Η κρίση στην ΑΟΖ ήταν προβλέψιμη;

Του Θεοχάρη Μασούρα*

Η διορατικότητα είναι το βασικότερο ατού που πρέπει να χαρακτηρίζει τον ηγέτη. Όταν, όμως, πρόκειται για πολιτικό ηγέτη, είναι απαραίτητη. Πρέπει δηλαδή ο πολιτικός να προβλέπει τις συνέπειες κάθε του ενέργειας και να παίρνει προληπτικά μέτρα. Πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη το διαχρονικό αξίωμα ότι είναι ο ισχυρός, που επιβάλλει το «δίκαιό» του, ενώ ο ανίσχυρος εισπράττει απλώς ευχολόγια!

Οι εκλογές για την προεδρία ανήκουν πλέον στην ιστορία. Η ελληνοκυπριακή κοινότητα έδωσε ισχυρή εντολή στον Νίκο Αναστασιάδη να χειριστεί το Κυπριακό και τα άλλα προβλήματα εσωτερικής διακυβέρνησης. Ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης έλεγε πως «κάθε λαός είναι υπεύθυνος για την ηγεσία του και συνεπώς είναι υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο τόπος». Μπροστά, βέβαια, στην προκλητική στάση της Τουρκίας, που απαγορεύει στην Κύπρο να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όλα τα κόμματα οφείλουν να υψώσουν ασπίδα βοηθείας στον Πρόεδρο, παραμερίζοντας δικαιολογημένες πικρίες από το σχηματισμό ενός αμιγώς συναγερμικού Υπουργικού.

Οι όποιες πικρίες πρέπει να καταχωνιαστούν, γιατί πάνω απ’ όλα είναι η Κύπρος και η υπερίσχυση του δικαίου της ανίσχυρης Κύπρου, ώστε να μην τελεσφορήσει το «δίκαιο» της ζούγκλας, της πανίσχυρης Τουρκίας.

Ουδείς στη διεθνή σκακιέρα αμφισβητεί ότι η στάση της Τουρκίας είναι προκλητική και ότι ο Ερντογάν συμπεριφέρεται ως σουλτάνος.

Ουδείς επίσης αμφισβητεί ότι όταν η παρούσα κρίση ξεπεραστεί, η Τουρκία θα αναζητήσει άλλους τρόπους για να δημιουργήσει νέα κρίση! Παράλληλα, όμως, η τωρινή κρίση πρέπει να καταστήσει τον Πρόεδρο πιο πραγματιστή και να κατανοήσει πως ούτε οι διπλωματικές σχέσεις, ούτε οι πολυμερείς κρατικές συμφωνίες, ούτε η συμμετοχή στην Ε.Ε., ούτε οι πετρελαϊκοί κολοσσοί μπορούν να απαλλάξουν την Κύπρο από τις αυθαιρεσίες της γείτονος χώρας.

«Μόνο με συνέχιση των συνομιλιών, από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντανά, για επίλυση του Κυπριακού θα πάψει η Τουρκία να απειλεί». Η θέση αυτή ανήκει στο ΑΚΕΛ και είναι η ορθότατη.

Ο Πρόεδρος, λοιπόν, οφείλει να διαβουλευθεί με τον Ακιντζί και αφού συμφωνήσουν, να ζητήσουν την παρέμβαση Γκουτέρες για επίλυση του Κυπριακού.

Μην ολιγωρήσετε κύριε Πρόεδρε, να αποταθείτε στον Γ.Γ. του ΟΗΕ, γιατί η στασιμότητα αποβαίνει σε βάρος της Κύπρου και στο τέλος θα μας επιβληθεί από έξωθεν η υπαναχώρηση! Σίγουρα θα θυμάστε εκείνο το περιβόητο σλόγκαν, κατά το β΄ γύρο της εισβολής, ότι «αι ημέτεραι δυνάμεις αναδιπλώνονται ομαλώς», ενώ ο τουρκικός στρατός προήλαυνε! Ο διορατικός ηγέτης, λοιπόν, οφείλει να γνωρίζει μέχρι ποιου σημείου φθάνει το είναι του και κυρίως πότε πρέπει να αναδιπλωθεί. Στο κάτω – κάτω πόση σημασία έχει εάν η Τουρκία εκδώσει ή όχι νέα NAVTEΧ; Μήπως με τις έως τώρα πειρατικές της ενέργειες δεν έστειλε το μήνυμα ότι είναι το αφεντικό των υδρογονανθράκων;

Παρόλο που το άρθρο γράφτηκε μετά την έκδοση της δεύτερης NAVTEX, εντούτοις διατήρησε την αρχική του γραφή, γιατί κακώς δόθηκε σημασία στο ορόσημο της 22ας Φεβρουαρίου, ημερομηνία που θα έληγε η πρώτη τουρκική NAVTEX!

Κύριε Πρόεδρε, την έλλειψη διορατικότητας μπορείτε να τη χειριστείτε με τους συνεργάτες σας. Εκείνο, όμως, που προέχει είναι να εξηγήσετε στο λαό, και κυρίως τους οπαδούς σας, τι σημαίνει διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, τι σημαίνει ιστορικός συμβιβασμός και γιατί η συνέχιση της εθνοκαπηλίας οδηγεί στην τουρκοποίηση! Η θέση του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου του Γλαύκου Κληρίδη, Μιχάλη Παπαπέτρου, ότι η κρίση στην ΑΟΖ είναι κρίση του Κυπριακού, είθε να γίνει ο μπούσουλας της πολιτικής σας.

*Φιλόλογος, πρώην διευθυντής

σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης