Ο… θεατρίνος Αναστασιάδης και ο Βίκτωρας

Οι Άγγλοι έχουν ένα ρητό που λέει (σε ελεύθερη μετάφραση και παράφραση) «μια φορά πολιτικάντης, πάντα πολιτικάντης».

Αυτό μου θυμίζει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Αρχίζοντας από το Κυπριακό με τη γνωστή κατάληξη στο Κρανς- Μοντάνα, με τις μεταμφιέσεις πολιτικών θέσεων και τελειώνοντας με την αποστολή «απόρρητων» επιστολών δεξιά και αριστερά. Το αποκορύφωμα είναι ο θεατρινίστικος τρόπος που αποκάλυψε (!) ότι απέστειλε επιστολή και στον Άντρο Κυπριανού. Το επιχείρημα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα προπέτασμα καπνού για να πει ότι τα «απόρρητα» έγγραφα τα έστειλε και σε μη οπαδούς του.

Όμως πιάστηκε στη φάκα γιατί αποκαλύφθηκε ότι η επιστολή προς τον ΓΓ του ΑΚΕΛ στάληκε εκ των υστέρων, δύο βδομάδες μετά την πρώτη μαζική αποστολή τους! Τι θέλει να μας πει ο… ποιητής με την πράξη αυτή είναι ολοφάνερο.

Όσο για τον Βίκτωρα και το ρόλο του να απαντά στο ΑΚΕΛ, εμείς το επισημάναμε κατ’ επανάληψη: ας μην παραπονιέται ο συμπαθής πρώην συνάδελφός γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος που του ανέθεσε ο… θιασάρχης του Προεδρικού.

Στο Κρανς-Μοντάνα τι κάναμε;

Διάβασα με ενδιαφέρον την περασμένη Κυριακή σε εβδομαδιαία εφημερίδα μια ανάλυση για το Κυπριακό γνωστού πολιτικού παράγοντα, το καταληκτικό σχόλιο της οποίας για τον επιδιωκόμενο κοινό στόχο ήταν –επί λέξει- το ακόλουθο: «Να επαναφέρουμε τη διαδικασία των συζητήσεων σε μια νέα προσπάθεια, η οποία να εδράζεται στην ουσία του Κυπριακού από τη μια και στο πλαίσιο που οι ίδιες οι αποφάσεις του ΟΗΕ ορίζουν».

Πολύ σωστές οι τοποθετήσεις αυτές, αλλά έχω μια απορία: Στο Κρανς-Μοντάνα τι κάναμε; Παίζαμε τα χείλη μας; Μήπως δεν είχαμε μπροστά μας την ουσία του Κυπριακού και το πλαίσιο του ΓΓ του ΟΗΕ;

Γιατί αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη και τώρα στοχεύουμε στα ίδια πράγματα, λες και θα ξεκινήσουμε από την αρχή; Φοβάμαι ότι είναι too late, όπως λένε και οι Εγγλέζοι.

Όταν το κουτσομπολιό βαφτίζεται δημοσιογραφία

«Πενία τέχνας κατεργάζεται» λέει το γνωστό αρχαίο ρητό και αυτό ακριβώς θυμήθηκα όταν κατ’ επανάληψη είδα σε κάποια έντυπα να αναμασούνται τα ίδια και τα αυτά γύρω από συγκεκριμένα θέματα.

Μπορεί το καλοκαίρι να μην προσφέρεται για ειδήσεις, αλλά αυτή η πενία δεν αποτελεί δικαιολογία για να καταφεύγουν κάποιοι δημοσιογράφοι σε κουτσομπολίστικα –δήθεν- ρεπορτάζ.

Το είδαμε στην περίπτωση της αποφυλάκισης του Βενιζέλου Ζαννέττου, το είδαμε σε ιστορίες γύρω από το Κυπριακό (ιστορίες και όχι ειδησεογραφικά ρεπορτάζ), το είδαμε επίσης γύρω από τις προεδρικές εκλογές και την υποψηφιότητα Μαλά.

Ας μην νομίζουν κάποιοι «σπεσιαλίστες» του είδους ότι τέτοια «μαργαριτάρια» περνούν στο ντούκου. Αν συνεχιστεί αυτό το κουτσομπολιό δίκην… δημοσιογραφίας, θα επανέλθουμε κατά τρόπο συγκεκριμένο.

Κατάντησαν αηδία με τους… σταρ

Προσωπικά έχω αηδιάσει με κάποια ΜΜΕ (ιδίως αυτά που πουλούν πατριωτισμό με τη σέσουλα) όταν βλέπω πώς προσπαθούν να αποχαυνώσουν τον νεαρόκοσμο με τις ειδήσεις των δήθεν ντόπιων μελών του σταρ-σύστεμ ή των λεγόμενων «επωνύμων». Αλήθεια, ποιος ενδιαφέρεται στ’ αλήθεια τι φόρεμα ή παπούτσι φόρεσε η μια και η άλλη;

Πού και με ποιον διασκέδασε; Ποιος ενδιαφέρεται πού πήγε και πού έφαγε ο ένας και ο άλλος; Τι σόι ψωρο-αντιγραφή των ξενόφερτων ρεπορτάζ για «σελέμπριτις» είναι αυτά; Έλεος πια! Για τόσο βλάκες μάς περνούν, ώστε να ασχολούμαστε με τα… κάλλη της μιας και της άλλης; Αλήθεια, πώς συμβαδίζουν όλα τούτα τα ηλίθια ξενόφερτα κους κους με τον πατριωτικό οίστρο κάποιων ΜΜΕ;

Πώς συμβαδίζουν οι φλογερές πατριωτικές κορώνες με τα βρακιά της μιας ή της άλλης ψευδο-βεντέτας;

Το sms της ημέρας

Φαίδωνα Φαίδωνος, φείδου λόγου…

ΤΟΞΟΤΗΣ