Ο κύριος Όρμπαν που θέλει να συντρίψει τους πρόσφυγες

Του Γιώργου Κουκουμά*

Η Ουγγαρία χτυπά τους πρόσφυγες με χημικά και δακρυγόνα, τους σπρώχνει προς τα ναρκοπέδια ενώ συγκεντρώνει πολυβόλα στα σύνορά της. Μπορεί οι Ευρωπαίοι να δηλώνουν σήμερα συγκλονισμένοι από την αδιάκριτη βία της Ουγγαρίας σε βάρος γυναικόπαιδων, όμως ο ηγέτης της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, ο άνθρωπος δηλαδή που αποφάσισε να συντριβούν δια πυρός και σιδήρου τα κύματα των προσφύγων ήταν και είναι το αγαπημένο παιδί της Δύσης.

Από πού προέκυψε λοιπόν ο «χιτλερίσκος της Βουδαπέστης», όπως τον αποκαλούν πολλοί; Ποιος είναι ο κύριος Όρμπαν που για το χατίρι του το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα –το λαλίστατο σε άλλες περιπτώσεις υπαρκτής ή ανύπαρκτης καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων- γίνεται ασπίδα προστασίας από την κριτική και τις καταδίκες, κάθε φορά που τίθεται θέμα Ουγγαρίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;

Όπως σε κάθε άλλη περίπτωση, ο αντικομμουνισμός είναι το καλύτερο εισιτήριο για να αναρριχηθεί κανείς στα σαλόνια της ΕΕ. Ήδη από τη δεκαετία του 80’, ο σημερινός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας είχε «επιλεχθεί» από τη Δύση για να παίξει ρόλο στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ουγγαρία. Την περίοδο 1988-1990 σπούδαζε με υποτροφίες του Ιδρύματος Σόρος και έκτοτε –όπως λέει το βιογραφικό του- ήταν «καλά γνωστός στο δυτικό κόσμο για την αφοσίωση του σε μια ανεξάρτητη και δημοκρατική Ουγγαρία» και για τη δέσμευση του για ένταξη της στην ευρωατλαντική συμμαχία. Επί της πρωθυπουργίας του η Ουγγαρία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ και συμμετείχε στην αμερικανική επιδρομή εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και στην κατοχή του Κοσόβου.

Στο κόμμα του Όρμπαν, το Fidesz, τα στελέχη συναγωνίζονται με τους νεοναζί του κόμματος Jobbik σε ρατσιστικές δηλώσεις ενάντια στους Εβραίους, τους Ρομά, τους μετανάστες κ.ο.κ. Προσωπικός φίλος του Όρμπαν είναι ο μεγαλοεκδότης Ζοτ Μπάιερ που δήλωσε ότι «οι περισσότεροι Γύφτοι είναι ζώα και (…) τα ζώα δεν πρέπει να υπάρχουν» ενώ ο ίδιος ο Όρμπαν παρασημοφόρησε ως «δημοσιογράφο της χρονιάς» έναν ακροδεξιό δημοσιογράφο που αποκαλεί τους Ρομά «ανθρώπινους πίθηκους».

Στα τελευταία έργα του Όρμπαν περιλαμβάνεται η αναθεώρηση του συντάγματος της χώρας με την οποία «οριοθετείται» η ελευθερία έκφρασης των πολιτών, ώστε να μη θίγει την «αξιοπρέπεια του ουγγρικού έθνους», ενώ ο κομμουνισμός συνεχίζει –βεβαίως- να τελεί υπό ολική δίωξη, με απαγορευμένη ακόμα και τη λέξη «κομμουνιστικό». Είναι γνωστό μάλιστα ότι εδώ και χρόνια οι ουγγρικές αρχές προσπαθούν να αλλάξουν τη ονομασία του χωριού «Μπελογιάννης» που ίδρυσαν οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες τη δεκαετία του 1950. Δικό του έργο είναι και ο νέος εργατικός κώδικας στη χώρα –κατά παραγγελία της Ένωσης Εργοδοτών και Βιομηχάνων της χώρας- που περιορίζει το συνδικαλισμό και διευκολύνει τις απολύσεις. Αυτές ήταν οι «τολμηρές μεταρρυθμίσεις» του Όρμπαν για τις οποίες αποσπούσε πέρσι συγχαρητήρια από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Ο κύριος Όρμπαν επίσης -καθόλου άδικα προφανώς- τιμήθηκε με το «Βραβείο Ελευθερίας» του Αμερικάνικου Επιχειρηματικού Ινστιτούτου (think tank των Ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ) καθώς και το βραβείο «Κοινωνικής Οικονομίας της Αγοράς» από το γερμανικό Ίδρυμα Αντενάουερ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της κυρίας Μέρκελ. Πρόκειται συνεπώς για ένα άξιο μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, συναγωνιστή και ομοϊδεάτη δηλαδή και του ΔΗΣΥ.

Κατά τα άλλα, ο ποιητής επιβεβαιώνεται ακόμα μια φορά: Αυτοί που πρώτα «ήρθαν» για τους κομμουνιστές, τους Εβραίους, τους τσιγγάνους, τους συνδικαλιστές, τώρα «έρχονται» για τους πρόσφυγες και σύντομα «θα έρθουν» για όλους. Άλλωστε ο κύριος Όρμπαν ήταν σαφής: Πριν μερικά χρόνια άλλαξε την επίσημη ονομασία της χώρας από «Δημοκρατία της Ουγγαρίας» σε σκέτο Ουγγαρία. Χωρίς τη δημοκρατία…

*Μέλος Κ.Ε. ΑΚΕΛ