Γραμμές του Τάσου Αριστοτέλους

Τάσος Αριστοτέλους

Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ

ερωτικά δίστιχα στο κυπριακό ιδίωμα

ΛΕΜΕΣΟΣ 2016

 

Φεγγάριν πόψε μεν εβκείς / τζ’ εννά κακοκαρτίσεις

με τζιείνην πόννα δκιανευτώ / άμα καρτζηλατήσεις

 

Έχω μαράζιν στην καρκιάν / βκαίννουν πικρά τα λόγια

δκιάς τες αγάπες σου αλλού / τζ’ εμέναν τα πογκλόγια

 

Να ντζίσεις πάνω σε κλαΐν / κατάξερον να λύσει

εννά γεμώσει με ζωήν / τζιαι μονομιάς ν’ αθθίσει

 

Στον κόσμον τούτον που’ μαστιν / φεγγάριν έσιει έναν

τζ’ εγιώνη μέσα στην καρκιάν / αγάπη μου εσέναν

 

Έθελα να ‘μουν μόσπιλον / μες στο δικόν της στόμαν

να με ρουφούν τα σιείλη της / τζιαι να με κάμνουν λυώμαν

 

Είπες μου άλλον αγαπάς / έμεινεν σου ο κόπος

τζι’ εβκήκα τζ’ αναστέναξα / τζ’ εξέρανεν ο τόπος

 

Έκρουσα που το τέρτι μου / τζιαι που καμό μιάλον

γιατί εγιώνη θέλω την / μα τζιείνη θέλει άλλον

 

Εδίκλησες πα’ στο κλαΐν / τζ’ εβρέθην αθθισμένον

δίκλα τζ’ εμέναν πάνω μου / που μ’ έσιεις αγγρισμένον

 

Λαλώ σου συντυχάννω σου / τζ’ εσού νερόν που τρέσιεις

μήτε γροικάς με σταματάς / μήτε την έννοιαν μ’ έσιεις

 

Εμπήκεν μες στην θάλασσαν / να λούσει το κορμίν της

τζι’ εγλύκανεν τζιειν το νερόν / που έπαιξεν μαζί της

 

Ακρολοήθου μια στιμήν / του ποταμού που τρέσιει

εν’ τους καμούς που τραουδά / που η αγάπη έσιει

 

Εν τα ξηχάννω τα φιλιά / που μούδωκες στο στόμαν

μιτά μου εννά τα βαστώ / τζιαι κάτω που το χώμαν

 

Κάμνω σε χάζιν πέρτικα / π’ ούλλον κλωθωγυρίζεις

τζιαμαί που εν’ το μάλι μου / δκιαλέεις τζιαι λιμπίζεις

 

Πελλέτα μες στα μμάθκια μου / να έβρεις τα σημάδκια

που μολοούσιν έρωτα / για τα δικά σου μμάθκια.

 

Τες αρκογκιές που έβαλεν / ο πλάστης στο κορμί σου

θαρκούμαι εν τες έβαλεν / μήτε της παραδείσου

 

Που χάννει την αγάπη του / έσιει πολλά να μοιάσει

μ’ έναν πουλλίν κουτσόφτερον / πον’ μπόρει να πετάσει

 

Άρκον μου τριαντάφυλλον / τζαι πρώτον εις το χρώμαν

είσαι για μεν’ η συντυσιά / τζιαι το φιλίν στο στόμαν

 

Είσαι για μένα η βροσιή / που τρέσει μες στ’ αμπέλιν

δκιας μου τζαι φύλλα τζαι ψυσιή / τζ’ εν’ η καρκιά μου μέλιν

 

Ακρόστηκα σου τζ’ έντζισα / νάκκον πα’ στο βυζίν σου

τζ’ ενόμισα πως η ζωή / αρκίνησεν μαζίν σου

 

Όπως που καμν’ η ανερκά / το χώμα τζαι ποσκάζει

έτσι παθθαίνει τζ’ η καρκιά / που το πολλύν μαράζι

 

Περίτου αρώσκιαν εν έσιει / πο’ τούτην πκιο μιάλην

εσού εμέναν ν’ αγαπάς / τζαι γω να θέλω άλλην

 

Εν θέλω την αγάπη σου / μαρτούϊν προκομμένον

θέλω την τζύμμα άτακτον / τζαι ξηδκιαντραπωμένον

 

Πνίξε με μες στην θάλασσαν / τζείνην των αμμαθκιών σου

τζαι μια ζωή χαλάλιν σου / τζιαι δέκα να’ χω δκιώ σου

 

Αρώτησα την θάλασσαν / αν ημπορεί να σβήσει

του έρωτά σου τους καμούς / τζ’ ακόμα ν’ απαντήσει

 

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy