Η πρόταση των πέντε Προέδρων εμβάθυνση του νεοφιλελευθερισμού*

Του Νεοκλή Συλικιώτη*

Οι πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται από τους κυρίαρχους κύκλους της ΕΕ έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο αυτού του συστήματος εκμετάλλευσης. Η πρόταση των πέντε προέδρων των θεσμών της ΕΕ, δεν είναι τίποτα λιγότερο από την προσπάθεια εμβάθυνσης του νεοφιλελευθερισμού με αφορμή την κρίση.

Η συγκεκριμένη πρόταση δημιουργεί «καθεστώτα Τρόικας» σε κάθε κράτος μέλος της ευρωζώνης (τις ούτω καλούμενες «αρχές ανταγωνιστικότητας), μέσω των  «Συμβουλίων ανταγωνιστικότητας» τα οποία θα εγκατασταθούν στα κράτη μέλη. Αυτά, θα έχουν το ρόλο να πιέζουν τους μισθούς προς τα κάτω συνδέοντας την αύξηση τους με την αύξηση της παραγωγικότητας. Επίσης θα δημιουργούν μηχανισμούς διαπραγμάτευσης των μισθών σε εταιρικό επίπεδο, διαλύοντας έτσι συλλογικές συμβάσεις και το θεσμό της συλλογικής διαπραγμάτευσης.

Επίσης προτείνεται τόσο η εμβάθυνση της οικονομικής όσο και της δημοσιονομικής ένωσης της ευρωζώνης. Η οικονομική ένωση προβλέπει ένα κοινό ταμείο εξυγίανσης, ύψους 55 δις ευρώ, τα οποία θα δώσουν οι τράπεζες. Όμως ενα τέτοιο ποσό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καλύψει τις ανάγκες διάσωσης των μεγάλων τραπεζών της ευρωζώνης σε περίπτωση κρίσης. Την ίδια ώρα όμως, αφήνονται οι τράπεζες να κερδοσκοπούν εις βάρος των λαών. Πέραν από την προτεινόμενη οικονομική ένωση, η δημοσιονομική ένωση προωθεί ένα κοινό υπουργείο οικονομικών για την ευρωζώνη. Αυτό θα μεταφέρει όλες τις εξουσίες στις Βρυξέλλες επιβάλλοντας έτσι περισσότερη λιτότητα, και απαγορεύοντας στα κράτη μέλη να ασκήσουν τη δική τους οικονομική πολιτική. Τέλος μέσω της εμβάθυνσης μιας πολιτικής Ένωσης όργανα όπως το Γιούρογκρουπ θα νομιμοποιηθούν αυτόματα.

Στην Κύπρο μετά από 3 χρόνια νεοφιλελεύθερης επίθεσης μέσω του μνημονίου, η κυβέρνηση και το Γιούρογκρουπ διαφημίζουν ένα “success story”. Τα αποτελέσματα του όμως είναι 65.000 άνεργοι (ή το 16% του πληθυσμού) χωρίς να υπολογίζονται οι μή εγγεγραμμένοι άνεργοι, και όσοι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Επίσης σχεδόν ένας στους 4 κύπριους ζεί στα όρια της φτώχιας, και περισσότερα από 60.000 άτομα (ή 13.4% του πληθυσμού) σιτίζονται στα κοινωνικά παντοπωλεία.  Την ίδια ώρα, το μνημόνιο συνεχίζεται ανεπίσημα, αφού η Κύπρος είναι σε επιτήρηση μέχρι το 2031 ή μέχρι να πληρώσει το 75% του χρέους της στους δανειστές της. Στην Πορτογαλία και την Ισπανία τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. Παρόλες τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και μνημονίων που τους επιβλήθηκαν, και που τις έφεραν στη χειρότερη κοινωνική κατάσταση, τώρα το ECOFIN τις απειλεί με κυρώσεις. Η Ελλάδα βίωσε το χειρότερο εκβιασμό από το Γιούρογκρουπ και τελικά ενέδωσε στους δανειστές.

Τα πιο πάνω παραδείγματα φέρνουν στο προσκήνιο το ερώτημα για το μέλλον και την αρχιτεκτονική της ευρωζώνης αφού μέσα στα πλαίσια της είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να προωθηθούν κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Η ευρωζώνη και η πρόταση των πέντε προέδρων χρησιμοποιούνται ακριβώς για την προώθηση του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονιακών πολιτικών σκληρής λιτότητας, διαλύοντας έτσι κάθε ελπίδα και κοινωνική ανάπτυξη ή ακόμα και δημοκρατία. Ως ΑΚΕΛ είμαστε ξανά έτοιμοι να συζητήσουμε την επαναφορά της κυριαρχίας στα κράτη μέλη για να σπρώξουμε προς την κατεύθυνση εκείνων των κοινωνικών αλλαγών που θα δώσουν πίσω στο λαό την αξιοπρέπεια του, ενισχύοντας το κοινωνικό κράτος, προωθώντας κοινωνική ασφάλιση, συλλογικές συμβάσεις, και φέρνοντας κοινωνική ανάπτυξη. Δεν υπάρχουν απλές λύσεις. Συζητούμε ξανά όλες τις δυνατές εναλλακτικές, αλλά την ίδια ώρα συνεχίσουμε να παλεύουμε δίπλα στους εργαζομένους, το εργατικό κίνημα, και τα κόμματα της αριστεράς στην Ευρώπη ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό.  Για τα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαών μας.

*το άρθρο αποτελείται από αποσπάσματα της ομιλίας του ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ με θέμα την πρόταση των πέντε προέδρων, στο καλοκαιρινό πανεπιστήμιο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

*Ευρωβουλευτής