ΗΠΑ vs Κίνα: Η τιτανομαχία αρχίζει…

Του Αμβρόσιου Προδρόμου*

Οι πρόσφατες εξελίξεις όσον αφορά την παγκόσμια οικονομία και πιο συγκεκριμένα τη διαμάχη μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας για το θέμα των δασμών, απλά αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου και θεωρούμε ότι πολλά ακόμα θα ακολουθήσουν τους επόμενους μήνες. Το όλο θέμα αρχίζει από τη στάση που κρατά ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, στάση που όμως συνάδει απόλυτα με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και οι οποίες ήταν γνωστές στους πάντες. Απλά οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα τις εφάρμοζε. Το Δόγμα Τραμπ ‘America First’ δεν έχει μείνει στα λόγια. Έχει πάρει σάρκα και οστά και αυτό που απομένει να δούμε είναι μέχρι σε ποιο σημείο θα φτάσει αυτή η διαμάχη που άρχισε με τον βασικό οικονομικό αντίπαλο, την Κίνα.

Βασικοί άξονες του Δόγματος Τραμπ είναι:

1. Η προστασία των τοπικών εταιρειών. 2. Η μείωση της ανεξέλεγκτης ροής οικονομικών μεταναστών από το Μεξικό. 3. Η επαναφορά των αμερικανικών εταιρειών από το εξωτερικό με την παροχή φορολογικών κινήτρων 4. Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η μείωση της ανεργίας. 5. Η συγκράτηση και μείωση του δημοσίου χρέους. 6. Μείωση του εμπορικού ελλείμματος.

Όλα τα πιο πάνω δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο πλέγμα το οποίο οι ΗΠΑ προσπαθούν για πρώτη φορά να αντιμετωπίσουν μέσα από μια καθαρά επιχειρηματική και όχι πολιτική προσέγγιση η οποία τις περισσότερες φορές προσπαθούσε να κρατήσει ισορροπίες.

Μεγάλο πρόβλημα για τον Ντ. Τραμπ δεν είναι μόνο το τεράστιο δημόσιο χρέος που του άφησε ο πλέον αποτυχημένος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα (αύξηση του χρέους από 67% σε 107%) και το οποίο έχει φτάσει στα $21,1 τρις (106.2%), αλλά και το τεράστιο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου το οποίο έχει φτάσει τα $819,8 δις. Το χειρότερο από όλα για τις ΗΠΑ είναι ότι τα $388,2 δις (47.3%) είναι με την Κίνα. Περαιτέρω, η Κίνα κατέχει μεγάλο μέρος του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ (πέραν των $1,5 τρις σε ομόλογα). Η ανάγκη για τον Ντ. Τραμπ να επανεξετάσει την οικονομική πολιτική της χώρας του είναι κάτι περισσότερο από δεδομένη και δυστυχώς, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, η διαμάχη μεταφέρεται σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Από την άλλη, η Κίνα έχει σταθερά θετικό πρόσημο στο εμπορικό ισοζύγιο με τεράστια αποθέματα. Τη δεκαετία 2008-2018, μόνο σε τέσσερις μήνες, η Κίνα είχε αρνητικό πρόσημο. Για τις ΗΠΑ η σύγκρουση με την Κίνα δεν αποτελεί απλά επιλογή, αποτελεί στρατηγικό στόχο ο οποίος δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αλλάξει. Ενδεικτικό της κατάστασης με την ανισορροπία στην εμπορική τους σχέση είναι το ότι για το 2017 η Κίνα είχε εξαγωγές στις ΗΠΑ αξίας $382 δις, ενώ αντίστροφα οι εξαγωγές των ΗΠΑ προς την Κίνα ήταν μόνο $130 δις. Η διαφορά είναι τεράστια για να μπορέσει κάποιος πλέον να την αφήσει στο περιθώριο. Η επιβολή φορολογιών από τις ΗΠΑ σε περισσότερα από 1.500 προϊόντα από την Κίνα και η απάντηση της Κίνας με φορολογίες σε περισσότερα από 150 προϊόντα από τις ΗΠΑ είναι μόνο η αρχή. Είναι πλέον δεδομένο ότι η παγκοσμιοποίηση θα μπει σε διαφορετικά δεδομένα που όμοια της δεν θα έχουμε ξαναδεί. Όταν αναφερόμαστε στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, όλα πρέπει να θεωρούνται δεδομένα. Η τιτανομαχία μόλις έχει αρχίσει…

*Ακαδημαϊκός – Διδάκτωρ Διοίκησης Επιχειρήσεων, Σύμβουλος Επιχειρήσεων και Εκπαίδευσης