
Στου Κανλή Μεστζίτ τον καφενέ
πού ’χει καθίσει
σταλάζει αγάπη
ένας γέρος ποιητής.
Σμίγει μουσικές
γλυκειές και στιφές
στης ιστορίας τους στίχους.
Πάνω του καπνός
αγάπες πικρίζουν,
μνήμες συντροφεύουν…
Στο Σιλιχτάρ
σμίγουνε δυο τρυγόνια
ζαρώνουνε τα μάτια τους
αγάπες βαθυσκότεινες…
XXIV
Ρώτησα για σένα
μενεξέ
ξεθώριασε ξεράθηκε
απ’ την αποθυμιά του.
Γέρικη μοναξιά
στήθηκε στα καφάσια.
Στις σκόνες που σήκωσαν
συντρίμμια οι ελπίδες
εξόριστος Πασάς αναζητεί
τα πλήθη της πόλης…
Και καθώς πέφτουν
οι πενιές από το ούτι
οι στερνές του ελπίδες
μαζί με τα στηθαία που σαπίζουν…
Στη Μπελίγ Πασά
σμίγουνε δυο τρυγόνια
σ’ έρημους δρόμους
σ’ έντρομες αγωνίες…
XXXVIII
“Ήταν ωραία γυναίκα” είπε
σιάζοντας απαλά το ροζ μαντήλι της
μια δροσερή αστή
πάνω απ’ τα σαράντα…
“Ήταν ωραία γυναίκα
πριν ξεπέσει στα κλαμπ…
Κρίμα – τι κρίμα –
μεζέ την κάναν
γι’ άφραγκους γυναικάδες
μεγάλο κρίμα
για όσους μείναν πίσω της…”
ΧΧΧΧIV
Μια πρέζα μυρωδιά από πεύκο
στα μαλλιά της,
πίσσα παφίτικη τα δόντια της
φαγωμένη στους δρόμους…
Δυο σπασμένοι κλώνοι κυπαρίσσι
τα σμιχτά της φρύδια
Έβενος το στόμα της
σεντούκι με προικιά
χωρίς κλειδί…
Στο λευκαρίτικο
πεσμένο του λαιμού της
το πληγωμένο βλέμμα της,
κρυμμένα στο σεντούκι
τα μάτια εκείνα…
ΧΧΧΧV
Νά! Αυτά μου έμειναν
ΣΙΕΧΕΡ
από σένα…
Φτάνουν
πέρα απ’ τους ταλαιπωρημένους
πληγωμένους τούτους στίχους,
και μη ρωτάς εσύ
“τι σού δωσα”
εγώ…
Γραμμές του Tamer Öncül
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
