Ο Νικόλας υπόσχεται

Του  Βενιζέλου Ζαννέττου*

 

Σε κάθε προεκλογική περίοδο οι υποσχέσεις από τους υποψήφιους προς τους ψηφοφόρους πληθαίνουν. Το να υπόσχεται ένας υποψήφιος ότι θα υλοποιήσει το τι περιλαμβάνει στο πρόγραμμά του είναι πολύ φυσιολογικό και κατανοητό. Αυτός θεωρείται ένας τρόπος να προσελκύσει ένας υποψήφιος το ενδιαφέρον εκείνων προς τους οποίους απευθύνονται οι όποιες υποσχέσεις.

Αυτό όμως που νομίζω ότι θα πρέπει να κατανοεί και να ξεχωρίζει ο κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος είναι την τεράστια διαφορά μεταξύ της παράθεσης του προγράμματος ενός υποψηφίου και της δέσμευσής του προς το λαό ότι θα υλοποιήσει τα όσα υπόσχεται και του λαοπλανίστικου τρόπου παραπλάνησης των ψηφοφόρων από κάποιους υποψήφιους, που με τα όσα ανεδαφικά τάσσουν, στόχο έχουν να υποκλέψουν την ψήφο τους.

Πολύ μεγάλη σημασία έχει στην προκειμένη περίπτωση ο βίος και η πολιτεία του κάθε υποψηφίου. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνά κανένας πως η έννοια της λέξης δεσμεύομαι έγινε το πλέον διαδεδομένο ανέκδοτο για τους απερχόμενους κυβερνώντες. Η αναξιοκρατία, ο εμπαιγμός, καθώς και η απεμπόληση των όσων υπόσχονταν ήταν από τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της διακυβέρνησής τους.

Τις τελευταίες μέρες παρατήρησα πως ο Νικόλας Παπαδόπουλος, υποψήφιος του λεγόμενου κέντρου για το προεδρικό αξίωμα, καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για να ξεπεράσει σε υποσχέσεις τον απερχόμενο Πρόεδρο κ. Νίκο Αναστασιάδη. Μα είναι δυνατόν ο άνθρωπος που πανηγύριζε με τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου για το κούρεμα των καταθέσεων και για όλα τα αντιλαϊκά οικονομικά μέτρα που επέβαλαν, να έρχεται σήμερα και να υπόσχεται στον κόσμο που δεινοπάθησε και δεινοπαθεί ακόμη, πως θα δημιουργήσει ταμείο για να τους αποζημιώσει; Τόση κοροϊδία; Μα δεν είναι το δίδυμο Νικόλα Παπαδόπουλου και Αβέρωφ Νεοφύτου που ψήφισαν από κοινού στη Βουλή όλα εκείνα τα μνημονικά νομοσχέδια καθ’ υπόδειξη της ευρωπαϊκής τρόικας και που στόχο είχαν τελικά τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων;

Ο κυνικός τρόπος με τον οποίο απευθύνεται προς τους ψηφοφόρους ο Νικόλας Παπαδόπουλος, αλλά και το φανταχτερό περίβλημα που προσπαθεί να προσδώσει στις προεκλογικές του υποσχέσεις καταμαρτυρούν την παντελή έλλειψη σοβαρότητας και εμπερικλείουν το στοιχείο του εμπαιγμού. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί αυτή η συμπεριφορά της μετάλλαξης από πριμοδότης στα μέτρα καταλήστευσης του απλού κόσμου, να έρχεται τώρα ένεκα εκλογών και να εισηγείται τάχατες μέτρα ανακούφισης προς όλες τις κατηγορίες των πληγέντων;

Η χλιδάτη προεκλογική εκστρατεία του Νικόλα Παπαδόπουλου και οι αμέτρητες υποσχέσεις του προς τους ψηφοφόρους καταμαρτυρούν το άγχος και την αγωνία του για να κατακτήσει την εξουσία, ικανοποιώντας έτσι τις προσωπικές φιλοδοξίες του. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει πως η υποψηφιότητα αυτή δεν έχει καμία απολύτως διαφορά από την υποψηφιότητα Νίκου Αναστασιάδη γιατί είναι από το ίδιο «ττόππι» κομμένη.

Η μόνη ελπιδοφόρα υποψηφιότητα για την Κύπρο είναι αυτή του Σταύρου Μαλά, του οποίου την εντιμότητα και την αξιοπιστία κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Είναι επίσης βέβαιο ότι θα δώσει τον καλύτερο εαυτό του για να ορθοποδήσει η οικονομία του τόπου, αλλά και για να εξευρεθεί μια δίκαιη και αποδεκτή λύση στο πολιτικό μας πρόβλημα.

*Μέλος Κ.Ε. ΑΚΕΛ