Ουσιαστική μέριμνα για τα ζώα

 

Το τελευταίο περιστατικό με τον εντοπισμό των 11 νεκρών σκυλιών που βρέθηκαν μέσα σε πλαστικές σακούλες πεταμένα στην περιοχή «Βούναρος» του Ύψωνα, θα έπρεπε να λειτουργήσει σαν κερασάκι στην τούρτα της κακοποίησης ζώων που, δυστυχώς, αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Ιδιαίτερα η κακοποίηση σκυλιών που συχνά τα οδηγεί και στο θάνατο ή έστω η κακομεταχείριση τους από τους ιδιοκτήτες τους (συμπεριλαμβανομένης και της εγκατάλειψης τους), έχει ξεπεράσει κάθε όριο.

Τουλάχιστον στην επαρχία της Λεμεσού, το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και το διαπιστώνει κανείς, όχι μόνο με τα εγκαταλειμμένα σκυλιά (συνήθως κυνηγόσκυλα) τα οποία περιφέρονται κοντά σε χωριά αναζητώντας τροφή και νερό αλλά και με το καθημερινό θλιβερό θέαμα με τα σκοτωμένα σκυλιά στον κύριο δρόμο Λεμεσού-Σαϊττά και ιδιαίτερα στην περιοχή μεταξύ Πολεμιδιών και Άλασσας στο ύψος του σκουπιδότοπου του Βατί.

Το πρόβλημα είναι γνωστό στους πάντες όπως γνωστό είναι και το  γεγονός ότι η περιοχή γύρω από το φράγμα Πολεμιδιών,  έχει μετατραπεί σε χώρο εγκατάλειψης ανεπιθύμητων κουταβιών. Καθημερινά σχεδόν, φιλοζωικές οργανώσεις ή και άτομα με ιδιαίτερη ευαισθησία για τα σκυλιά, κάνουν σχετικές αναφορές με φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναζητώντας τους ιδιοκτήτες αυτών των ζώων ή ανθρώπους που θα ήθελαν να τα φιλοξενήσουν και να αναλάβουν τη φροντίδα τους.

Τεράστιο λοιπόν το πρόβλημα και θα πρέπει να αναμένουμε ότι θα γίνεται όλο και μεγαλύτερο ενόσω το κράτος αλλά και οι Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν αναλαμβάνουν ουσιαστικά τις ευθύνες τους. Το ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πήρε σκυλάκι από καταφύγιο και για κάποιες μέρες έδινε τροφή για προβολή και θετικά σχόλια από τα ΜΜΕ ή το ότι διόρισε σύμβουλο του σε θέματα προστασίας και ευημερίας των ζώων τον Πρόεδρο του Κόμματο για τα Ζώα, αυτό δεν λέει τίποτε. Μάλλον εντάσσεται στα επικοινωνιακά παιχνίδια της εξουσίας.

Από την άλλη, οι δήμοι δεν μπορούν να περιορίζουν τις δικές τους ευθύνες σε εκστρατείες με τι οποίες καλούν τους δημότες τους (προαιρετικά) για δωρεάν σήμανσης των σκυλιών τους.

Χρειάζεται πλέον σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος, με αυστηρές νομοθετικές πρόνοιες και με άμεσες και οργανωμένες αστυνομικές παρεμβάσεις. Από την πλευρά τους οι δήμοι  και οι κοινότητες θα πρέπει, επιτέλους, να δημιουργήσουν ένα πραγματικό μητρώο των σκύλων της περιοχής τους και να «κρατούν» από κοντά τους ιδιοκτήτες ώστε να τηρούν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα ζώα τους.

Χρήστος Χαραλάμπους