Ομοσπονδία, ΕΟΚΑ, ΕΟΚΑ Β’, Γρίβας

Του

Θεοχάρη Μασούρα*

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι αν ο Νίκος Αναστασιάδης εξακολουθεί να υποστηρίζει λύση του Κυπριακού στη βάση διζωνικής, δικοινοτικής, ομοσπονδίας! Η στάση του, πάντως, στο Kραν Μοντανά δεν συνηγορεί σε κάτι τέτοιο. Με τη συνδιοργάνωση στρατιωτικών γυμνασίων με το Ισραήλ και τη συνομολόγηση ενεργειακών συμμαχιών με την Αίγυπτο και τον Λίβανο γίνεται φανερό ότι έπαψε πλέον να πιστεύει στην ομοσπονδία.

Ο Πρόεδρος και οι παροικούντες το λόφο του Προεδρικού δεν αντιλήφθηκαν ότι δεν είναι αυτοί αλλά τα διεθνή συμφέροντα και το Συμβούλιο Ασφαλείας που καθορίζουν μέχρι και την επίλυση της διαφοράς των διαφιλονικουμένων και ότι η λύση που προκρίνουν είναι η ομοσπονδία! Με την ομοσπονδία συμφώνησαν και όλα τα ελληνοκυπριακά κόμματα το 1989 σε συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου.

Συμφώνησαν σε ένα ομοσπονδιακό σύστημα, στο οποίο θα συνυπάρχουν δύο πολιτείες υπό την ομπρέλα μιας ισχυρής κεντρικής κυβέρνησης. Συμφώνησαν, επίσης, ότι οι πολίτες των δύο πολιτειών θα πρέπει να συγκλίνουν ως προς την κουλτούρα «ανατροφής» των πολιτών τους. Διαφορετικά, εάν αφενός οι πολίτες του ελληνοκυπριακού κρατιδίου θα γαλουχούνται με τα νάματα της ελληνορθόδοξης παράδοσης, τα ανεκπλήρωτα οράματα της ΕΟΚΑ, τις αναχρονιστικές εμμονές της ΕΟΚΑ Β και του Γρίβα και αφετέρου οι πολίτες του τουρκοκυπριακού κρατιδίου θα γαλουχούνται με τα ανθελληνικά οράματα της Τ.Μ.Τ. και με το σχέδιο Ακρίτας, το οποίο εξανάγκασε τους Τουρκοκυπρίους να κλειστούν στους θύλακες, τότε δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνικό αύριο για την Κύπρο. Δεν εισηγούμαστε, βέβαια, διαγραφή της ιστορικής αλήθειας, ένθεν και ένθεν, αλλά ωρίμασε πλέον ο χρόνος, μετά από 43 χρόνια πραξικοπήματος, εισβολής, κατοχής, για να αρχίσει η επίσημη πολιτεία να προβάλλει όχι μόνο ό,τι δίχασε Ε/κ και Τ/κ, αλλά και ό,τι τους ένωνε!

Το δεύτερο ερώτημα είναι το εξής: Μήπως ο Αναστασιάδης, όταν δηλώνει πίστη στο ομοσπονδιακό σύστημα, δεν λέει την αλήθεια; Μήπως, τελικά, προσχώρησε στο αντιομοσπονδιακό στρατόπεδο Παπαδόπουλου και Λιλλήκα; Διότι σ’ αυτό το συμπέρασμα οδηγεί η στάση του στο Κραν Μοντανά, ασχέτως αν δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει τις συνομιλίες από το σημείο που έμειναν! Το γεγονός, δηλαδή, ότι στηρίζεται από όλους τους ορκισμένους αντιομοσπονδιακούς της ΕΟΚΑ και ΕΟΚΑ Β δεν αποτελεί τρανταχτή απόδειξη της μεταστροφής του Προέδρου;

Ποιαν άλλη ερμηνεία μπορεί να δώσει ο πολίτης, όταν ακούει τον Πρόεδρό του να ξιφουλκεί εμμέσως πλην σαφώς εναντίον της ομοσπονδίας και όταν τον βλέπει να παρίσταται στα μνημόσυνα αγωνιστών της ΕΟΚΑ, στα μνημόσυνα «αγωνιστών» της ΕΟΚΑ Β και στις εκδηλώσεις υπέρ του Γρίβα; Το γεγονός, επίσης, ότι δεν αποπειράθηκε καν να προβληματίσει τον δεξιό ψηφοφόρο για το άκαιρο της έναρξης και της ένοπλης μορφής του αγώνα της ΕΟΚΑ και το γεγονός ότι διατηρεί δεσμούς με όλους εκείνους που συνέδραμαν στο εγκληματικό έργο της ΕΟΚΑ Β και του Γρίβα, τον καθιστά ακατάλληλο να ηγηθεί εκ νέου του κυπριακού λαού!

Το δίλημμα των επικείμενων εκλογών είναι μεταξύ της επανένωσης της Κύπρου στη βάση της ομοσπονδίας, με ηγέτη έναν αυθεντικό υποστηρικτή της, όπως ο Σταύρος Μαλάς, ή της διαιώνισης του status quo – διχοτόμησης με τους Παπαδόπουλο, Λιλλήκα, Αναστασιάδη! Η διαιώνιση, όμως, του status quo – διχοτόμησης, οδηγούν στην διά παντός απεμπόληση των κατεχομένων ελληνοκυπριακών περιουσιών και στο «άνοιγμα» του δρόμου στον ανεξέλεγκτο εποικισμό.

*Φιλόλογος, πρώην διευθυντής σε σχολεία Μ.Ε.