ΚΡΙΣΤΙΝ ΛΟΥΝΤ: «Δούλεψα σκληρά για να αποδείξω την αξία μου»

Η Διοικήτρια της ΟΥΝΦΙΚΥΠ μιλά για την 35χρονη πορεία της και τις νέες προκλήσεις στην καριέρα της

Της Ελένης Κωνσταντίνου

Μια γυναίκα βρίσκεται στο τιμόνι της ΟΥΝΦΙΚΥΠ από τον περασμένο Αύγουστο. Η νέα Διοικήτρια, υποστράτηγος Κριστίν Λουντ, από τη Νορβηγία, με μια εξαίρετη στρατιωτική σταδιοδρομία και με διοικητική εμπειρία σε εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο, είναι η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει ποτέ τη διοίκηση ειρηνευτικής επιχείρησης του ΟΗΕ.

Η ίδια ομολογεί πως η 35χρονη πορεία της μέχρι σήμερα δεν ήταν εύκολη. Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, όταν χρειάστηκε σκληρή δουλειά αλλά και μελέτη για να μπορέσει να ανελιχθεί. Με συμμετοχή σε επιχειρήσεις στο Λίβανο, στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν βρέθηκε στην Κύπρο. Εδώ μπορεί να μην υπάρχουν συγκρούσεις και πεδία μάχης, ωστόσο οι προκλήσεις παραμένουν, με την ίδια να βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα.

Η Διοικήτρια Κριστίν Λουντ μάς υποδέχθηκε στο γραφείο της στο παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας, όπου βρίσκεται το αρχηγείο της ΟΥΝΦΙΚΥΠ.

Η υποδοχή και η πρώτη επαφή μαζί της αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. Πρόθυμη, μοιράστηκε μαζί μας κάποιες από τις εμπειρίες της, αφού 35 χρόνια πορείας είναι δύσκολο να αποτυπωθούν σε ένα φύλλο χαρτί, και φυσικά τα όσα η ίδια βίωσε ως γυναίκα σε έναν κατ’ ομολογίαν ανδροκρατούμενο χώρο.

Το γεγονός ότι είναι η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε τη διοίκηση ειρηνευτικής επιχείρησης του ΟΗΕ δεν είναι κάτι που περνά απαρατήρητο, για πολλούς και διάφορους λόγους. Το σίγουρο είναι ότι οι λόγοι αυτοί μόνο θετικά μπορεί να επιφέρουν. Αλλωστε και η ίδια θεωρεί ότι το βήμα αυτό που έκαναν τα Ηνωμένα Εθνη θα αποτελέσει τη βάση για να μπορέσουν περισσότερες γυναίκες να ακολουθήσουν την πορεία αυτή.

Βέβαια, όπως μας είπε η Κριστίν Λουντ, αυτά τα 35 χρόνια που βρίσκεται στη Δύναμη δεν ήταν πάντα εύκολα. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για γυναίκες που αποφασίζουν να ακολουθήσουν επαγγέλματα, τα οποία τυπικά θεωρούνται «αντρικά».

«Αρκετά δύσκολα ήταν τα πρώτα χρόνια. Συγκεκριμένα τα πρώτα 15 χρόνια χρειάστηκε να εργαστώ πολύ σκληρά, πολλές φορές να εργαστώ διπλά, για να μπορέσω να αποδείξω μέσα από τη δουλειά μου την αξία μου. Βέβαια με το πέρασμα του χρόνου και μεγαλώνοντας δυνάμωσα και πίστεψα περισσότερο στον εαυτό μου».

Στα θετικά που συναντά κάποιος που ασχολείται με το στρατό, σύμφωνα με την Κριστίν Λουντ, είναι η εκπαίδευση και η μόρφωση που τυγχάνει. «Εχω φοιτήσει στα καλύτερα πανεπιστήμια. Αυτό και μόνο μου έδωσε πολλά εφόδια, για να μπορέσω να πετύχω τόσα πολλά και σήμερα να είμαι η Διοικήτρια της ΟΥΝΦΙΚΥΠ».

Αξέχαστη η συμμετοχή της σε επιχειρήσεις στα Βαλκάνια

Με τόσα χρόνια εμπειρίας και συμμετοχή σε επιχειρήσεις ρωτήσαμε τη Διοικήτρια να μοιραστεί μαζί μας κάποιες στιγμές, οι οποίες έμειναν χαραγμένες στη μνήμη της.

Στις πιο δύσκολες αποστολές κατατάσσει αυτή στα Βαλκάνια, όπου έλαβε μέρος σε τρεις διαφορετικές αποστολές για 3,5 χρόνια συνολικά. Χρόνια σκληρά, αφού ο χαμός ανθρώπινων ζωών στη Βοσνία ήταν καθημερινό φαινόμενο.

«Από τις πιο δύσκολες στιγμές τις πέρασα στα Βαλκάνια. Τόσο καλές στιγμές όσο και κακές, το ίδιο όμως δύσκολες. Σ’ αυτή την αποστολή δοκιμάστηκε η ικανότητά μου να ηγηθώ και μέσα από αυτή την πορεία έμαθα πάρα πολλά για τον ίδιο μου τον εαυτό.

Εμαθα ποιες είναι οι αδυναμίες μου αλλά και τα δυνατά μου σημεία. Κατάφερα να αντεπεξέλθω σε σκληρές δοκιμασίες. Φυσικά και η εμπειρία μου στο Αφγανιστάν ήταν γεμάτη με προκλήσεις. Εκεί βοηθήσαμε μεταξύ άλλων στην ανοικοδόμηση σχολείων. Και ήταν εκπληκτικό να παρατηρείς πόση δίψα για μάθηση είχαν τα κορίτσια».

Αφήνοντας πίσω της τις χώρες, όπου υπηρέτησε μέχρι σήμερα, η Κριστίν Λουντ ήρθε στην Κύπρο. Μια χώρα με διαφορές από τις υπόλοιπες, αφού εδώ δεν υπάρχουν συγκρούσεις και πεδία μάχης. Ωστόσο, τα νέα της καθήκοντα δεν της έχουν στερήσει καθόλου τον ενθουσιασμό και τη δίψα για δουλειά. Αλλωστε, όπως αναφέρει, είναι μια ενδιαφέρουσα αποστολή. Στόχος της να συνδράμει με το δικό της τρόπο στις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών στο νησί μας.

Πέραν από τα αυστηρά καθήκοντά της, η ίδια αναγνωρίζει και τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας. Τις εκπληκτικές παραλίες και τα βουνά μας.

«Ζείτε σε ένα υπέροχο νησί. Είναι κρίμα να είναι διαιρεμένο να μην μπορείτε να το χαρείτε μαζί, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Γνώριζα ότι στην Κύπρο θα είναι διαφορετικά, αλλά τίποτα δεν είναι εύκολο γιατί αν κάποιος το σκεφτεί αυτό, τότε θα πέσει σε παγίδες.

Δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που έγινε, η λύση είναι μπροστά μας. Να προχωρήσουμε μπροστά για τις επόμενες γενιές. Για παράδειγμα η μητέρα μου έχασε το σπίτι της στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά δεν μπορεί σήμερα να ρίχνει ευθύνες στο γερμανικό λαό για ό,τι έγινε».

Αναγκαία η εδραίωση της εμπιστοσύνης

Ερωτηθείσα για τα μέτρα που λαμβάνει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ, ώστε να μπορέσουν οι δυο κοινότητες, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, να έρθουν πιο κοντά, τονίζει ότι το σημαντικό είναι η εμπιστοσύνη.

«Είναι σημαντικό να μπορείς να εμπιστεύεσαι τον άλλο. Μέσα από την επικοινωνία και την ανάληψη πρωτοβουλιών για πράγματα που μπορούν Ε/κ και Τ/κ να κάνουν μαζί.

Την ίδια ώρα θέλω να είμαι πρακτική, για παράδειγμα μπορούμε να δούμε πώς να δημιουργήσουμε στρατιωτικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Ενας άλλος τρόπος είναι οι κοινές προσπάθειες καταπολέμησης της εγκληματικότητας. Εγκληματίες υπάρχουν και στις δυο πλευρές, έτσι θα μπορούσε η Αστυνομία να αναπτύξει συνεργασία. Ακόμη η κρίση που υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή θα μπορούσε να εξαπλωθεί.

Αυτό μπορεί να αποτελέσει κοινή συνισταμένη για τις δυο κοινότητες, ώστε να συνεργαστούν. Ενας άλλος τομέας συνεργασίας είναι οι πηγές ενέργειας. Η εκπαίδευση, τα θρησκευτικά ζητήματα. Το σημαντικό είναι να δούμε όμως τι πραγματικά θέλει ο κόσμος. Σίγουρα όλοι ζητούν τη σταθερότητα και την ασφάλεια, ένα μέλλον».

Παράλληλα, η Διοικήτρια θεωρεί ότι ο κόσμος πρέπει να είναι πιο διεκδικητικός και αποφασιστικός για τις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού.

Κλειδί η μάθηση και η εκπαίδευση

Οσον αφορά την παρουσία γυναικών μελών της Ειρηνευτικής Δύναμης , αυτή έχει γίνει πιο έντονη τα τελευταία χρόνια. Επιστήμονες μέσα από αρθρογραφία τους καταγράφουν τα θετικά που προσφέρουν οι γυναίκες τόσο στις τοπικές κοινωνίες όσο και μέσα στην ίδια την Δύναμη. Η Διοικήτρια Κριστιν Λουντ συμφωνεί και επαυξάνει.

«Αυτό το διαπιστώνουμε και στην πράξη αλλά και μέσα από έρευνες που έχουν γίνει και καταδεικνύουν τα θετικά με την εμπλοκή των γυναικών. Σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρούμε τον τρόπο με τον οποία αντιμετωπίζουν τις γυναίκες-μέλη της ειρηνευτικής δύναμης οι ίδιες οι γυναίκες των τοπικών κοινωνιών. Είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτές τις γυναίκες που βρίσκονται σε χώρες όπου μαίνονται συγκρούσεις να βλέπουν ότι υπάρχουν δίπλα τους και γυναίκες.

Σε πολλές περιπτώσεις οι γυναίκες είναι οι πλέον κατάλληλες για να φέρουν εις πέρας κρίσιμης σημασίας ειρηνευτικές αποστολές, όπως οι συνεντεύξεις με θύματα σεξουαλικής και σεξιστικής βίας, η εργασία σε γυναικείες φυλακές, η παροχή βοήθειας σε πρώην γυναίκες μαχητές. Για παράδειγμα στο Αφγανιστάν ήταν εκπληκτικό το πόσο κοντά ήρθαμε με τις γυναίκες. Οταν ήμουν με τη στολή είχα πρόσβαση στο 100% του πληθυσμού, οι άντρες με στολή είχαν πρόσβαση μόνο στο 50%, διότι δεν μπορούσαν να μπουν σε ένα σπίτι με γυναίκες.

Επίσης βοηθούσαμε γύρω στα 450 κορίτσια για να πηγαίνουν σχολείο και βλέπαμε πόση δίψα για μάθηση είχαν αυτά τα παιδιά».

Η ίδια κατατάσσει πολύ ψηλά τη δυνατότητα στη μάθηση και την εκπαίδευση.
«Η μάθηση είναι το κλειδί, ειδικά στις τις χώρες, όπου υπάρχουν συγκρούσεις. Αλλωστε οι γυναίκες σε όλες τις χώρες του κόσμου είναι αυτές που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, που τους δείχνουν το δρόμο και τα παιδιά είναι η επόμενη γενιά, είναι το μέλλον».

Μικρογραφία της κοινωνίας ο στρατός

Η φιλοσοφία της Κριστίν Λουντ, όπως επισημαίνει, είναι ότι πρέπει μέσα στο στρατό να αντανακλάται η κοινωνία. «Μέσα στην κοινωνία υπάρχουν και άντρες και γυναίκες.

Για παράδειγμα στη Νορβηγία οι γυναίκες αντιπροσωπεύονται με πολύ ψηλά ποσοστά σε σημαντικές θέσεις στην πολιτική. Στο υπουργικό συμβούλιο οι γυναίκες αντιπροσωπεύονται κατά 50%. Στην Κύπρο μόνο μία γυναίκα βρίσκεται στη θέση του υπουργού».

Βέβαια δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι κατά καιρούς ειρηνευτές έχουν κατηγορηθεί για σεξουαλικές κακοποιήσεις κατά τη διάρκεια αποστολών. Η Κριστίν Λουντ είναι ξεκάθαρη σ’ αυτό. «Είναι γεγονός ότι υπήρξε βελτίωση στην αντιμετώπιση αυτών των κρουσμάτων. Ομως ακόμη έχουμε δρόμο να διανύσουμε. Αλλωστε δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι στα Ηνωμένα Εθνη υπηρετούν άνθρωποι προερχόμενοι από διάφορες χώρες, με διαφορετικές κουλτούρες. Είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας.

Το σίγουρο είναι ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητες. Σήμερα υπάρχουν ειδικές διοικητικές ομάδες διαγωγής και πειθαρχίας που εργάζονται για την ενημέρωση και την εκπαίδευση των μελών πριν βρεθούν στις αποστολές. Γίνονται ειδικά σεμινάρια για το ζήτημα αυτό. Επίσης εργάζονται σε συνεργασία με τις χώρες που συνεισφέρουν σε στρατεύματα, για τη διασφάλιση της αυστηρής τήρησης και πλήρους εφαρμογής των συστάσεων που περιέχονται στην πολιτική μηδενικής ανοχής σχετικά με την σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση.

Σε περίπτωση που εντοπισθούν ή καταγγελθούν παραπτώματα σεξουαλικών κακοποιήσεων κατά ειρηνευτών επιστρέφουν πίσω στις χώρες τους και αντιμετωπίζουν τη Δικαιοσύνη. Αυτό συμβαίνει σίγουρα στη Νορβηγία, όπου αν υπάρξουν παραπτώματα η ανοχή είναι μηδενική».

Ποια είναι η Κριστίν Λουντ

Η Κριστίν Λουντ με το βαθμό του ταξίαρχου υπηρέτησε ως υπαρχηγός των νορβηγικών ενόπλων δυνάμεων από το 2007 ώς το 2009.

Το 2009 έγινε η πρώτη Νορβηγίδα γυναίκα αξιωματικός που προήχθη στο βαθμό του υποστράτηγου και διορίστηκε αρχηγός του επιτελείου της Εθνικής Φρουράς της Νορβηγίας. Το 2014, διορίστηκε στο υπουργείο Αμυνας της χώρας της ως βοηθός αρχηγός του Επιτελείου Υποθέσεων Βετεράνων.

Οσον αφορά τα Ηνωμένα Εθνη, η νέα Διοικήτρια της ΟΥΝΦΙΚΥΠ έχει στο παρελθόν υπηρετήσει στην ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ στο Λίβανο (UNIFIL) και τη Βοσνία (UNPROFOR). Ακόμη, έχει επίσης μακρά εμπειρία σε πολυεθνικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, έχοντας υπηρετήσει στη Σαουδική Αραβία κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου το 1991, στην Αποστολή Σταθεροποίησης του ΝΑΤΟ (SFOR) στα Βαλκάνια και στη Διεθνή Δύναμη Αρωγής για την Ασφάλεια του Αφγανιστάν (ISAF).

Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή της Νορβηγίας, το Πανεπιστήμιο Αμυνας της Νορβηγίας και τη Σχολή Πολέμου των ΗΠΑ, όπου έλαβε μεταπτυχιακό Στρατηγικών Μελετών.