Κρίση και ανθρώπινα δικαιώματα

Του Γιαννάκη Λ. Ομήρου*

Ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Νιλς Μουίζνιεκ, στην τελευταία του έκθεση προβαίνει σε εκτεταμένη αναφορά για τις επιπτώσεις του «ευρωπαϊκού προγράμματος προσαρμογής» στην κυπριακή κοινωνία.

Αναφέρει: «Ορισμένες κοινωνικές ομάδες, ειδικότερα παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι, έχουν επηρεαστεί κρίσιμα από την οικονομική κρίση και τα μέτρα που έχουν ληφθεί». Ιδιαίτερα σημειώνει «μια ανησυχητική τάση σε ό,τι αφορά την αύξηση της παιδικής ανέχειας στην Κύπρο» και προβαίνει στην παρατήρηση ότι «τα οικονομικά μέτρα δεν πρέπει να οδηγούν στη διαγραφή θετικών δράσεων προς όφελος των μη προνομιούχων παιδιών».

Ο Επίτροπος Μουίζνιεκ αναφέρεται ακόμα σε «διατήρηση των διακρίσεων που υπόκεινται οι γυναίκες στην Κύπρο σε ό,τι αφορά μισθούς και πρόσβαση σε πλήρη εργοδότηση» και σε «επιδείνωση του ανισοζυγίου μεταξύ των φύλων». Τέλος, η έκθεση του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης στις αναφορές του για τους ηλικιωμένους, υπογραμμίζει ότι «τα μέτρα λιτότητας έχουν επηρεάσει σοβαρά τα δικαιώματά τους» και προτρέπει «τις Αρχές να διασφαλίσουν πλήρως την πρόσβαση των ηλικιωμένων στις δημόσιες υπηρεσίες και ειδικότερα στις υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης».

Οι παρατηρήσεις αυτές του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης έρχονται σε μια στιγμή που καταβάλλεται προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα ευφορίας από την «έξοδο από το μνημόνιο». Η οποία, ωστόσο, δεν διασφαλίζει ούτε την ανάκτηση της κρατικής οικονομικής κυριαρχίας ούτε την άρση μέτρων που έπληξαν βαρύτατα την κοινωνική ανοχή. Γιατί η μεν εποπτεία των δανειστών θα συνεχίζεται όσο η δανειακή σύμβαση θα βρίσκεται σε ισχύ, τα δε μέτρα λιτότητας, οι αποκοπές μισθών και συντάξεων και η καθήλωση της ανάπτυξης θα εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν την κυπριακή οικονομία και να πλήττουν την κυπριακή κοινωνία.

Ο ναρκισσισμός και ο αυτοέπαινος που επιχειρείται να διαχυθεί στο πολιτικό σκηνικό από την ολοκλήρωση και λήξη του μνημονίου, ουδόλως διασφαλίζει την ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας, ούτε την αποκατάσταση συνθηκών κοινωνικής συνοχής και ευημερίας για όλους.

Αυτό που επείγει είναι ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανασυγκρότησης και αναθέρμανσης της οικονομίας με αναπτυξιακό χαρακτήρα που θα οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση, τη δημιουργία συνθηκών πλήρους απασχόλησης και την επιστροφή στο κράτος πρόνοιας. Οσο αυτό δεν καθίσταται η μεγάλη προτεραιότητα των πολιτικών και οικονομικών στόχων, παρατηρήσεις και επισημάνσεις για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, όπως αυτές του Επιτρόπου Μουίζνιεκ, θα αποτελούν μελανό στίγμα για την Κύπρο.

*Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων