Λεφτά υπάρχουν!

Του Χρυσόστομου Παναγή*

Σύμφωνα με μια τελευταία μελέτη από τη μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam αναφέρεται ότι μέχρι το 2016 το πλουσιότερο 1% του κόσμου θα κατέχει πέραν του 50% του παγκόσμιου πλούτου. Δηλαδή το 1% θα κατέχει περισσότερα από όσα όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός της γης μαζί! Ας μην ξεχνάμε ακόμη ότι, σύμφωνα με μελέτη της ίδιας οργάνωσης, οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη κατέχουν τον ίδιο πλούτο με τα 3,5 δισεκατομμύρια των φτωχότερων ανθρώπων της γης.

Αυτό το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών διευρύνεται όλο και περισσότερο. Ακόμη και σε περιόδους οικονομικής κρίσης τα κέρδη των οικονομικών μεγιστάνων αυξάνονται κατακόρυφα. Κατά το 2013, σύμφωνα με τη λίστα Forbes, ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων ανέβηκε στους 1.645, ενώ το 2008 (προ κρίσης δηλαδή) ανέρχονταν στους 793 και ταυτόχρονα η περιουσία τους έχει εκτιναχτεί στα 6,4 τρισεκατομμύρια δολάρια!

Αυτή η μεγιστοποίηση των κερδών δεν μπορεί κατ΄ουδένα λόγο να αποδοθεί στην τύχη, αλλά είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθούνται μέσα σε ένα βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα. Είναι απότοκο του νεοφιλελευθερισμού, των προγραμμάτων εξόδου από την κρίση – των λεγόμενων μνημονίων και της λιτότητας.

Όλα τα μέτρα που εφαρμόζονται, μέχρι σήμερα, στο βωμό της δήθεν ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση δεν απευθύνονται στο λαό. Απευθύνονται στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Η καθιέρωση ελαστικών μορφών εργασίας, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η ανασφάλιστη εργασία συντείνουν στη μείωση του κόστους παραγωγής.

Ταυτόχρονα οι μαζικές αποκρατικοποιήσεις κερδοφόρων κρατικών οργανισμών, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, οι τηλεπικοινωνίες, το νερό προσφέρουν νέο πεδίο ανάπτυξης της κερδοφορίας πολυεθνικών επιχειρηματικών ομίλων, μέσω βέβαια της έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των καταναλωτών. Να σημειωθεί ότι στις Η.Π.Α., με την ιδιωτικοποίηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος αυξήθηκε μέχρι και 200%(!) σε ώρες αιχμής.

Να μην παραβλέψουμε, βέβαια, τους δεκάδες ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενέργειας. Όπως επίσης και το απότοκο αυτών των πολέμων, τις καταστρεμμένες πόλεις και υποδομές, που όλως τυχαία συνήθως ανοικοδομούνται πάντοτε από μεγάλες αμερικανικές εταιρείες.

Πριν από λίγους μήνες οι Η.Π.Α. ανακοίνωσαν ότι θα προσφέρουν 47 εκατομμύρια δολάρια ως «ανθρωπιστική βοήθεια» στους αμάχους της Γάζας. Της Γάζας που με τη συνενοχή των Αμερικάνων μέτρησε κατά την τελευταία επίθεση του Ισραήλ 2000 νεκρούς, 9600 τραυματίες και εκτοπισθέντες, καθώς και χιλιάδες κατεστραμμένες περιουσίες και εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Οι Η.Π.Α. σαφέστατα και δεν διακατέχονται από συναισθηματισμούς. Απλούστατα μοίρασαν ευρηματικά τη λεία, που προέκυψε από τον πόλεμο και το αίμα του λαού της Παλαιστίνης, προς όφελος των μονοπωλίων.

Λεφτά υπάρχουν λοιπόν. Μόνο που ολόκληρο το σύστημα του πλανήτη μας είναι με τέτοιο τρόπο οικοδομημένο που αυτά τα λεφτά κατανέμονται με ένα άδικο και επαίσχυντο, ταυτόχρονα εντελώς παράλογο τρόπο. Την ίδια ώρα που η συντριπτική μειοψηφία «δεν ξέρει τι έχει» πάνω από 22000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από την πείνα.

Την ίδια ώρα που οι Ευρωπαίοι δισεκατομμυριούχοι από 196 αυξήθηκαν στους 485, στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι άνεργοι φτάνουν τα 26 εκατομμύρια. Την ίδια ώρα που η περιουσία του ιδρυτή της Microsoft Μπιλ Γκέιτς αυξήθηκε κατά $9 δις, στις Η.Π.Α., την μητρόπολη του καπιταλισμού, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με συσσίτια έφτασε τα 50 εκατομμύρια!

Την πραγματικότητα αυτή, ο Πορτογάλος ποιητής Αλμέιντα Γκαρέτ, την περιέγραψε, ήδη από τον 18ο αιώνα, κάπως έτσι: «Κι εγώ ρωτώ τους οικονομολόγους, τους πολιτικούς, τους ηθικολόγους: υπολόγισαν ποτέ τον αριθμό των ατόμων που υποχρεωτικά καταδικάζονται σε αθλιότητα, σε άνιση εργασία, σε εξαχρείωση, σε αφροσύνη, σε διεφθαρμένη άγνοια, σε ανίκητη δυστυχία, σε απόλυτη ένδεια, για να παραχθεί ένας πλούσιος;»

* Μέλος Γραμματείας Φοιτητικού Τμήματος ΕΔΟΝ