Με αφορμή… Παιδική Σκηνή Αιώρα και “Ηρακλής ο βιβλιοφάγος”

Με αφορμή… την παιδική παράσταση Ηρακλής ο βιβλιοφάγος, που παρουσιάζει η Παιδική Σκηνή Αιώρα όλο τον Απρίλιο στον Τεχνοχώρο της ΕΘΑΛ, η συγγραφέας του έργου Πωλίνα Θρασυβουλίδου, που σκηνοθετεί και την παράσταση, μιλάει στον Ορίζοντα:

«Με το παιδικό θέατρο «επαγγελματικά» – σε εισαγωγικά μιλώντας πάντα, γιατί δυστυχώς η τέχνη της συγγραφής και μόνο δεν μπορεί να σε καλύψει βιοποριστικά- άρχισα να ασχολούμαι από το 2000, όταν πήρα το πρώτο βραβείο θεατρικής συγγραφής παιδικού έργου, που είχε προκηρύξει ο ΘΟΚ. Ουσιαστικά, όμως, πάντα προτιμούσα τα παραμύθια από την αλήθεια και στη συνέχεια μέσα από την ιδιότητά μου σαν εκπαιδευτικός, ασχολούμαι με το είδος από πολύ μικρή ηλικία. Ήμουν και είμαι μια «φαντασμένη» (της φαντασίας) συγγραφέας, όπως με αποκαλούν ελπίζω χαϊδευτικά οι φίλοι μου.

Δυστυχώς η καθημερινή ζωή είναι αφετηρία έμπνευσης για πολλά από τα έργα που γράφω. Η καταναλωτική κοινωνία, ο αρχοντοχωριατισμός μας, ο ανταγωνισμός, η συμπεριφορά μας προς τα ζώα ή τους ηλικιωμένους, ο ρατσισμός είναι μόνο μερικά θέματα που με απασχολούν και που τα επεξεργάζομαι με χιούμορ πάντα, με αυτοσαρκασμό και με σατιρική διάθεση. Επίσης με ελκύουν τα κλασικά ή σύγχρονα παραμύθια που τα δραματοποιώ ή τα μεταφέρω στη σημερινή εποχή.

Το 2007 ξεκίνησα την Αιώρα, γιατί είχα την ανάγκη να δουλέψω πιο συστηματικά και μεθοδευμένα με το παιδικό θεατρικό έργο και επίσης ήθελα να χαίρομαι τη διαδικασία της παραγωγής μιας παράστασης με ανθρώπους που είχαν τα ίδια θέλω και την αγάπη για το παιδικό θέατρο. Οι βασικοί συνεργάτες και συνοδοιπόροι μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι η ηθοποιός Χάρις Πισσουρίου, η θεατρολόγος Μαρία Καυκαυρίδου, η ενδυματολόγος Βικτώρια Σαρρή, ο φωτιστής Βασίλης Πετεινάρης, ο Μάρκος Στυλιανίδης, ο Θαλής Μιχαηλίδης κ.ά.

Το πιο σημαντικό για μια παιδική παράσταση πιστεύω είναι να χαρίσουμε στα παιδιά μια δόση μαγείας και να τα φορτίσουμε με νέες εμπειρίες και κίνητρα. Το διδακτικό μέρος δεν είναι αυτοσκοπός, αρκετά τα πιέζουμε με τα πρέπει και τα πώς. Όσο για το πόσο δύσκολο είναι το παιδικό θεατρικό έργο, πιστεύω ότι έχει μια επιπλέον δυσκολία, λόγω του ότι απευθυνόμαστε σε ένα κοινό που έχει διαφορετική ηλικία από εμάς. Ο συγγραφέας πρέπει να αναζητήσει το παιδί που έχει μέσα του, πράγμα αρκετά δύσκολο σε μια κοινωνία που δεν αφήνει ούτε τα παιδιά να χαρούν την παιδική τους ηλικία.

Ο Ηρακλής ο βιβλιοφάγος έχει σαν θέμα τα βιβλία όχι μόνο σαν πηγή γνώσης, αλλά και σαν μέσο που σε ταξιδεύει, σε ψυχαγωγεί, σε προβληματίζει, σε διασκεδάζει. Στόχος είναι, όπως και ο Ηρακλής στην προκειμένη περίπτωση, το παιδί να ανακαλύψει διαβάζοντας τη «χαρά της μάθησης».

Είναι πανεύκολο να μάθουμε τα παιδιά να διαβάζουν αλλά και να πηγαίνουν θέατρο και να συνεχίσουν όταν μεγαλώσουν να το κάνουν. Φτάνει εκπαιδευτικοί και γονείς να ασχοληθούν ουσιαστικά με το θέμα και να δείξουν στα παιδιά τους τι έχει πραγματικά σημασία, κάνοντας την τέχνη, την αισθητική και τη μάθηση μέρος της καθημερινής τους ζωής. Δυστυχώς η τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια ή τα υλικά αγαθά που προσφέρουμε σε υπερθετικό βαθμό, κάνουν, σε εισαγωγικά, «τη ζωή μας πιο εύκολη», αλλά της στερούν τη μαγεία και την ουσία.

Το όποιο δίδαγμα σε παιδικά έργα (θεατρικά ή βιβλία) πρέπει να βγαίνει αβίαστα μέσα από την πλοκή του έργου χωρίς στεγνά διδάγματα ή σλόγκαν. Με χιούμορ, σαρκασμό ή αυτοσαρκασμό, με ανατροπές και εκπλήξεις.

Θέλω τα παιδιά να φεύγουν από τις παραστάσεις μας χαρούμενα, μαγεμένα και γεμάτα με κίνητρα για να ανακαλύψουν νέους, φανταστικούς, ονειρεμένους δρόμους και να χτίσουν καινούργιους όμορφους προορισμούς, όπως πραγματικά τους αξίζει».

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: Σκηνοθεσία: Πωλίνα Θρασυβουλίδου, Σκηνικά: Θαλής, Κουστούμια: Βικτώρια Σαρρή, Σχεδιασμός Φωτισμού: Βασίλης Πετεινάρης, Μουσική Eπιμέλεια: Χάρις Πισσουρίου Παίζουν: Γιώργος Κυριάκου, Παντελίτσα Μαυρογιάννη, Χάρις Πισσουρίου.

Τεχνοχώρος ΕΘΑΛ, Λεμεσός, Σάββατο 4μ.μ. και Κυριακή 11π.μ., μέχρι 30/04 (εκτός 15/4 και 16/4), Κρατήσεις: 99668043