Η μη λύση πρέπει να μας τρομάζει και όχι να μην μας ενοχλεί

Του Σπύρου Χατζηγρηγορίου*

Τις σκέψεις αυτές τις παραθέτω πιο κάτω γιατί με ενόχλησε αφάνταστα η πρόσφατη δήλωση από πολλούς, συμπεριλαμβανομένου και του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου του Β΄ ότι «η μη λύση δεν πρέπει να μας ενοχλεί καθόλου γιατί μια κακή λύση θα φέρει ατέλειωτες συμφορές στο λαό μας».

Δικαιολογούν την συνέχιση της κατοχής από τον φόβο τους ότι η επίτευξη μιας λύσης Δ.Δ.Ο. η οποία θα μας απελευθερώνει από το στάτους κβο, στον οποίον έχουν συνηθίσει, δεν σκέφτονται τα δεινά που η σημερινή κατάσταση εγκυμονεί.

Για την μεγάλη πλειοψηφία των συμπατριωτών μας η κατοχή δεν είναι μόνο μια απεχθής θέση αλλά και ένας εφιάλτης που βασανίζει συνεχώς τον νουν και την καρδιά μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας και πολλούς άλλους ανά το παγκόσμιο, που όχι μόνο ασχολούνται με το κυπριακό αλλά χρηματοδοτούν την μη λύση με εκατομμύρια ευρώ ετησίως, εδώ και πάνω από μισό αιώνα. Μήπως δεν διανοούνται ότι δεν είναι δυνατό. Παραμικρή πιθανότητα να υπάρξει εκλελεγμένος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας που να συμφωνήσει σε λύση η οποία να είναι χειρότερη από το στάτους κβο.

Τι έχουμε σήμερα και ποιος ο κίνδυνος διαγράφονται με τη συνέχιση της κατοχής. Το στάτους κβο δεν μπορεί να παραμένει ως έχει. Τίποτε στη ζωή δεν μένει μόνιμα στάσιμο. Ακόμα και αυτή η γη κινείται. Τίποτε δεν είναι σίγουρο και μόνιμο εκτός από το θάνατο και οι φόροι.

Πρέπει να μελετούμε και να προβληματιζόμαστε για το μέλλον και να διδασκόμαστε από το παρελθόν. Η Τουρκία σήμερα είναι η δέκατη μεγαλύτερη στρατιωτική και η 17η οικονομική δύναμη παγκοσμίως.

Μπορεί να προελάσεις και να καταλάβεις το υπόλοιπο μέρος της χώρας μας με την πιο ασήμαντη δικαιολογία. Άλλωστε το απέδειξε το καλοκαίρι του 1974και δεν έκαμε μέχρι σήμερα κανένα βήμα προς τα πίσω.

Η συνέχιση της κατοχής και η παραμονή 40.000 κατοχικών στρατευμάτων στην χώρα μας έπρεπε να μας ενοχλεί αλλά και να μας επαγρυπνεί.

Πρόσθετα η Τουρκία έχει φέρει ένα εκατομμύριο έποικους στη χώρα μας και μπορεί να φέρει, με σχετική ευκολία, ακόμα ένα εκατομμύριο, από τα βάθη της Ασίας, έτσι που να διαθέτει μια άνετη πλειοψηφία στην πατρίδα μας.

Υπάρχει προηγούμενο στις μετακινήσεις πληθυσμών. Ένα προηγούμενο που σπαράζει την καρδιά μας είναι αυτό της Κωνσταντινούπολης η οποία το 1453, ημέρας άλωσης του Βυζαντίου, είχε 2000 κατοίκους ενώ σήμερα έχει 17 εκατομμύρια κατοίκους.

Αυτό από μόνο του εξηγεί γιατί ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερτογάν προκαλεί και δηλώνει ότι όλοι οι Έλληνες, πρώην κάτοικοι της πόλης, είναι ελεύθεροι να επιστρέψουν.

Δεν θα κουραστώ να γράφω και να μιλώ για το ημερήσιο κόστος της μη λύσης.

Όσοι δεν δέχονται τον προβλεπόμενο συμβιβασμό που επιδιώκεται στις ενδοκυπριακές συνομιλίες, ισχυρίζονται ότι τα επικίνδυνα σενάρια που υποστηρίζουμε εμείς που επιζητούμε λύση του Κυπριακού, το συντομότερο δυνατό, ζημιώνουν τον τόπο μας και το λαό μας. είμαστε «ναιναίκηδες», έχουμε μειωμένη εθνικήν αντίσταση, γιατί είναι δυνατό, όπως ισχυρίζονται, να δημιουργηθούν νέες διεθνείς συγκυρίες που θα μας βοηθήσουν στο να διαπραγματευθούμε από ισχυρότερη βάση.

Δεν θα ασχοληθώ λεπτομερώς ούτε με το ημερήσιο κόστος που συνεπάγεται η μη λύση του Κυπριακού όμως είναι γνωστό ότι 12 περίπου άνθρωποι μεταβαίνουν κάθε μέρα στον παράδεισο, χωρίς δικαίωμα επιστροφής και χωρίς να γνωρίσουν τη χαρά να δουν επανενωμένη την πατρίδα τους.

(β) Πρόσθετα πολλά εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται καθημερινά σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς χωρίς να βλέπουμε φως στην άκρη της σήραγγας.

(γ) Χιλιάδες εργατοώρες σπαταλούνται από νέους μας με υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά ενώ θα μπορούσαν να εργοδοτηθούν ενωρίτερα από τη βιομηχανική παραγωγή της ζωής.

(δ) Λύπη και στέρηση του δικαιώματος επιστροφής στις ρίζες τους Ε/Κ και Τ/Κ που υποφέρουν τώρα και πολλές δεκαετίες.

(ε) Η νέα μελέτη δυνατό να υπολογίσει και συμπεριλάβει τα αναμενόμενα ημερήσια έσοδα που θα επιφέρει (the foregone daily income) η επανένωση της οικονομίας της χώρας μας.

Δεν θα επιμετρήσω ούτε τη θλίψη, απογοήτευση και τον πόνο που πολλοί από εμάς φοβούνται ότι ο «Θεός» θα μας καλέσει κοντά του, ανά πάσα στιγμή, είμαι 85 ετών, και επείγομαι να δω την πατρίδα μου επανενωμένη.

Αυτό όμως, το επίμαχο θέμα του ημερήσιου κόστους της μη λύσης θα πρέπει να τύχει ξεχωριστής μελέτης.

*Λογιστής – Ελεγκτής

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy