Η Συρία μέσα από τα μάτια ενός Σύρου νέου

 Ο πόλεμος, η προσφυγιά, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η νέα Μέση Ανατολή  

Του Δημήτρη Στρατή

Ενα νέο ατέλειωτο αιματοκύλισμα συντελείται στη γειτονιά μας, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η Συρία σήμερα δέχεται ταυτόχρονα ανοικτές ή και συγκαλυμμένες επιθέσεις από διάφορες χώρες. Από τις δυτικές ευρωπαϊκές χώρες, την Τουρκία, το Ισραήλ, αλλά και από γειτονικές της χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Ο εμφύλιος σπαραγμός μετρά ήδη πάνω από 250.000 νεκρούς, εκ των οποίων 2,5 χιλιάδες είναι παιδιά κάτω των 10 ετών. Οι πρόσφυγες έχουν ξεπεράσει τα 4 εκατομμύρια, ενώ άλλα 7 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες μέσα στην ίδιά τους την πατρίδα.

Συναντηθήκαμε με ένα νέο από τη Συρία, κάτοικο Συρίας, ονόματι Wessam Kahel, ο οποίος βρέθηκε στην Κύπρο για το συνέδριο της ΕΔΟΝ και είναι υπεύθυνος των διεθνών σχέσεων της συριακής κομμουνιστικής νεολαίας. Συζητήσαμε μαζί του για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα του και για τον αγώνα του Συριακού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Wessam Kahel εξηγεί το ρόλο και τους απώτερους σκοπούς του ιμπεριαλισμού στην περιοχή, καθώς και τις βασικές αιτίες της προσφυγοποίησης εκατομμυρίων συμπατριωτών του.

 

Πόλεμος, τρομοκρατία, άγρια προσφυγιά

Οι συνθήκες στη Συρία, εξηγεί ο Kahel, διαφέρουν από πόλη σε πόλη. Στο εσωτερικό αρκετών μεγάλων πόλεων όπως η πρωτεύουσα Δαμασκός, κομμάτι του Αλέππο, στη Λατάκεια, στη Χάμα, ο στρατός ελέγχει την κατάσταση και υπάρχουν συνθήκες μερικής ειρήνης. Σε άλλες τοποθεσίες όμως, κυρίως προς το βορρά, κοντά στην Τουρκία, αλλά και στο νότο όπου βρίσκεται η πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους, η Ράκκα, αλλά και κοντά στο Ισραήλ και την Ιορδανία, η κατάσταση διαφέρει. Αυτά τα μέρη ελέγχονται από τις τρομοκρατικές οργανώσεις, κυρίως το Ισλαμικό Κράτος (ή Daesh στα Αραβικά), το Μέτωπο αλ Νόστρα, καθώς και από την οργάνωση Ισλαμικός Στρατός που στηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία. Οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους εξαναγκάζουν τους κατοίκους των περιοχών που ελέγχουν να ακολουθούν τις δικές τους παραδόσεις, τα πιστεύω καθώς και τον τρόπο ζωής τους. Τους εξαναγκάζουν να συντηρούν το στρατό ή ακόμα και να πολεμούν ενάντια στο συριακό στρατό.

Ο νόμος του Ισλαμικού Κράτους επιβάλλεται με τη βία των όπλων. Σε αρκετές περιπτώσεις όποιος αρνηθεί να πολεμήσει για λογαριασμό των ανταρτών, θανατώνεται. Σε αυτές τις περιοχές, η ζωή είναι τρομακτική και δύσκολή, έτσι μεγάλο μέρος των πληθυσμών αυτών προσφυγοποιείται και μεταφέρεται στις περιοχές που ελέγχει η συριακή κυβέρνηση. Ουσιαστικά οι περιοχές που ελέγχονται από το Ισλαμικό Κράτος είναι ερημικές περιοχές και πλέον έχουν μειωθεί οι πληθυσμοί που ζουν εκεί. Συνολικά, περισσότερο από το 50% των πληθυσμών που ελέγχονται από το Ισλαμικό Κράτος έχει προσφυγοποιηθεί, λόγω των άθλιων συνθηκών που επιβάλλει.

 

Η «νέα μεγάλη Μέση Ανατολή» ο απώτερος στόχος

Η αιματηρή επίθεση στη Συρία αποτελεί μέρος ενός σχεδίου του ιμπεριαλισμού για τη «νέα μεγάλη Μέση Ανατολή». Μέσα από αυτό το σχέδιο οι ΗΠΑ, έδωσαν το ελεύθερο σε αρκετές χώρες της περιοχής να εισβάλουν με διάφορους τρόπους στη χώρα. Η Τουρκία, την οποία οι Σύροι κομμουνιστές αποκαλούν «ο δηλητηριώδης κυνόδοντας του ΝΑΤΟ», αλλά και «τα βασίλεια του πετρελαίου» όπως αποκαλούν τη Σαουδική Αραβία και Κατάρ έχουν μπει στην πρώτη γραμμή της υλοποίησης αυτού του σχεδίου. Στόχος τους είναι να δημιουργηθούν μια σειρά μικρών κρατών, που θα είναι αδύναμα, φτωχά, με κόσμο που να πεινά και θα υποφέρει. Αυτά τα μικρά κράτη θα βρίσκονται σε μία συνεχή διένεξη μεταξύ τους, ούτως ώστε να κυριαρχούν οι ιμπεριαλιστικές χώρες και κυρίως το Ισραήλ. Ιδιαίτερα το Ισραήλ, υποστηρίζει ο Wessam Kahel, δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις απλά ως θεατής, αλλά συμμετέχει με στρατιωτικές επιχειρήσεις, ούτως ώστε να βοηθηθούν οι αντικαθεστωτικοί στο έργο τους εναντίον της κυβέρνησης.

 

Γιατί όλοι εναντίον της Συρίας;

Ολος αυτός ο θυμός και η επιθετικότητα κατά της Συρίας οφείλεται στο γεγονός ότι η χώρα για χρόνια έχει γίνει ένα προπύργιο για την αντιμετώπιση της επέκτασης των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή, ενώ στήριξε τα «κινήματα της αραβικής αντίστασης». Ξεκινώντας από την υποστήριξη της παλαιστινιακής αντίστασης και του αγώνα του παλαιστινιακού λαού για να ανακτήσει τα νόμιμα δικαιώματά του, στέκεται επίσης στο πλευρό της ιρακινής αντίστασης ενάντια στην εισβολή των ΗΠΑ. Η Συρία στηρίζει επίσης την αντίσταση του Λιβάνου ενάντια στην ισραηλινή κατοχή. Η στήριξη στα κινήματα αυτά προκάλεσε την οργή του ιμπεριαλισμού που εισέβαλε στη Συρία προκαλώντας εκατόμβες νεκρών, πρόσφυγες και ένα εμφύλιο πόλεμο χωρίς προηγούμενο.

 

Οι Δυτικοί δεν βομβαρδίζουν τον ISIS

Σύμφωνα με τον αντιπρόσωπο της Συριακής Κομμουνιστικής Νεολαίας οι δυτικές και ευρωπαϊκές δυνάμεις, όπως η Γαλλία και οι ΗΠΑ, δεν πλήττουν ουσιαστικά το Ισλαμικό Κράτος. Οι βομβαρδισμοί γίνονται εδώ και μήνες και θέλουν να δείξουν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες ότι συμμετέχουν ενεργά στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Η τεράστια διαφορά φαίνεται με μία σύγκριση με τους Ρώσους, οι οποίοι μέσα σε μερικές μέρες έπληξαν σοβαρά τον ISIS- για τα δικά τους συμφέροντα βέβαια, λέει ο συνομιλητής μας. Ο συριακός στρατός κατάφερε να ελέγξει αρκετές πόλεις λόγω των ρωσικών βομβαρδισμών. Τα πεπραγμένα του ιμπεριαλισμού προκαλούν καθημερινά τους θανάτους των προσφύγων στη θάλασσα, με τη διεθνή κοινότητα να παρακολουθεί με απάθεια. Για να λυθεί ένα ζήτημα, αναφέρει ο Kahel, πρέπει να γνωρίζει κανείς τα αίτιά του. Πρώτα και κύρια οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σκορπούν το θάνατο και τις καταστροφές. Κατά δεύτερο, είναι η προπαγάνδα των ισχυρών ηγετών των ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Μέρκελ, για τον παράδεισο της Ευρώπης, στον οποίο οι Σύροι μπορούν να βρουν δουλειά και στέγη, αλλά βιώνουν την άγρια εργασιακή εκμετάλλευση. Σε ένα τρίτο επίπεδο είναι τα νεοφιλελεύθερα μέτρα της κυβέρνησης της Συρίας, που προκαλούν την εξαθλίωση και τη φτώχεια. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο συριακός λαός δίνει τον δικό του αγώνα για επιβίωση, δουλειά, παιδεία και υγεία.

 

«Η Συρία δεν λυγίζει»

Με το σύνθημα «Η Συρία δεν λυγίζει»,  οι Σύροι κομμουνιστές παλεύουν για να κρατήσουν το λαό της χώρας τους, δίνοντας τη μάχη ενάντια στον διεθνή ιμπεριαλισμό. Ενα σύνθημα που πρωτοειπώθηκε από τις διδαχές του Khaled Bagdash, ιστορικού ηγέτη του του Κομμουνιστικού Κόμματος της Συρίας. Το σύνθημα αυτό δεν προέκυψε από τον πόλεμο, αλλά είναι χαρακτηριστικό των διαχρονικών αγώνων των Σύρων Κομμουνιστών. Ακόμα και στις περιοχές που ελέγχονται από τη συριακή κυβέρνηση υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες σε οικονομικό επίπεδο, λόγω των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολουθούνται. Υπάρχει μεγάλη ακρίβεια στις τιμές ακόμα και στα βασικά αγαθά. Ο αγώνας του Κομμουνιστικού Κόμματος εστιάζεται στο να παραμείνει ζωντανό το συριακό κράτος και ο λαός, να παραμείνει ο κόσμος της Συρίας πιστός στο πατριωτικό του καθήκον, κρατώντας τη χώρα ζωντανή. Για τους Σύρους κομμουνιστές ωστόσο, αυτό το καθήκον δεν αφορά μόνο τη Συρία, είναι και διεθνιστικό, καθώς θεωρούν πως η Συρία αποτελεί προκεχωρημένο οχυρό ενάντια στον διεθνή ιμπεριαλισμό. Γίνεται προσπάθεια για στήριξη του λαού της Συρίας στα βασικά του προβλήματα, έτσι ώστε, παρά τις αντιξοότητες και τον πόλεμο, να παραμείνει στη χώρα του.

 

Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα της συριακής νεολαίας…

Το δεύτερο μέρος του αγώνα των Σύρων κομμουνιστών αφορά την οικονομική και κοινωνική πολιτική. Κάτω από το σύνθημα «Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα της συριακής νεολαίας» αγωνίζονται για βασικά δικαιώματα όπως αυτό στην παιδεία, τη μόρφωση, την υγεία και τη δουλειά, που δεν είναι εξασφαλισμένα. Πιστεύουν πως ο ίδιος ο λαός θα μπορούσε ευκολότερα να αντισταθεί στα διάφορα ιμπεριαλιστικά σχέδια κατά της Συρίας, αν καλύπτονταν πρώτα οι βασικές του ανάγκες. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο αντιστέκονται στα διάφορα μέτρα της κυβέρνησης που έχουν νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα. Η προσπάθεια εστιάζεται κυρίως στη διατήρηση των κεκτημένων του λαού, αλλά εκεί και όπου είναι εφικτό γίνεται προσπάθεια για κατάκτηση περισσότερων δικαιωμάτων τόσο στην πόλη όσο και στην ύπαιθρο. Ζητούν δουλειά με δικαιώματα ιδιαίτερα για τη νεολαία. Μια από τις κύριες δραστηριότητες της νεολαίας είναι η συμμετοχή στις φοιτητικές ενώσεις, μέσω των εκπροσώπων τους. Η προσπάθεια εστιάζεται στην αντιμετώπιση προβλημάτων των φοιτητών, αλλά και στη διάδοση των απόψεων του Κομμουνιστικού Κόμματος στους φοιτητές, το οποίο εκπροσωπείται με δύο βουλευτές στο συριακό Κοινοβούλιο.

Ωστόσο, λόγω των συνθηκών πολέμου δεν είναι δυνατή η πραγματοποίηση ταξικών κινητοποιήσεων. Πριν τον πόλεμο η νεολαία πραγματοποιούσε μεγάλο κεντρικό φεστιβάλ, σήμερα γίνεται μόνο περιφερειακά και σε κάποιες πόλεις. Ακόμα και η κορυφαία πολιτιστική εκδήλωση που πραγματοποιούσαν- με καλλιτέχνες, ποιητές και γενικότερα ανθρώπους της τέχνης- πλέον δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Οι Σύροι κομμουνιστές πιστεύουν πως ο κυπριακός λαός έχει ξεκάθαρη εικόνα για το τι συμβαίνει στη Συρία και εκτιμούν την αλληλεγγύη που εκφράζεται με διάφορους τρόπους προς το λαό στη Συρίας. Θεωρούν πως μόνο μέσα από τον κοινό αγώνα των λαών μπορεί να ανατραπεί ο ιμπεριαλισμός και τα όργανά του. «Δεν έχει σημασία τι δυσκολίες αντιμετωπίζουμε», καταλήγει ο Wessam Kahel, «είμαστε σίγουροι για τη νίκη μας, καθώς ο σκοπός μας είναι δίκαιος».