Είναι η δημόσια υγεία στον αναπνευστήρα;

Του Μάριου Ιγνατίου*

Δυστυχώς συνηθίσαμε να παραθέτουμε μέσω της αρθρογραφίας μας τα όσα λανθασμένα γίνονται σε μια προσπάθεια να πείσουμε για την ορθότητα των επιχειρημάτων μας και το δίκαιο της απογοήτευσής μας ως ευαισθητοποιημένοι πολίτες.

Η υγεία αποτελεί το κοινωνικό αγαθό, το οποίο έχει χρέος ένα κράτος να παρέχει στους πολίτες του. Για ένα σύγχρονο κράτος, που είναι και ευρωπαϊκό, ο τρόπος διαχείρισης της υγείας, αλλά και το επίπεδο σχέσης των πολιτών με αυτή, σηματοδοτεί το επίπεδο κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και πολιτισμού της κοινωνίας.

Ζω στην Πάφο και αισθάνομαι δυστυχώς ότι τα πιο πάνω δεν συμβαίνουν στο βαθμό που θα θέλαμε όσοι έτυχε να βρισκόμαστε στο δυτικότερο μέρος του νησιού μας. Νιώθω την ίδια στιγμή ότι η Πάφος δεν είναι απλά η εξαίρεση στον κανόνα, αλλά η επιβεβαίωσή του.

Σήμερα, το 2016, στην Κύπρο είναι πασιφανές ότι ζούμε σε μια κοινωνία που η κοινωνική δικαιοσύνη και ο πολιτισμός πάσχουν σοβαρά από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη και Δημοκρατικού Συναγερμού, ειδικά στην Υγεία.

Δυστυχώς αποτελεί κοινή παραδοχή, ακόμη και στελεχών του ΔΗΣΥ, πως η Υγεία είναι στον αναπνευστήρα και πως υπάρχει στασιμότητα στα μεγάλα ζητήματα της αυτονόμησης των νοσοκομείων και της εφαρμογής του ΓεΣΥ. Οι παλινδρομήσεις στο θέμα αυτό είναι συνεχείς, ενώ κατά καιρούς καταγράφονται αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις ακόμη και εντός της ίδιας της κυβέρνησης.

Αυτή τη στιγμή οι εφαρμοζόμενες πολιτικές στην Υγεία χαρακτηρίζονται από την έλλειψη πραγματικού οράματος, μείωση προϋπολογισμών, έλλειψη πολιτικής δράσης και απραξία, με την απαξίωση των κρατικών νοσηλευτηρίων, την εξόντωση του ιδιωτικού τομέα, με εξαίρεση μερικών μεγάλων κέντρων, οδηγώντας στο πολυασφαλιστικό σύστημα υγείας από την πίσω πόρτα. Η κυβέρνηση συνειδητά γονάτισε τον κρατικό τομέα υγείας μειώνοντας τον προϋπολογισμό για την Υγεία κατά μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια.

Αποφεύγω να κτίσω περαιτέρω την επιχειρηματολογία μου στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης και θα περιοριστώ στο να αναφερθώ στο τι ακριβώς εμείς ως ΑΚΕΛ εκτιμούμε πως πρέπει να γίνει στα θέματα Υγείας.

• Επιβάλλεται επιτέλους να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση ποια είναι πραγματικά η πολιτική της θέση για το ΓεΣΥ και να προχωρήσει άμεσα στην Εφαρμογή της Νομοθεσίας του 2001 όπως έχει επικαιροποιηθεί και συμφωνηθεί με όλους τους κοινωνικούς εταίρους το 2012 με κοινωνική συναίνεση.

• Θα πρέπει να ενισχυθεί η ανεξαρτησία, αλλά και ο έλεγχος του οργανισμού ασφάλισης Υγείας για να διασφαλίζεται η χρηστή διοίκηση, η διάκριση εξουσιών και η θωράκιση από πολιτικές παρεμβάσεις στη διαχείριση του ταμείου και από φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς.

• Τα δημόσια νοσηλευτήρια θα πρέπει να ενισχυθούν για να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του ΓεΣΥ. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι τα κρατικά νοσηλευτήρια χρήζουν λειτουργικής αναδιοργάνωσης (διοικητική, οικονομική και επιστημονική), εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης της διαφάνειας των διαδικασιών τους έτσι που να παρέχεται ευελιξία στη λήψη και υλοποίηση αποφάσεων μέσα από ένα σύστημα που θα διασφαλίζει την παροχή ποιοτικής φροντίδας υγείας.

• Χρειάζεται πραγματική αύξηση του προϋπολογισμού για την Υγεία, για να ξεκινήσουμε επιτέλους μια ανθρωποκεντρική και όχι οικονομίστικη μεταρρύθμιση στην Υγεία.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση, έστω και τώρα, οφείλει να αναλογιστεί τις ευθύνες της και να εισέλθει σε έναν ειλικρινή διάλογο με τους νοσηλευτές για αναγνώριση, μεταξύ άλλων, των επαγγελματικών και επιστημονικών τους προσόντων και να σταματήσει να μειώνει, να απαξιώνει και να προσβάλλει τους εργαζομένους στον κλάδο, οι οποίοι υπερβαίνουν εαυτό για να υπηρετούν το λειτούργημά τους.

Ως ΑΚΕΛ αισθανόμαστε μεγάλη ευθύνη και τεράστια υποχρέωση να οδηγήσουμε αυτήν τη διαδικασία μπροστά και να αντισταθούμε στις πολιτικές που μετατρέπουν το δικαίωμα στην υγεία και στη ζωή σε προνόμιο ή ακόμα και πολυτέλεια για τους λίγους. Εχουμε υποχρέωση να προστατέψουμε το ανθρώπινο δικαίωμα της υγείας και θα το κάνουμε με κάθε κόστος, όπως κάνουμε για σειρά ζητημάτων που η Αριστερά προασπίζεται.

Το χρέος μας για τούτο πηγάζει από τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, τους συνανθρώπους μας, την κοινωνία μας. Ολους εμάς που είμαστε τα θύματα της πολιτικής Αναστασιάδη που θέλει την Υγεία κλινικά νεκρή.

*Υποψήφιος βουλευτής Πάφου ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις