Οι «θαυματοποιοί» και η αλήθεια

Της

Ελένης Μαύρου

Η απερχόμενη κυβέρνηση καταβάλλει εναγωνίως προσπάθεια να πείσει ότι στην οικονομία έχει πετύχει κάτι που μοιάζει με… θαύμα. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Υπουργός Οικονομικών προχθές στη Βουλή, παρουσιάζοντας τον προϋπολογισμό του 2018.

Επικαλέστηκε τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης για να υποστηρίξει το αφήγημά του, προσπερνώντας την πρόσφατη έκθεση των Moody’s όπου καταγράφονται οι προκλήσεις που προκύπτουν από το μονοδιάστατο αναπτυξιακό μοντέλο της και τα ψηλά επίπεδα χρέους της κυβέρνησης, των τραπεζών και των νοικοκυριών.

Επικαλέστηκε τα πλεονάσματα, «ξεχνώντας» να αναφέρει ότι, δυστυχώς, αυτά έχουν επιτευχθεί σε βάρος των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (το ιδιωτικό χρέος έχει φτάσει στο, δυσθεώρητο και μη βιώσιμο, 256% του ΑΕΠ). Η αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας είναι εμφανής, φτάνει να σκεφτούμε την κατακόρυφη μείωση των μισθών μεταξύ 2012-2016, την ώρα που τα συνολικά κέρδη και η φορολογία παρέμειναν αναλλοίωτα. Διερωτάται ακόμα κανείς ποιοι πληρώνουν το success story.

Επικαλέστηκε μια σειρά έργα που «θα» γίνουν, αποφεύγοντας να αναφέρει ότι το δεκάμηνο του 2017, το ποσοστό υλοποίησης των αναπτυξιακών δαπανών ανέρχεται μόλις στο 41%, πιο κάτω ακόμα και από το 43% της αντίστοιχης περιόδου του 2016. Ακόμα και στον συμπληρωματικό προϋπολογισμό που έφεραν άρον-άρον στη Βουλή, αφαιρούν κονδύλια από τον αναπτυξιακό προϋπολογισμό, τα στεγαστικά προγράμματα και τις υποδομές της υγείας, για να καλύψουν τα εκατομμύρια των προεκλογικών τους εξαγγελιών!

Επικαλέστηκε τη μείωση της φορολογίας, «ξεχνώντας» ότι οι αστόχευτες φορολογικές ελαφρύνσεις ωφελούν κυρίως τα πλούσια εισοδηματικά στρώματα (άστε που φαίνονται απρόθυμοι να προχωρήσουν σε μέτρα ουσιαστικής πάταξης της φοροδιαφυγής, όπως φάνηκε και από τις τοποθετήσεις του Εφόρου Φορολογίας πριν λίγες μέρες στη Βουλή).

Αν πείθουν για κάτι, ιδιαίτερα με την παροχολογία των τελευταίων μηνών, είναι ότι τεσσεράμισι χρόνια τίποτε ουσιαστικό δεν έχουν κάνει και τώρα εξαγγέλλουν ότι… θα τα κάνουν όλα. Για να τα ξεχάσουν, αν τους δοθεί η ευκαιρία, την επομένη των προεδρικών εκλογών.

Και επειδή όποτε μιλούμε για τα προβλήματα στην οικονομία καταφεύγουν σε αφορισμούς για την προηγούμενη πενταετία, υπενθυμίζω μόνο τη δήλωση του τότε Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Όλι Ρεν, στο Ευρωκοινοβούλιο (17 Απριλίου 2013) ότι «τα προβλήματα της Κύπρου συσσωρεύτηκαν εδώ και πολλά χρόνια. Στην καρδιά τους βρίσκεται ένας υπερμεγέθης τραπεζικός τομέας… Το βάθος των τραπεζικών προβλημάτων προήλθε από τις φτωχές πρακτικές διαχείρισης κινδύνου. Ήταν τα προβλήματα σ’ αυτές τις τράπεζες που προκάλεσαν τα προβλήματα στα δημόσια οικονομικά και την οικονομική ύφεση και όχι το αντίθετο».

Τα υπόλοιπα είναι για να δικαιολογούν τις αντιλαϊκές πολιτικές τους.

Παρόμοια επιχειρήματα επικαλούνται και κάποιοι εκπρόσωποι του Νικόλα Παπαδόπουλου, ξεχνώντας ότι είναι ο υποψήφιος Πρόεδρος τον οποίο υποστηρίζουν, που χέρι-χέρι με τον Αβέρωφ Νεοφύτου στήριξαν «τους καλύτερους τραπεζίτες στον κόσμο» και στη συνέχεια φρόντισαν να περάσουν όλα τα μνημονιακά και αντιλαϊκά νομοσχέδια της κυβέρνησης.

Το διακύβευμα αυτών των προεδρικών εκλογών όμως δεν αφορά το χθες ή το σήμερα, αλλά το μέλλον. Η εποχή μας απαιτεί πολιτικές που να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα αύριο με μεγαλύτερη ασφάλεια, σταθερότητα και ανάπτυξη. Και η κοινωνική συνοχή είναι η βασικότερη προϋπόθεση για την αναγκαία ανάπτυξη. Χρειαζόμαστε λοιπόν μια κυβέρνηση που να έχει όραμα για τους πολλούς και όχι μια κυβέρνηση που εξυπηρετεί τους λίγους και προνομιούχους. Αυτό μόνο η επόμενη διακυβέρνηση υπό τον Σταύρο Μαλά μπορεί να το διασφαλίσει.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy