Η ώρα της Αριστεράς

Του δρος Ιωάννη Σ. Χριστοδούλου*

Τα τελευταία χρόνια το χρώμα της Κύπρου τείνει από γκριζοπράσινο να γίνει κιτρινόμαυρο. Κίτρινο των φιλελεύθερων τοξικών επιταγών άλωσης της οικονομίας, που ενέσκηψαν από την Ευρώπη, και μαύρο της πολιτικής λαίλαπας που σαρώνει έσωθεν ό,τι απομένει από το πράσινο μιας ελπίδας που φυλλοροεί ημέρα με την ημέρα.

Ο,τι συνείχε τον κοινωνικό ιστό στην Κύπρο ήταν το αυθόρμητο αίσθημα ότι δεν μπορεί τα δεινά μετά την εισβολή να συγκριθούν με την καταστροφή που συντελέστηκε το 1974. Ενα πείσμα, λοιπόν, μια άρνηση εύλογη να υποκύψουν οι Κύπριοι στις δυσκολίες, μια ετοιμότητα να ξεγελάσουν τις συγκυρίες, ήταν καθοριστικά για την πορεία μέχρι τώρα.

Τώρα, όμως, οι ισχνές ούτως ή άλλως δυνάμεις των πολιτών να αφομοιώσουν και να αντιπαλέψουν τη δυσμένεια της εποχής, συρρικνώθηκαν δραματικά. Είναι τέτοιες ώρες που οι πολίτες προσβλέπουν στην Αριστερά. Οταν ούτε τα προσχήματα δεν κρατιούνται για την επιβολή της ανέχειας, στο όνομα της ανάπτυξης, τότε μόνο ο απροκάλυπτος αριστερός λόγος και η απροσχημάτιστη αριστερή δράση μπορεί να ισορροπήσει το κλυδωνιζόμενο κοινωνικό σκαρί, προτού τα κύματα του κατακλυσμικού καπιταλισμού να το βυθίσουν.

Το ΑΚΕΛ, που στηρίζει από αριστερά τον πολίτη που καταρρέει στα δεξιά, δεν υπόσχεται τίποτα λιγότερο. Σ’ έναν κόσμο που δεν επιτρέπεται στα κράτη να παράγουν οικονομία, που οι πολίτες δεν ελπίζουν στην πάταξη της μονοπωλιακής ασυδοσίας, είμαστε υποχρεωμένοι να ενισχύσουμε την ένταση της φωνής και της πολιτικής μας πράξης. Η ισχύς του ΑΚΕΛ στο κοινοβούλιο δεν θα σημάνει την άρδην ανατροπή των αντίξοων οικονομικο-κοινωνικών δεδομένων. Θα αποτρέψει, όμως, ένα ισχυρό ΑΚΕΛ, την περαιτέρω αποσάθρωση των δομών του κοινωνικού κράτους, και θα βάλει τη βάση για τη σταδιακή επανοικοδόμησή του.

Για πρώτη φορά, ίσως, οι πολιτικοί συσχετισμοί στο κυπριακό κοινοβούλιο θα επιδράσουν τόσο καθοριστικά στην καθημερινή ζωή των πολιτών. Η επιστροφή στις χρηματαγορές θα γίνει απαρχή για τις εξής καθοριστικές εξελίξεις:

α) οι εκποιήσεις περιουσιών υποθηκευμένων για δάνεια που δεν εξυπηρετούνται θα επισπευσθούν για να εξυπηρετηθεί η επένδυση του συσσωρευμένου κεφαλαίου όσων αισχροκερδούσαν με την ευκαιρία της κρίσης.

β) Οι κεφαλαιοκράτες, εγχώριοι και ξενόφερτοι, θα επενδύσουν σε μεγάλες επιχειρήσεις. Οι όροι εργασίας, όμως, για τους «τυχερούς» ανέργους που θα βρουν, τελικά, δουλειά, θα είναι όροι υποδούλωσης και αναξιοπρέπειας. Εχει σημασία οι άνθρωποι αυτοί να μπορούν να υπολογίζουν σε νομοθετικές πρόνοιες φιλικές προς τους εργαζομένους.

Ποιοι θα επιτελέσουν και θα καθορίσουν το τιτάνιο νομοθετικό έργο στις καινοφανείς για την Κύπρο κοινωνικές συνθήκες; Βουλευτές που από πεποίθηση και ιδεολογία δεν αξιολογούν ως σημαντικούς τους εργαζομένους για την ανάπτυξη και την κερδοφορία; Προφανώς όχι!

Μια διελκυστίνδα θα λάβει χώρα. Από τη μια θα φροντίζουν για την «απρόσκοπτη επιχειρηματικότητα» οι εξυπηρετητές των απαιτήσεων των ισχυρών οικονομικά ιδιωτών. Από την άλλη θα πιέζουν για την προστασία των εργαζομένων εκείνοι που είναι ταγμένοι στη δικαίωση του δικαιώματος των πολιτών στην ίδια τους τη ζωή. Οι πολίτες (δεν έχουν παρά) να διεκδικήσουν, με την ψήφο τους, τη διάσωση της ζωής και της αξιοπρέπειάς τους.

*Λέκτορας Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Κύπρου,
υποψήφιος βουλευτής Λευκωσίας ΑΚΕΛ-Αριστερά – Νέες Δυνάμεις

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy