Mε αφορμή… ¨”Horses In The Sky”

@Eyal Hirsch

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΧΟΡΟΥ ΚΥΠΡΟΥ 2Με αφορμή… την παρουσίαση της ομάδας Kibbutz Contemporary Dance Company (KCDC), που ιδρύθηκε το 1973 στο Ισραήλ με το έργο Horses In The Sky στο 20ό Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Κύπρου, o καλλιτεχνικός διευθυντής της ομάδας και χορογράφος της παράστασης Rami Be’er μίλησε στον Ορίζοντα:

Τι είναι αυτό που θεωρείτε πως κράτησε τόσα χρόνια την Ομάδα σας στο κέντρο της χορευτικής σκηνής του Ισραήλ; Γενικά ομιλούντες, το ιδιαίτερο στοιχείο του θιάσου είναι η δική μου καλλιτεχνική σφραγίδα, μαζί με αυτήν των χορευτών που συμμετέχουν στην Ομάδα, των οποίων οι προσωπικότητες είναι εξίσου μοναδικές. Αυτό είναι που καθιστά την Ομάδα αυτό που είναι.

Ποια θα αναφέρατε ως κύρια χαρακτηριστικά της δουλειάς σας ως χορογράφος; Ως χορογράφος και δημιουργός της δουλειάς της Ομάδας δημιουργώ μια γλώσσα που είναι συνδεδεμένη με τις διάφορες διαστάσεις και εργαλεία που χρησιμοποιώ. Φυσικά η βάση της δημιουργίας μου είναι η κίνηση, μαζί με αυτή των χορευτών , των κορμιών και των ψυχών τους. Άλλες διαστάσεις της δουλειάς μου είναι η μουσική – η μουσική επένδυση. Υπάρχει o σκηνικός σχεδιασμός, επιπρόσθετα, είναι και ο σχεδιασμός φωτισμού, τα κοστούμια και το κείμενο που χρησιμοποιώ. Όλα αυτά μαζί φτιάχνουν μια ολοκληρωμένη ενότητα που επίσης λέει κάτι για την ύπαρξή μας ως ανθρώπινα όντα. Η ύπαρξή μας ως οντότητες, ως ζευγάρια και ως ομάδα εντός μια κοινωνίας και “ενώπιον” της κοινωνίας. Έτσι, η δουλειά μου, δεν λέει απλώς μια ιστορία, αλλά προσπαθεί να προσελκύσει, να καλέσει και το κοινό.

Ο λόγος που κάνω όλο αυτό είναι λόγω του μεγάλου οράματος που έχω, αφού προσπαθώ να εκφράσω αυτό που έχω να πω, μέσω μιας γλώσσας που φέρνω στη σκηνή. Ο χορός δεν είναι μια γλώσσα από γεγονότα και λέξεις. Είναι περισσότερο ατμόσφαιρα, συναίσθημα και κάτι αφηρημένο. Όμως είναι σημαντικό για μένα, αφού μέσω του χορού, θεωρώ ότι μπορούμε να πούμε κάτι για τη ζωή μας σε σχέση με το εδώ και το τώρα και την ύπαρξή μας όλη.

Το θέμα είναι η συγκεκριμένη ποιότητα και η συγκεκριμένη γλώσσα που “μιλάμε”. Οι δουλειές μου είναι εκφραστικές και επιδιώκουμε να φθάσουμε και να αγγίξουμε την καρδιά και την ίδια στιγμή να συσχετιστούμε με τη νοητική πλευρά του θεατή. Πιστεύω ότι, εκτός από αυτό, πρόκειται για ένα μέρος ενός ταξιδιού κάθεσαι στο θέατρο, στην καρέκλα σου… χαμηλώνουν τα φώτα.. δίνω σε ένα θεατή ένα σχοινί και τον οδηγώ μέχρι ενός σημείου. Εκεί, τον αφήνω μόνο με τον εαυτό του.

Πιστεύετε πως υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο αισθητικό, τεχνικό ή και χορογραφικό στιλ που να χαρακτηρίζει τον σύγχρονο χορό στο Ισραήλ; Το Ισραήλ είναι μια νεαρή χώρα με πολλές πηγές από τη μετανάστευση που επήλθε τα τελευταία 69 χρόνια. Οι διαφορετικές πηγές από διαφορετικά μέρη του κόσμου συνθέτουν το πολιτιστικό παζλ της ταυτότητας του Ισραήλ. Εκεί μπορεί να βρει κάποιος διαφορετικές φωνές προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτό που θεωρώ εγώ ξεχωριστό είναι ότι το Ισραήλ δεν υπέχει κάποιο βαρύ παραδοσιακό βάθος, είναι μια πολύ νεαρή χώρα, έτσι, κατά κάποιο τρόπο, μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία.

Υπάρχει ποικιλία καλλιτεχνικών φωνών. Όχι μόνο στο χορό, αλλά και σε άλλες δημιουργίες και τέχνες. Εκτός από αυτό, υπάρχουν ξεχωριστές φωνές και εκφράσεις από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι η ύπαρξη του Ισραήλ ως μία νεαρή χώρα με αρκετές εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις με τους γείτονές της, μπορεί να επηρεάσει την επίδραση της ενέργειας και του πνεύματος της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Θεωρείτε πως εξελίσσεται/ αλλάζει ο σύγχρονος χορός και σε όποια κατεύθυνση; Φυσικά, όπως σε άλλες διαστάσεις στη ζωή, έτσι και στις τέχνες, υπάρχει το στοιχείο της εξέλιξης. Αυτός είναι ο τρόπος που δουλεύει η τέχνη, μιλώντας ιστορικά. Αυτό ονομάζεται “Ιστορία της Τέχνης”. Φυσικά και ζούμε σε μια περίοδο όπου σημειώνονται τεράστιες αλλαγές σε πολλές πλευρές της ζωής μας, πολλές από τις οποίες είναι τεχνολογικές. Βεβαίως και οι ζωές μας επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό, μαζί με τις τέχνες, τη δημιουργία και, στη δική μας περίπτωση, το χορό.

Πόσο και πώς επηρεάζει τη δουλειά σας η πολιτική αλλά και η κοινωνική κατάσταση στο Ισραήλ, αλλά και στην περιοχή γενικότερα, με το άλυτο ακόμα παλαιστινιακό ζήτημα αλλά και τις διάφορες συγκρούσεις; Γεννήθηκα στο Ισραήλ, από μια οικογένεια επιζώντων του Ολοκαυτώματος. Ως ώριμο άτομο, αποφάσισα και επέλεξα να συνεχίσω να ζω σε ένα κιμπούτς στο βόρειο Ισραήλ. Επέλεξα να οδηγήσω και να εξελίξω το ξεχωριστό όραμα του Kibbutz Contemporary Dance Company και του διεθνούς “Χωριού Χορού μας”. Και βεβαίως, λόγω αυτής της επιλογής, επέλεξα να ζήσω σε μια χώρα που έχει ακόμα πολλές συγκρούσεις εντός της αλλά και με τις γειτονικές της χώρες, και που πρέπει να χειριστεί βασικά θέματα ως κοινωνία και ως κράτος. Αυτή η ένταση επίσης διεισδύει στον καλλιτεχνικό μου κόσμο. Όχι ευθέως εντός του, αλλά σίγουρα επηρεάζει τη δουλειά μου. Επιλέγω, μέσω της δουλειάς μου, να προσθέσω ερωτηματικά και σημεία, ως τροφή για σκέψη.

H παράσταση που δόθηκε στο θέατρο Ριάλτο εντυπωσίασε με την ενέργεια των χορευτών, την τεχνική αρτιότητά τους και γενικά το υψηλό επιπέδου θέαμα το οποίο παρουσίασε.(Α.Γ.)

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy