Η απαξίωση των κυβερνώντων για τη δημόσια εκπαίδευση

Του Ν. Συλικιώτη*

Τις τελευταίες μέρες έχει ξεσπάσει θύελλα αντιδράσεων για τα προβλήματα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Όντως η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Το παράδοξο όμως είναι πως οι ισοπεδωτικές δηλώσεις ακούγονται από τους κυβερνώντες, οι οποίοι αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να εργαστούν ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα της δημόσιας παιδείας, επιδεικνύουν μια άνευ προηγουμένου απαξίωση που οξύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. 

Ακούσαμε τον Υπουργό Παιδείας, κ. Χαμπιαούρη, να υποστηρίζει πως γνωρίζει «καθηγητές με ψυχολογικά προβλήματα». Εάν όντως έχει τέτοια στοιχεία γιατί δεν κινεί τις διαδικασίες που πρέπει; Η ισοπεδωτική κριτική, η κατηγοριοποίηση και δυσφήμιση των εκπαιδευτικών όχι μόνο δεν πρόκειται να επιλύσει κανένα πρόβλημα αλλά είναι άδικη και αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης. Έπειτα ακούσαμε τον βουλευτή του ΔΗΣΥ, τον κ. Δίπλαρο, να υποστηρίζει πως γνωρίζει «περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων από εκπαιδευτικούς». Οι γενικές και αόριστες καταγγελίες όχι μόνο είναι απαράδεκτες αλλά μάλλον εξυπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Προσπαθούν να ιδιωτικοποιήσουν τις ευθύνες του κράτους για τα διάφορα προβλήματα και γι’ αυτό μετά τις επιθέσεις στους γιατρούς, άρχισαν τώρα να πυροβολούν τους εκπαιδευτικούς. Και αντί να απολογηθούν για την συμπεριφορά τους, ο ίδιος πρόεδρος της Δημοκρατίας σε μια προσπάθεια να φιμώσει τους εργαζομένους απείλησε πως δεν θα επιτρέψει να μετατραπεί το κράτος σε συνδικαλιστικό φέουδο.

Για τα πραγματικά προβλήματα στην εκπαίδευση, των οποίων τις επιπτώσεις βιώνουν ήδη τα παιδιά μας και οι εκπαιδευτικοί, πότε επιτέλους θα ασχοληθεί η κυβέρνηση;  Κρίσιμα ζητήματα όπως η αγορά υπηρεσιών από εκπαιδευτικούς, η αποτυχία του νέου συστήματος διορισμού, η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού αναφορικά με την ειδική εκπαίδευση για τα παιδιά με αναπηρίες,  τα προβλήματα στα ΚΙΕ και στα Ολοήμερα Σχολεία, πότε επιτέλους θα απασχολήσουν σοβαρά τους αρμοδίους; Οι πειραματισμοί των κυβερνώντων σε όλα αυτά τα θέματα επηρεάζουν δυστυχώς την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα.

Ως ΑΚΕΛ αναδείξει πολλές φορές τόσο στην Κύπρο, εντός και εκτός βουλής,  όσο και στην Ευρωβουλή, όλα αυτά τα προβλήματα με βασικό μας μέλημα την προστασία των εργαζομένων αλλά και την διασφάλιση της ποιότητας της δημόσιας παιδείας για τα παιδιά μας. Στην επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωκοινοβουλίου, ψηφίσαμε πρόσφατα γνωμοδότηση αναφορικά με τον εκμοντερνισμό των εκπαιδευτικών συστημάτων στην ΕΕ. Ως σκιώδης εισηγητής εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς είχα καταθέσει διάφορες τροπολογίες για βελτίωση του κειμένου υπογραμμίζοντας πως η εκπαίδευση πρέπει να είναι ανθρωποκεντρική, να ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων των παιδιών, να πάψει να επικεντρώνεται στην εξυπηρέτηση των αναγκών της αγοράς εργασίας και να σταματήσει να θεσμοθετεί την επισφάλεια στην εργασία εις βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

Δυστυχώς η πλειοψηφία των πολιτικών ομάδων, προωθώντας τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες εφαρμόζοντας και στην Κύπρο, επέμενε στην διατήρηση της αρχικής κατεύθυνσης του κειμένου, διαφυλάσσοντας τον βασικό στόχο για προώθηση συγκεκριμένων δεξιοτήτων που εξυπηρετούν την αγορά εργασίας και θεσμοθέτηση εναλλακτικών μορφών απασχόλησης των εκπαιδευτικών, η οποία οδηγεί στην πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.     

Οι πολιτικές που προωθούν τα κόμματα της δεξιάς για την εκπαίδευση, τόσο στην Κύπρο όσο και στις άλλες χώρες της ΕΕ, είναι οι ίδιες καθώς αντιλαμβάνονται την εκπαίδευση ως ακόμα ένα εργαλείο της αγοράς για αύξηση των κερδών των λίγων, και επιθυμούν να καταστήσουν τους εκπαιδευτικούς φθηνό εργατικό δυναμικό στο πλαίσιο των γενικότερων πολιτικών λιτότητας που υπηρετούν.    

 Η δημόσια εκπαίδευση δεν μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί έρμαιο των ιδεολογικών αγκυλώσεων της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Επενδύοντας στην παιδεία διασφαλίζουμε ένα καλύτερο μέλλον για τις νέες γενιές. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα ανθρωποκεντρικό σχολείο που να διασφαλίζει ίσες ευκαιρίες αλλά και ίσες αφετηρίες για όλα τα παιδιά. Βασική προϋπόθεση για να το πετύχουμε αυτό είναι να ενισχύσουμε τους εκπαιδευτικούς. Να καταργηθεί η αγορά υπηρεσιών, να προστατεύσουμε τα  εργασιακά δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών και να διασφαλίσουμε την συνεχή τους επιμόρφωση. Επενδύοντας στους εκπαιδευτικούς και τη δημόσια εκπαίδευση, μόνο όφελος θα έχει η κοινωνία μας.
 
*Ευρωβουλευτή ΑΚΕΛ- Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς