Του Τάκη Χατζηγεωργιου
Τώρα πια που και η Τουρκία (αναμενόμενο) ενέκρινε το διορισμό της κας Λουτ ως ειδικής και προσωρινής απεσταλμένου του Γενικού γραμματέα για το κυπριακό είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε τις προοπτικές.
Είμαι της άποψης, με όσα ακούω, βλέπω ή μελετώ τόσο στην ΕΕ όσο και ευρύτερα, ότι κανείς δεν πρόκειται να δώσει παράταση ή στήριξη στις όποιες δικές μας προσπάθειες για λύση. Με λίγα λόγια όλοι θα σφυρίξουν λήξη. Διάβασα πρόσφατα δηλώσεις του κου Μαυρογιάννη που κινούνται μάλλον προς την ίδια κατεύθυνση και στις οποίες γινόταν αναφορά σε «τέλος εποχής».
Ξέρω, όπως ξέρουμε όλοι μας, ότι υπάρχουν Κύπριοι (εκατέρωθεν) που μπορεί να μην τους ενοχλεί αυτό. Πολλούς δεν τους ενοχλεί διότι έχουν την εντύπωση, την άποψη, ότι τα πράγματα είναι υποφερτά όπως είναι τώρα, και πως αν συνεχίσουν έτσι δεν δημιουργείται περαιτέρω πρόβλημα, και πως, ακόμα καλυτέρα συντηρούμε τουλάχιστον αυτό που έχουμε.
Αυτή την βεβαιότητα (ότι συντηρούμε αυτό που έχουμε) είναι που θέλω να θέσω σε προβληματισμό. Πρώτα απ’ όλα τίποτα δεν μένει σταθερό σε αυτό τον κόσμο, και δεν είναι λογικό να αναμένουμε πως το μόνο σταθερό πράγμα σε ένα κόσμο ασταθή είναι η παρούσα κατάσταση στη Κύπρο. Άλλωστε αυτή είναι μια θέση που προσεγγίζει περισσότερο τη θέση της Τουρκίας. Ή εν πάση περιπτώσει βολεύει κυρίως τη Τουρκία.
Δεν θα επεκταθώ πολύ στο τι νομίζω πως θα γίνει μετά και από μια νέα αποτυχημένη προσπάθεια επίλυσης, γιατί δεν θέλω να επιτρέψω σε κανένα να αναφερθεί σε κινδυνολογίες. Κυρίως όμως γιατί πιστεύω ότι οι υπερασπιστές της άποψης «καλά είμαστε», πρωτίστως αυτοί είναι υποχρεωμένοι να προβλέψουν τι μέλλει γενέσθαι. Όσοι υπερασπίζονται μια θέση, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να προβλέψουν, κατά το λογικώς δυνατόν, τα παρελκόμενα της θέσης τους.
Εγώ υπερασπιζόμενος την ανάγκη της λύσης είμαι υποχρεωμένος να προβλέψω, κατά το λογικώς δυνατόν, τα αποτελέσματα της δικής μου θέσης.
Έχω λοιπόν μερικές φορές πει και με αυτή την ευκαιρία θα το επαναλάβω. Η λύση έχει το ρίσκο της! Μόλις όμως το πεις αυτό αρχίζουν οι εύλογες απορίες. Τότε γιατί να μπούμε στο ρίσκο;
Είναι μετρήσιμο το ρίσκο της λύσης; Σε ένα μεγάλο βαθμό ναι. Και αυτό μπορεί να μετρηθεί μόνο αν έχει κανείς μπροστά του κάθε λεπτομέρεια της λύσης. Προσωπικά πιστεύω πως το οποιοδήποτε ρίσκο της λύσης θα βαίνει συνεχώς μειούμενο, αν οι παράμετροι της λύσης θα βοηθούν να βαίνει συνεχώς αυξανόμενος ο όγκος των τουρκοκυπρίων που θέλουν απεξάρτηση από την Τουρκία. Νομίζω πως η ίδια η λύση θα απελευθερώσει δυνάμεις προς αυτή τη κατεύθυνση. Και η κατεύθυνση αυτή θα πάρει γρήγορη πορεία πλεύσης αν η λύση καθορίζει επακριβώς πως και με ποιο τρόπο απεγκλωβίζεται η Κύπρος από τις πολιτικές της Άγκυρας. Με λίγα λόγια καθαρές κουβέντες στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Επιπρόσθετα θέλω η λύση να με κάνει να πιστεύω ότι σταδιακά μεν, αργά ίσως αλλά σταθερά, θα φέρνει συμβίωση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Αν δεν το φέρνει αυτό δεν είναι κάτι που θέλω. Μόλις το πω αυτό αρχίζει ένας χορός από την ανάποδη. Αυτός δεν θέλει λύση. Λες και υπάρχει πλεόνασμα υποστηρικτών της λύσης και σπεύδουν να απομειωθούν κατά ένα. Λες και το να θέλεις λύση πρέπει να επιδιώξεις λύση αντίθετη με την βαθιά σου πίστη στο κοινό μέλλον. Μα ακριβώς αυτό δεν είναι η πεμπτουσία ενός κοινού μέλλοντος; Να το επαναλάβω για να προλάβω παρανοήσεις.
Σταδιακά μεν, αργά ίσως αλλά σταθερά, να φέρνει συμβίωση.
Τέλος, δεν πρέπει κανείς να μελετήσει και τους κινδύνους από μια νέα κατάρρευση; Όταν ο κόσμος, η διεθνής κοινότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν όλοι αυτοί σφυρίξουν λήξη, ποιοι κίνδυνοι επικρέμανται; Αυτούς του κινδύνους δεν πρέπει να τους μετρήσουμε; Δεν πρέπει να βάλουμε στη ζυγαριά από τη μια τους κινδύνους της λύσης και από την άλλη τους κινδύνους της μη λύσης;
Είναι αδύνατον να μετρήσουμε σοβαρά και υπεύθυνα;
Και δεν πρέπει πρώτοι οι θιασώτες του «άστε τα πράγματα ως έχουν» να επιχειρήσουν μια πρόβλεψη για το μέλλον χωρίς λύση;
Πως όμως να γίνει αυτό όταν ουδείς παραδέχεται δημόσια πως αυτή είναι η θέση του.
Με αυτή τη λογική, εκτίθεται πάντα αυτός του παρουσιάζει τη θέση του. Όποιος κρύβεται, προστατεύεται. Δεν προστατεύει όμως την πατρίδα του.
Πιστεύω πως οι επόμενοι έξι μήνες θα καθορίσουν το μέλλον των Κυπρίων για το υπόλοιπο του αιώνος.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
