Ιούδες και Εσταυρωμένοι

Της Ελένης Μαύρου

Με την ολοκλήρωση της συζήτησης των νομοσχεδίων για το ΓεΣΥ και την αυτονόμηση των δημόσιων νοσοκομείων και την προώθησή τους στην Ολομέλεια της Βουλής για ψήφιση στις 16 Ιουνίου, πολλοί πίστεψαν ότι μετά από 16 περίπου χρόνια (απ’ όταν συμφωνήθηκε, με ευρεία συναίνεση), θα βλέπαμε επιτέλους ένα Γενικό Σύστημα Υγείας να εφαρμόζεται και στον τόπο μας.

Η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη αυτή προσπάθεια πέρασε από χίλια-μύρια κύματα. Από μελέτες επί μελετών, στο πολυασφαλιστικό, στο μίνι-ΓεΣΥ, στο ενδιάμεσο ΓεΣΥ… Κάθε φορά και μια πρόφαση για να δικαιολογηθούν τα πισωγυρίσματα, πίσω από τα οποία κρυβόταν η προσπάθεια να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της υγείας.

Και ξαφνικά, εκεί που φαινόταν ότι φτάναμε στο τέλος του δρόμου, την περασμένη Πέμπτη ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος ανακοίνωσε την πρόθεση του κόμματός του να καταθέσει τροπολογίες, παρά τη συμφωνία ότι αυτό θα γινόταν μέχρι την Τετάρτη 7 Ιουνίου για να δοθεί σε όλους χρόνος να τις μελετήσουν.

Κι αυτό, την ώρα που το ΑΚΕΛ (το μόνο κόμμα που είχε καταθέσει εγκαίρως τροπολογίες) δήλωνε ότι θα αποσύρει τις τροπολογίες του συμβάλλοντας στο κλίμα συναίνεσης για την ψήφιση των δύο μεταρρυθμιστικών νομοσχεδίων της υγείας.

Προηγήθηκαν οι πληροφορίες ότι το ΔΗΚΟ συζητούσε το ενδεχόμενο κατάθεσης τροπολογίας για τριετή αναστολή της αυτονόμησης των νοσοκομείων (κατά συνέπεια και του ΓεΣΥ) και το tweet του Υπουργού Υγείας περί… Ιούδα!

Άρχισαν λοιπόν όλοι να ψάχνουν τον Ιούδα, άλλοι στην ΕΔΕΚ, άλλοι στο ΔΗΚΟ, άλλοι στον ΔΗΣΥ (είναι γνωστή η διαφωνία του Αβέρωφ Νεοφύτου και του Χάρη Γεωργιάδη με τη μορφή του ΓεΣΥ που προωθείται). Η αναζήτηση όμως μπορεί να περιμένει μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή. Άστε που το tweet του Υπουργού είχε μάλλον προληπτικό χαρακτήρα.

Το σημαντικό είναι ότι το σίριαλ ΓεΣΥ δεν τελειώνει εύκολα. Ήδη ο Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου, ο οποίος αρκετές φορές έχει δηλώσει την αντίθεσή του στην εφαρμογή του ΓεΣΥ, έχει συγκαλέσει δημοσιογραφική διάσκεψη για την ερχόμενη Τρίτη.

Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνώντες άφησαν τη δημόσια υγεία να αιμορραγεί. Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσηλευτήρια εδώ και καιρό καταγγέλλουν ότι πλέον τα νοσηλευτήρια έχουν γονατίσει ενώ οι ασθενείς αυξάνονται γιατί πολύς κόσμος δεν έχει πια τη δυνατότητα να πάει σε ιδιωτικά νοσοκομεία.

Το μοντέλο που συμφωνήθηκε για το ΓεΣΥ, προβλέπει ενιαίο σύστημα υγείας, με καθολική κάλυψη, στο οποίο κάθε πολίτης θα εισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του και θα έχει ίση πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίας υγείας, την ώρα που τις χρειάζεται. Η προώθησή του λοιπόν έχει να κάνει με την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που ζουν σε αυτό το νησί, μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις είναι η γραμμή που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο.

Μπορεί οι προεδρικές εκλογές του 2018 να υποχρέωσαν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να στηρίξει το ΓεΣΥ (κάτι πρέπει να έχει να λέει στην προεκλογική περίοδο), ωστόσο μόνο αφελείς θα πίστευαν ότι με την ψήφισή του η μάχη τελειώνει.

Ο δρόμος θα είναι δύσκολος και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την υπόσκαψη της προσπάθειας θα επανέλθουν. Δεν είναι τυχαία, νομίζω, που οι γιατροί επιμένουν στην υλοποίηση των δεσμεύσεων το 2018 και όχι το 2019 όπως προτείνει η κυβέρνηση.

Σε μια περίοδο που ο τόπος περνά μια πραγματική ανθρωπιστική κρίση, η εφαρμογή του ΓεΣΥ πρέπει να είναι η προτεραιότητα και της κυβέρνησης και όλων, χωρίς άλλες παλινδρομήσεις και πισωγυρίσματα. Ας αφήσουμε λοιπόν την αναζήτηση του Ιούδα και ας κοιτάξουμε επιτέλους τους «εσταυρωμένους» – τους ασθενείς, τις οικογένειές τους, τον τόπο.